Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να διερευνήσει αντιπαραβολικά τις γλωσσικές στάσεις των μαθητών της Β΄ και Γ’ γυμνασίoυ απέναντι στις γεωγραφικές ποικιλίες και ειδικότερα απέναντι στο λευκαδίτικο ιδίωμα. Στο θεωρητικό τμήμα εξετάζεται η οριζόντια υποδιαίρεση της γλώσσας σε διαλέκτους και ιδιώματα με όρους αντιδιαστολής προς την ΝΕΚ, την επίσημα δηλαδή θεσμοθετημένη διάλεκτο τους κράτους. Επίσης, συνεξετάζονται και αποδομούνται τα ιδεολογικά αφηγήματα που αφορούν τόσο στις διαλέκτους όσο και στους χρήστες τους ως ανεδαφικά και αντιεπιστημονικά προβάλλοντας την τεκμηριωμένα θετική συνεισφορά του διαλεκτικού λόγου στο διδακτικό πεδίο. Πρωτίστως όμως το ενδιαφέρον εστιάζεται στο βαθμό προκατάληψης που διακρίνει την εκπαιδευτική κοινότητα ως προς τη διαχείριση της γεωγραφικής ποικιλότητας, γεγονός που συνεπάκολουθα προκαλεί δυστοκία στην εφαρμογή των επικαιροποιημένων αναλυτικών προγραμμάτων. Στο ερευνητικό τμήμα αποτυπώνονται τα αποτελέσματα από τη συμπλήρωση ερωτηματολογίου από τους συμμετέχοντες μαθητές μετά την εμπλοκή τους σε ένα διδακτικό σενάριο που διαρθρώνεται γύρω από μια λευκαδίτικη λαογραφική αφήγηση. Σύμφωνα με τα συνολικά αποτελέσματα της έρευνας, οι μαθητές αποδεικνύονται θετικά προσκείμενοι στη διδακτική αξιοποίηση της γεωγραφικής ποικιλότητας, χωρίς ωστόσο να πιστοποιείται αξιομνημόνευτη απόκλιση στις μεταγλωσσικές και μετεπικοινωνιακές δεξιότητες των υποκειμένων της Β΄ και Γ΄ γυμνασίου.

The aim of the present work is to investigate the linguistic attitudes of the students of the Second and Third grade of junior high school towards geographical varieties and in particular towards the dialect of Lefkada. In the theoretical part, is examined the vertical subdivision of the language into dialects and idioms in contrast to the NEK, the officially instituted dialect of the state. Additionally, the ideological narratives regarding both dialects and its users are also analyzed and deconstructed as ungrounded and unscientific, highlighting the documented positive contribution of dialects in the teaching field. But primarily the interest is focused on the degree of prejudice that distinguishes the educational community in terms of the management of geographical diversity, a fact that consequently causes displeasure in the implementation of the updated school curriculums. In the research section, are recorded the results from the completion of a questionnaire by the participating students after their involvement in a teaching scenario structured around a Lefkada folklore narrative. According to the overall results of the research, the students prove to be positively inclined towards the didactic utilization of geographical diversity without, however, certifying a memorable deviation in the meta-linguistic and communicative skills of the subjects of the second and third grade of junior high school.