Η παρούσα μελέτη αφορά στη συγκριτική μελέτη της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης την περίοδο της πανδημίας COVID με τη διά ζώσης εκπαίδευση σε δομή ενηλίκων τυπικής εκπαίδευσης και πιο συγκεκριμένα σε Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας του Β. Αιγαίου. Η ερευνητική στρατηγική ήταν ποιοτική έρευνακαι πιο συγκεκριμένα μελέτη περίπτωση και η συλλογή δεδομένων έγινε με ημιδομημένη συνέντευξη και τριγωνοποίηση με συνεντευξιαζόμενους εκπαιδευόμενους, εκπαιδευτές και τη διεύθυνση του σχολείου. Τα αποτελέσματα έδειξαν προτίμηση στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση κάτι που πιθανώς οφείλεται στο ότι η παρεχόμενη εκπαίδευση πλησίαζε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, και όχι της Διαδικτυακής Εκπαίδευσης Εκτάκτου Ανάγκης όπως έγινε στις περισσότερες δομές εκπαίδευσης. 

This is a comparative study of distance education during the COVID pandemic and face-to-face teaching that took place at an institution of adult education, and more specifically a Second chance school in the North Aegean. The research strategy selected was qualitative research kai more specifically case study, and the date were collected with the tool  of semi-structured interviews. For triangulation the interviewees were students, teachers and the headmaster of the the school, so that we have different perspectives on the matter. The results showed preference towards distance eduvation probably beacause it had the qualitative features of distance education and not those of Emergency Remote Teaching.