Η παρούσα πτυχιακή εργασία επικεντρώνεται στην ανάλυση του λόγου που χρησιμοποιούν δημόσια πρόσωπα και απλοί πολίτες. Ο στόχος είναι, μέσω της αναγνώρισης και επισήμανσης γλωσσολογικών χαρακτηριστικών, να αποκαλυφθεί ο τρόπος με τον οποίο οι ομιλούντες/ούσες προσπαθούν να προβάλουν, να δημιουργήσουν και να εντάξουν στη συνείδηση των αποδεκτών/τριών τις πολιτικοκοινωνικές απόψεις τους για τον νέο νόμο περί συνεπιμέλειας. Για τον σκοπό αυτόν, επιλέγονται ο Κριτικός Γραμματισμός, η Κριτική Ανάλυση Λόγου, καθώς και η Συστημική Λειτουργική Γραμματική του Halliday και η οπτική γραμματική των Kress & van Leeuwen. Αναδεικνύεται, έτσι, ο πολιτικός, μιντιακός και νομικός λόγος ως μορφή κοινωνικής πρακτικής.
Η παρούσα εργασία διαιρείται σε τρία μέρη, με το πρώτο να αφιερώνεται στην παρουσίαση και εξήγηση των επιλεγμένων κριτικών θεωρητικών προσεγγίσεων και στην ιστορική αναδρομή του προηγούμενου νόμου, το δεύτερο μέρος εστιάζεται στη γλωσσική ανάλυση επιλεγμένων κειμένων, παρέχοντας συγκεκριμένες ερμηνείες και το τρίτο μέρος στην ανάλυση μίας διδακτικής πρότασης. Στο τέλος, παρουσιάζονται τα συμπεράσματα που προέκυψαν από την ανάλυση, με απώτερο στόχο να ευαισθητοποιηθούν οι αναγνώστες/τριες σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας της γλώσσας και τον τρόπο προώθησης συγκεκριμένων οπτικών, αλλά και σχετικά με τη σημασία ένταξης στη διδακτική πρακτική των εργαλείων που προσφέρει η κριτική ανάλυση λόγου.
This thesis focuses on the analysis of the discourse used by public figures and ordinary citizens. The aim is, through the identification and identification of linguistic characteristics, to reveal how speakers try to project, create and integrate into the consciousness of the recipients their political and social views on the new law on co-custody. For this purpose, Critical Literacy, Critical Discourse Analysis, as well as Halliday's Systemic Functional Grammar and Kress & van Leeuwen's Visual Grammar are selected. Thus, political, media and legal discourse emerges as a form of social practice.
The present thesis is divided into three parts, with the first part devoted to the presentation and explanation of the selected critical theoretical approaches and the historical review of the previous law, the second part focuses on the linguistic analysis of selected texts, providing specific interpretations and the third part to the analysis of a didactic proposal. At the end, the conclusions that emerged from the analysis are presented, with the ultimate goal of sensitizing readers about how language works and how to promote specific perspectives, but also about the importance of incorporating the tools offered by critical discourse analysis into teaching practice.
Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΛΟΓΟ