Στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η μελέτη της επίδρασης των έργων της Σάρλοτ και της Έμιλυ Μπροντέ στον αγγλικό και αμερικάνικο κινηματογράφο. Συγκεκριμένα, τα μυθιστορήματα που εξετάζονται είναι η Τζέην Έυρ (1847) και τα Ανεμοδαρμένα Ύψη (1847) και επιλεγμένες κινηματογραφικές τους διασκευές σε τρεις διαφορετικές δεκαετίες, ώστε να διαπιστωθεί το κατά πόσο οι δημιουργοί ακολούθησαν το πνεύμα του εκάστοτε βιβλίου ή απλά χρησιμοποίησαν τις ιστορίες για να αναδείξουν διαχρονικά ή σύγχρονα θέματα των εποχών στις οποίες ζούσαν.

Στην Εισαγωγή αναφέρονται εν συντομία το θέμα της εργασίας, ο στόχος της και τα μέρη που περιλαμβάνει.

Στο Πρώτο Μέρος περιγράφεται η σχέση τόσο του γοτθικού μυθιστορήματος με τον κινηματογράφο όσο και αυτή των έργων των αδερφών Μπροντέ μαζί του. Στο Δεύτερο Μέρος, μετά από έναν σύντομο σχολιασμό στις θεματικές του κάθε βιβλίου, εξετάζεται μέσα από τρεις κινηματογραφικές μεταφορές ανά έργο, ποιες πλευρές αξιοποιούνται από τους σκηνοθέτες και γιατί.

Ακολουθούν τα συμπεράσματα από την προηγούμενη ανάλυση και στο τρίτο μέρος, αφού δικαιολογείται το αντικείμενο του δημιουργικού θέματος και επεξηγείται η μεθοδολογία που ακολουθείται, παρουσιάζεται ένα σενάριο ταινίας μικρού μήκους για το έργο Άγκνες Γκρέυ της Αν Μπροντέ.

This Μaster’s dissertation explores the impact of Charlotte and Emily Brontë’s novels on English and American cinema. More specifically, the novels chosen to demonstrate this point are Jane Eyre (1847) and Wuthering Heights (1847) along with selected filmic adaptations in three separate decades, in order to be examined whether the creators kept true to the spirit of each book or used the stories to highlight timeless or contemporary issues of the eras they lived in.

Introduction briefly displays the subject, the purpose and the parts of the dissertation.

On Part 1 the connection between the Brontës, the gothic literature and cinema are described. On Part 2, following a brief commenting on the themes of each book, the aspects used by the directors and why, are examined through three adaptations per novel.

Conclusion comes next to accompany the previous analysis before Part 3, where the subject of the creative piece is justified, and the methodological approach is explained, and a short film script is presented for the novel Agnes Grey by Anne Brontë.