Η τέχνη  αποτελεί έναν μοναδικό τρόπο έκφρασης, όπου οι άνθρωποι δείχνουν την δημιουργικότητα τους. Έχει δε πολλές διαφορετικές μορφές, όπως τη ζωγραφική, τη γλυπτική, τη μουσική, τη φωτογραφία κ.α.  Οι άνθρωποι κάνουν τέχνη από την αρχή της παρουσίας τους στον πλανήτη Γη, αν και η έννοια της τέχνης διαφοροποιείται αναλόγως την εποχή και την περιοχή. Από το παρελθόν η τέχνη θεωρούταν μια δεξιότητα, η οποία είναι ξεχωριστή και ιδιαίτερη, ενώ οι άνθρωποι μελετούν και μιλούν για την τέχνη, προκειμένου να την κατανοήσουν καλύτερα και να εκτιμήσουν την ομορφιά και το νόημα πίσω από κάθε έργο τέχνης.

Και ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης είχαν μιλήσει για την τέχνη, ενώ υποστήριζαν ότι ο καλλιτέχνης εμπνέεται από πολύ ιδιαίτερα πράγματα, όπως είναι οι μούσες ή οι θεότητες και σημείωναν ότι η τέχνη διδάσκει σημαντικά μαθήματα.  Σήμερα υπάρχουν απόψεις οι οποίες αναφέρονται στον τρόπο που σκεφτόμαστε για την τέχνη, οι οποίες δεν ταυτίζονται με τις απόψεις παλαιότερων εποχών, ενώ πλήθος από αγγλικές λέξεις εμπεριέχουν το συνθετικό «art», όπως για παράδειγμα «artifact» ή «artificial».

Μπορεί να είναι δύσκολο να καταλάβουμε τι ακριβώς είναι η τέχνη, αν και οι άνθρωποι πιστεύουν ότι αποτελεί έναν τρόπο, μέσω του οποίου ο καλλιτέχνης δείχνει τα συναισθήματα του και εκφράζει τις ιδέες του, ενώ το κοινό όλα αυτά τα εκτιμά και τα εξερευνά. Εν κατακλείδι η τέχνη είναι  συνδυασμός των εμπειριών και των συναισθημάτων, είτε του καλλιτέχνη, είτε του αποδέκτη, ένα μίγμα δηλαδή του χθες με το σήμερα. Ο Michel Foucault υποστηρίζει ότι όταν ο καλλιτέχνης δημιουργεί ένα έργο τέχνης, ταυτόχρονα δημιουργεί κι έναν χώρο και για άλλους καλλιτέχνες για να δημιουργήσουν νέα παρόμοια έργα στο μέλλον. Μερικές φορές, η σύνδεση με το πρωτότυπο έργο είναι προφανής, αλλά άλλες φορές μπορεί να είναι δύσκολο να παρατηρηθεί.  Στις ημέρες μας, οι άνθρωποι αναρωτιούνται εάν οι καλλιτέχνες μπορούν πραγματικά να πουν ότι τα έργα τους είναι εντελώς δικά τους, μιας και όπως φαίνεται όλα έχουν προϋπάρξει στο παρελθόν κι έτσι δεν υπάρχει τίποτα νέο για δημιουργία. Την ίδια στιγμή υπάρχου διαφωνίες σχετικά με το εάν οι καλλιτέχνες αντιγράφουν έργα άλλων ή κάνουν κάτι πρωτότυπο.

Αυτή η συζήτηση ουσιαστικά ξεκίνησε το 2020, όταν ο Richard Prince παρουσίασε φωτογραφίες, τις οποίες είχε πάρει από  προσωπικούς λογαριασμούς διάφορων, στο Instagram. Με αυτή την αφορμή γεννήθηκαν ερωτήματα σχετικά με το εάν υπάρχουν όρια στην τέχνη και ποια είναι αυτά και μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι καλλιτέχνες, ενώ και στα δικαστήρια παλαιότερα είχαν εκδικαστεί υποθέσεις αντιγραφής, πλαστογραφίας, ακόμη και οικειοποίησης – ιδιοποίησης έργων τέχνης.

