Αυτή η εργασία αποτελεί μια προσπάθεια απενοχοποίησης του γλωσσικού λάθους στο χώρο της εκπαίδευσης και αναγνώρισής του ως φαινομένου- συμπεριλαμβανομένου στη διαδικασία της γλωσσικής μεταβολής, στην οποία εμπίπτει κάθε ομιλούμενη γλώσσα. Οι παράγοντες της γλωσσικής μεταβολής από κοινού με τη διαχρονία που εντοπίζεται στο γλωσσικό σύστημα της ελληνικής, ενισχύουν την άποψη περί κανονικότητας των γλωσσικών λαθών. Η αναφορά στην έννοια αυτών και στα χαρακτηριστικά τους, θέτουν μέρος των βάσεων για την εξάλειψη στερεοτυπικών αντιλήψεων, τις οποίες αναπαράγει η εκπαιδευτική κοινότητα και κατ’ επέκταση η κοινή γνώμη. Μέσω της παρουσίασης αμφότερων των στάσεων που συναντώνται σε διαδικτυακά άρθρα και του κριτικού σχολιασμού τους, επιδιώκεται η εκμαίευση της αποδόμησής των “κακώς κειμένων” εκ μέρους του αναγνώστη. Η μελέτη ολοκληρώνεται με την τελευταία ενότητα της εργασίας, στην οποία βρίσκονται διδακτικές προτάσεις που αφορούν τάξεις της Α/θμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Αφορούν στον τρόπο χρήσης υφών- εκφραστικών μέσων κατά τη γραφή του δοκιμίου στην Γ’ γυμνασίου, με γνώμονα τη σκοπιμότητα του συγγραφέα κι όχι στερεοτυπικές γλωσσικές αντιλήψεις περί υφολογικής και εκφραστικής οριοθέτησης σε “επίσημα” κειμενικά είδη. Η δεύτερη διδακτική πρόταση αφορά τη γλωσσική προσαρμογή των μαθητών σε ρεαλιστικές επικοινωνιακές συνθήκες, στα πλαίσια ανάπτυξης του “παραγκωνισμένου” από το γλωσσικό μάθημα προφορικού λόγου.

Αυτή η εργασία αποτελεί μια προσπάθεια απενοχοποίησης του γλωσσικού λάθους στο χώρο της εκπαίδευσης και αναγνώρισής του ως φαινομένου- συμπεριλαμβανομένου στη διαδικασία της γλωσσικής μεταβολής, στην οποία εμπίπτει κάθε ομιλούμενη γλώσσα. Οι παράγοντες της γλωσσικής μεταβολής από κοινού με τη διαχρονία που εντοπίζεται στο γλωσσικό σύστημα της ελληνικής, ενισχύουν την άποψη περί κανονικότητας των γλωσσικών λαθών. Η αναφορά στην έννοια αυτών και στα χαρακτηριστικά τους, θέτουν μέρος των βάσεων για την εξάλειψη στερεοτυπικών αντιλήψεων, τις οποίες αναπαράγει η εκπαιδευτική κοινότητα και κατ’ επέκταση η κοινή γνώμη. Μέσω της παρουσίασης αμφότερων των στάσεων που συναντώνται σε διαδικτυακά άρθρα και του κριτικού σχολιασμού τους, επιδιώκεται η εκμαίευση της αποδόμησής των “κακώς κειμένων” εκ μέρους του αναγνώστη. Η μελέτη ολοκληρώνεται με την τελευταία ενότητα της εργασίας, στην οποία βρίσκονται διδακτικές προτάσεις που αφορούν τάξεις της Α/θμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Αφορούν στον τρόπο χρήσης υφών- εκφραστικών μέσων κατά τη γραφή του δοκιμίου στην Γ’ γυμνασίου, με γνώμονα τη σκοπιμότητα του συγγραφέα κι όχι στερεοτυπικές γλωσσικές αντιλήψεις περί υφολογικής και εκφραστικής οριοθέτησης σε “επίσημα” κειμενικά είδη. Η δεύτερη διδακτική πρόταση αφορά τη γλωσσική προσαρμογή των μαθητών σε ρεαλιστικές επικοινωνιακές συνθήκες, στα πλαίσια ανάπτυξης του “παραγκωνισμένου” από το γλωσσικό μάθημα προφορικού λόγου.

This paper is an attempt to exculpate linguistic error in the field of Εducation and recognize it as a phenomenon included in the process of linguistic change, which is present in every spoken language. The factors of linguistic change, together with the diachronicity found in the language system of Greek, reinforce the view of the regularity of linguistic errors. The reference to their meaning and characteristics lay part of the basis for the elimination of stereotypical perceptions which are reproduced by the educational community and, more generally, by the public opinion. Through the presentation of both attitudes found in online articles and their critical commentary, the aim is to elicit the reader's deconstruction of such perceptions. The study concludes with the last unit of the thesis, in which teaching proposals are presented and discussed for classes of Primary and Secondary education. They concern the way of using styles-expressive means when writing the essay in the third grade of High School, based on the purpose of the author and not on stereotypical linguistic perceptions of stylistic and expressive delimitation in "official" textual genres. The second teaching proposal deals with the linguistic adaptation of students to realistic communicative conditions, in the context of the oral speech development, which is often "sidelined" from the language lesson.