Το φαινόμενο της Greek Mafia, όπως αποτυπώνεται στον τύπο, παραπέμπει σε εγκληματική οργάνωση που δραστηριοποιείται μεταξύ άλλων σε εκβιαστικές πρακτικές μέσω της χρήσης βίας. Ως πραγματικό κοινωνικό και οικονομικό φαινόμενο όμως, είναι πολύ ευρύτερο από αυτό που παρουσιάζεται και η παρούσα εργασία επιχειρεί να αναδείξει ότι συνιστά επίπτωση των προτύπων του καπιταλισμού, καθώς και των παράνομων συνδιαλλαγών με ισχυρούς οικονομικούς και πολιτικούς δρώντες. Οι κύριες δραστηριότητες της Greek Mafia είναι επιχειρηματικές, ωθούμενες από τα πρότυπα και τις δυνάμεις που διέπουν την ελεύθερη αγορά. Τα πρότυπα αυτά στη πράξη δεν είναι ηθικά και δημιουργούν άρρητα πρότυπα δομών εκμετάλλευσης από ισχυρούς και εγκληματικούς παράγοντες, με όχημα τη διαφθορά, τα οποία εκμεταλλεύεται λειτουργικά και η Greek Mafia. Επιπλέον, η κοινωνική και πολιτική ελίτ υπέκρυψε εντέχνως τις εγκληματικές δράσεις και συνδιαλλαγές των ισχυρών, ενώ ταυτόχρονα η αντεγκληματική πολιτική επικεντρώνει το ενδιαφέρον στην εγκληματικότητα του δρόμου στοχοποιώντας κυρίως τις κατώτερες κοινωνικές τάξεις. Το φαινόμενο της Greek Mafia, όπως καταγράφεται ειδησεογραφικά, αναφέρεται στις δράσεις του οργανωμένου εγκλήματος στην Ελλάδα, κυρίως στη προστασία νυχτερινών κέντρων διασκέδασης, λαθρεμπορίας και διακίνησης ναρκωτικών, μέσω εκβιασμών, διαφθοράς κρατικών αξιωματούχων και έντονης βίας. Βάσει όμως ειδησεογραφικής και εγκληματολογικής ανάλυσης, καθώς και επίσημων πηγών, αναδεικνύεται η ευρύτητα των ανωτέρω πρακτικών σε εγχώριο και διεθνές επίπεδο, λειτουργώντας συμβιωτικά μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας, μέσω διεφθαρμένων συναλλαγών. Αναδεικνύεται επίσης πώς η συμβίωση αυτή εξυπηρετεί τα συμφέροντα πολιτών, επιχειρηματιών, κρατικών αξιωματούχων και πολιτικών, μέσω συνδιαλλαγών με το οργανωμένο έγκλημα και πως αυτή πραγματώνεται στις προϋπάρχουσες κοινωνικές πρακτικές προς επιρροή και πλουτισμό, ιδίως μέσω των πελατειακών σχέσεων. Το φαινόμενο αυτό συντηρείται και αναπτύσσεται μέσω αυτών των συνδιαλλαγών και μέσω εξωθεσμικών παραγόντων, προκαλώντας μεγάλη κοινωνική και οικονομική βλάβη.

The phenomenon of the Greek Mafia, as depicted in the press, refers to a criminal organisation that engages, among other things, in extortionate practices through the use of violence. As a real social and economic phenomenon, however, it is much broader than what is presented and this paper attempts to show that it is an effect of the patterns of capitalism, as well as illegal dealings with powerful economic and political actors. The main activities of the Greek Mafia are entrepreneurial, driven by free market norms and forces. These norms are in practice not ethical and create unbreakable patterns of structures of exploitation by powerful and criminal actors, with corruption as a vehicle, which the Greek Mafia also functionally exploits. Moreover, the social and political elite has cunningly concealed the criminal actions and collusion of the powerful, while at the same time the anti-crime policy focuses on street crime, targeting mainly the lower social classes. The Greek Mafia phenomenon, as recorded in the news, refers to the actions of organised crime in Greece, mainly in the protection of nightclubs, smuggling and drug trafficking, through extortion, corruption of state officials and intense violence. However, based on news and forensic analysis, as well as official sources, the breadth of the above practices at the domestic and international level is highlighted, operating symbiotically between legality and illegality through corrupt transactions. It also highlights how this symbiosis serves the interests of citizens, businessmen, state officials and politicians through collusion with organised crime and how it is actualised in pre-existing social practices for influence and enrichment, particularly through clientelism. This phenomenon is sustained and developed through this collusion and through non-institutional factors, causing great social and economic damage.