Στον κόσμο της τέχνης όλα αλλάζουν, διαρκώς, μιας και ο τρόπος σκέψης για τη δημιουργία επηρεάζεται από νέες ιδές και γνώσεις. Έτσι τα τελευταία χρόνια, κάποιοι καλλιτέχνες δημιουργούν νέα έργα τέχνης και αλλάζουν  τον τρόπο που σκεφτόμαστε για αυτήν. Χρησιμοποιούν παλιές ιδέες τις οποίες τις μετατρέπουν σε κάτι νέο, ενώ «δανείζονται» διάφορα πράγματα από διαφορετικούς χώρους, όπως τις γκαλερί, τις διαφημίσεις, τις ταινίες κλπ, αλλάζουν κάποια πράγματα, κι έτσι έχουν ένα νέο πρωτότυπο δικό τους έργο. Ο όρος που χρησιμοποιείται για αυτές τις τεχνικές είναι η «οικειοποίηση», η οποία μπορεί κάποιες φορές να δημιουργήσει προβλήματα στον καλλιτέχνη. Οι καλλιτέχνες όμως που οικειοποιούνται έργα άλλων, στοχεύουν στο να αποδείξουν ότι η τέχνη μπορεί να γίνει από οποιονδήποτε και ότι δεν χρειάζεται να ξεκινήσει κάποιος πάντα από το μηδέν.

Στην παρούσα βιβλιογραφική μελέτη στόχος αποτελεί η ανάδειξη της οικειοποίησης και της μεταπαραγωγής έργων τέχνης ως ένα δυναμικό φαινόμενο στην ιστορία της τέχνης. Μέσα από την παρούσα μελέτη επιχειρείται η επισκόπηση σε όλο το φάσμα της τέχνης της οικειοποίησης, στα χαρακτηριστικά του, καθώς και στα θεμέλια του. Η οικειοποίηση, η επανάχρηση, η μεταποίηση, η αντιγραφή και η δημιουργία «νέων» πρωτότυπων έργων, αποτελεί τα τελευταία χρόνια ενδιαφέρουσα διαλεκτική μεταξύ του δικαστικού περιβάλλοντος, αλλά και μεταξύ των υποστηρικτών της μεταμοντέρνας τέχνης και της οικειοποίησης παλαιότερων έργων.

Art is a unique way of expression, where people show their creativity. It has many different forms, such as painting, sculpture, music, photography, etc. Humans have been making art since the beginning of their presence on planet Earth, although the meaning of art varies according to time and region. Since the past, art has been considered a skill, which is separate and special, while people study and talk about art in order to better understand it and appreciate the beauty and meaning behind each work of art.

Both Plato and Aristotle had talked about art, arguing that the artist is inspired by very special things, such as the muses or deities, and noting that art teaches important lessons. Today there are opinions that refer to the way we think about art, which are not identical to the opinions of earlier times, while a number of English words contain the compound "art", such as "artifact" or "artificial".

It can be difficult to understand exactly what art is, although people believe that it is a way through which the artist shows his feelings and expresses his ideas, while the public appreciates and explores all of this. In conclusion, art is a combination of experiences and emotions, either of the artist or of the recipient, a mixture of yesterday and today. Michel Foucault argues that when the artist creates a work of art, he simultaneously creates a space for other artists to create new similar works in the future. Sometimes, the connection to the original work is obvious, but other times it can be difficult to notice. Nowadays, people wonder if artists can really say that their works are completely their own, since everything seems to have existed in the past so there is nothing new to create. At the same time there are disputes about whether artists are copying the work of others or doing something original.

This debate actually started in 2020, when Richard Prince presented photos, which he had taken from various personal accounts, on Instagram. On this occasion, questions were raised about whether there are limits in art and what they are and how far artists can go, while cases of copying, forgery, and even appropriation of works of art have been heard in the courts in the past.

In the world of art, everything changes, constantly, since the way of thinking about creation is affected by new ideas and knowledge. So in recent years, some artists are creating new works of art and changing the way we think about it. They use old ideas and turn them into something new, while "borrowing" various things from different places, such as galleries, advertisements, movies, etc., they change some things, and thus have a new original work of their own. The term used for these techniques is "appropriation", which can sometimes create problems for the artist. But artists who appropriate other people's works aim to prove that art can be made by anyone and that one does not always have to start from scratch.

In this bibliographic study, the aim is to highlight the appropriation and postproduction of works of art as a dynamic phenomenon in the history of art. Through this study, an overview of the entire spectrum of the art of appropriation, its characteristics, as well as its foundations is attempted. Appropriation, reuse, processing, copying and the creation of "new" original works, has been an interesting dialectic in recent years between the judicial environment, but also between supporters of postmodern art and the appropriation of older works.