Αντικείμενο αυτής της διπλωματικής εργασίας είναι οι νεοελληνικές γεωγραφικές ποικιλίες στην εκπαίδευση. Σκοπός της είναι η διερεύνηση και ανάδειξη των στάσεων των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης του νομού Σερρών απέναντι στις τοπικές μη πρότυπες ποικιλίες καθώς και της γλωσσικής τους συμπεριφοράς στο σχολικό περιβάλλον. Συγκεκριμένα, οι αντιλήψεις και η γλωσσική χρήση των εκπαιδευτικών συναρτώνται προς τα δημογραφικά τους στοιχεία (φύλο, ηλικία), τα έτη εκπαιδευτικής υπηρεσίας και το διαλεκτικό τους υπόβαθρο. Στο θεωρητικό μέρος της εργασίας αναλύεται η έννοια της γλωσσικής ποικιλότητας, των διαλέκτων και των γλωσσικών στάσεων απέναντι σε αυτές. Ιδιαίτερα εξετάζονται οι στάσεις των εκπαιδευτικών απέναντι στη χρήση και στις/στους χρήστριες/τες διαλεκτικού λόγου. Στο ερευνητικό μέρος της εργασίας παρουσιάζονται τα δεδομένα έρευνας, η οποία στηρίχθηκε σε ερωτηματολόγιο που διαμορφώθηκε ηλεκτρονικά και το οποίο συμπληρώθηκε από 238 εκπαιδευτικούς, που εργάζονται κατά το σχολικό έτος 2023-24 σε σχολικές μονάδες της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης του νομού Σερρών. Από την επεξεργασία των δεδομένων που συλλέχθηκαν προέκυψε ότι η πλειονότητα των εκπαιδευτικών έχει, τουλάχιστον σε ένα πρώτο επίπεδο, θετική στάση απέναντι στις διαλέκτους, αναγνωρίζει την αξία τους για τη διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και φαίνεται να τις θεωρεί ισάξιες με την πρότυπη κοινή νεοελληνική. Εντούτοις, στερεοτυπικές αντιλήψεις, που περιορίζουν τη χρήση των διαλέκτων λειτουργικά και κοινωνικά, επηρεάζουν τις απόψεις τους και οδηγούν σε αμφισημίες που αποκαλύπτουν σε βαθύτερο επίπεδο τη διατήρηση αρκετών όψεων μιας γενικά αρνητικής εκπαιδευτικής αντιμετώπισης. Αποφεύγουν τη χρήση διαλεκτικού λόγου στο σχολικό περιβάλλον -και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του μαθήματος- και περιορίζονται να μιλούν διαλεκτικά κυρίως σε περιστάσεις της προσωπικής και κοινωνικής τους ζωής. Οι περισσότερες/οι δεν συνδέουν τις διαλέκτους με φτωχό λεξιλόγιο ούτε με χαμηλές επιδόσεις στα γλωσσικά μαθήματα, όμως θεωρούν ότι οι διάλεκτοι μπορούν να αξιοποιηθούν διδακτικά μόνο στον προφορικό λόγο. Η στάση τους δείχνει αμηχανία και αδυναμία να διαχειριστούν και να αξιοποιήσουν κατάλληλα το ποικίλο γλωσσικό υπόβαθρο το δικό τους και κυρίως των μαθητριών/τών τους και περιορίζουν τον ρόλο τους στα πλαίσια του μονόγλωσσου και ομοιογενούς χαρακτήρα της εκπαίδευσης

The object of this thesis is the modern Greek geographical varieties in education. Its purpose is to investigate and highlight the attitudes of the Primary Education teachers of the prefecture of Serres towards the local non-standard varieties as well as their linguistic behavior in the school environment. Specifically, teachers’ perceptions and language use are related to their demographics (gender, age), years of educational service and their dialectal background. The theoretical part of the paper analyzes the concept of linguistic diversity, dialects and linguistic attitudes towards them. In particular, the attitudes of teachers towards the use and users of dialectical language are examined. The research part of the paper presents the research data, which was based on a questionnaire that was created electronically and which was completed by 238 teachers, who work during the school year 2023-24 in primary education schools in the prefecture of Serres. From the processing of the collected data, it emerged that the majority of teachers have, at least on a first level, a positive attitude towards dialects, recoginize their value for the preservation of our cultular heritage and seem to consider them equal to the Standard Modern Greek. However, stereotypical perceptions, that limit the use of dialects functionally and socially, influence their views and lead to ambiguities, which reveal at a deeper level the maintenance of several aspects of a generally negative educational treatment. They avoid the use of dialectal speech in the school environment, and especially during the lesson, and limit themselves to speaking dialectally mainly in circumstances of their personal and social life. Most of them do not associate dialects with poor vocabulary or low performance in language courses, but they consider that dialects can only be used for teaching purposes in spoken language. Their attitude shows embarrassment and inability to manage and make appropriate use of their own and especially of their students’ diverse linguistic background, and limit their role in the context of the monolingual and homogenous nature of education.