Η διπλωματική εργασία πραγματεύεται την έκφραση τοπικών σχέσεων μέσω των προθέσεων και τον τρόπο διδασκαλίας της σε ξενόγλωσσους μαθητές που διδάσκονται την ελληνική ως Γ2. Οι προθέσεις αναλύονται στα επίπεδα της γλώσσας (μορφολογικό, συντακτικό και σημασιολογικό) αναδεικνύοντας τα ποικίλα χαρακτηριστικά τους στην έκφραση τοπικών σχέσεων. Επιχειρείται η διάκριση μεταξύ των προθέσεων που εμφανίζονται με μεταβατική χρήση από εκείνες που απαντώνται (και) με αμετάβατη. Παράλληλα, ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στις σύνθετες προθέσεις, δηλαδή τις προθέσεις τοπικής σημασίας που συμπληρώνουν άλλες προθέσεις, οι οποίες απαντώνται μερικές φορές στη βιβλιογραφία ως τοπικά επιρρήματα. Για το λόγο αυτό, ο όρος πρόθεση χρησιμοποιείται στην παρούσα ανάλυση συχνά με τη γενική έννοια του όρου, ώστε να αναφέρεται σε μια ενιαία κατηγορία προθέσεων-επιρρημάτων.

    Μεταξύ άλλων στόχος της παρούσας εργασίας είναι η διδασκαλία των απλών και σύνθετων προθέσεων τοπικής σημασίας σε ξενόγλωσσους μαθητές. Αξίζει να σημειωθεί ότι η περιγραφή των προθέσεων τοπικής σημασίας που απαντάται σε παραδοσιακές και σύγχρονες γραμματικές αλλά και σε σχολικά εγχειρίδια ‒είτε απευθύνονται σε μητροδίδακτους είτε σε ξενόγλωσσους μαθητές‒ δεν αντικατοπτρίζει με συνέπεια τα συμπεράσματα ή τη συναίνεση που έχουν επιτευχθεί στη γλωσσολογική βιβλιογραφία, ενώ συχνά αποκρύπτει κρίσιμες διακρίσεις. Αυτή η ασυμφωνία αποτελεί σημαντική πρόκληση τόσο για τους μαθητές όσο και για τους εκπαιδευτικούς που ασχολούνται με τη διδασκαλία/εκμάθηση αυτού του φαινομένου της γραμματικής.

    Τέλος, επιχειρείται η διάρθρωση διδακτικών σεναρίων για τη διδασκαλία της έκφρασης τοπικών σχέσεων μέσω των προθέσεων εφαρμόζοντας σύγχρονες γλωσσολογικές προσεγγίσεις, που αφορούν τη διδασκαλία της ελληνικής ως Γ2. Επιπλέον, λαμβάνονται υπόψη τα διαφορετικά επίπεδα γλωσσομάθειας των υποψήφιων μαθητών (όπως προσδιορίζονται από το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς) με στόχο μια αποτελεσματική και διαβαθμισμένη προσέγγιση για την κατάκτηση αυτού του γραμματικού φαινομένου.

This MA thesis deals with the expression of spatial relations through prepositions and the way of teaching them to foreign students who are taught Greek as a second language (L2). The prepositions are analyzed at all relevant levels (morphological, syntactic and semantic), highlighting their various characteristics in the expression of spatial relations. An attempt is made to distinguish between prepositions that appear with a transitive use from those that occur with an intransitive use (as well). At the same time, special attention is paid to complex prepositions i.e. prepositions of local meaning which complement other prepositions, which are sometimes treated as locative adverbs in the literature. For this reason, the term preposition is often used in this analysis in the general sense of the term, to refer to a single class of prepositions-adverbs.

    Among other things the aim of this work is to explore how best to teach simple and complex prepositions with locative meanings to foreign language students. It is worth mentioning that the description of locative prepositions found in traditional and modern grammar books as well as in school textbooks -whether they are addressed to native students or foreign language students- does not consistently reflect the conclusions or the consensus reached in the linguistic literature, while it often obscures crucial distinctions. This discrepancy poses a significant challenge for both students and educators engaged in the teaching and learning process of this area of grammar.

    Finally, an attempt is made to structure teaching scenarios for teaching the expression of locative relations through prepositions by applying modern linguistic approaches, concerning the teaching of Greek as L2. In addition, the different levels of language proficiency of prospective students (as determined by the Common European Framework of Reference) are taken into account aiming for an effective and graded approach to mastering this grammatical phenomenon.