Τα πλαστικά λόγω των χαρακτηριστικών τους (ανθεκτικά, ελαφριά και φθηνά υλικά)έχουν γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας. Η εύκολη επεξεργασία τους οδηγεί στην παραγωγή μεγάλης ποικιλίας προϊόντων όπως ίνες, μεμβράνες, φύλλα, πέλλετς και επιστρώσεις όπως και πολλά καθημερινά αντικείμενα μιας χρήσης όπως είναι τα πλαστικά καλαμάκια ,οι πλαστικές σακούλες τα πλαστικά μπουκάλια κ.α.
Η συσκευασία και οι κατασκευές είναι μακράν οι μεγαλύτερες αγορές τελικής χρήσης των πλαστικών. Από το 1950,έχουν κατασκευαστεί περισσότεροι από 8,3 δισεκατομμύρια μετρικοί τόνοι πλαστικών και σχεδόν το 80% από αυτά έχουν καταλήξει σαν απόβλητα στο φυσικό περιβάλλον. Τα περισσότερα πλαστικά δεν είναι αποικοδομήσιμα στο περιβάλλον, για αυτό τον λόγο η πλαστική ρύπανση έχει γίνει μακροπρόθεσμο πρόβλημα και πρόκληση για το περιβάλλον παγκοσμίως. Η ανεπαρκής ή σε κάποιες περιπτώσεις κακή διαχείριση των πλαστικών αποβλήτων έχει οδηγήσει στην αυξανόμενη συσσώρευσή τους σε όλα τα περιβαλλοντικά συστήματα ( όπως το νερό, το έδαφος και ο αέρας ). Τα πλαστικά απόβλητα υπόκεινται σε διαδικασίες αποσύνθεσης, κατακερματισμού και αποδόμησης στο περιβάλλον υπό τις πολλαπλές δράσεις φυσικών, χημικών και βιολογικών δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένης της υδρόλυσης, της φωτοαποδόμησης, της βιοαποδόμησης και της μηχανικής τριβής. Έτσι, τα μακροσκοπικά πλαστικά διασπώνται σε μικροπλαστικά τα οποία είναι σωματίδια μεγέθους < 5 mm (ΜΠ).
Εκτός από τα πλαστικά απόβλητα, τα ΜΠ μπορεί επιπλέον να απελευθερωθούν από διάφορα πλαστικά προϊόντα κατά την καθημερινή χρήση, π.χ. δοχεία τροφίμων με αφρό PS (ειδικά σε υψηλή θερμοκρασία), πλαστικές σακούλες και πλαστικά μπουκάλια νερού. Αυτά τα ΜΠ θεωρούνται δευτερογενή. Τα ΜΠ στο περιβάλλον μπορεί επίσης να προέρχονται από την άμεση απελευθέρωση σωματιδίων μικρού μεγέθους (π.χ. προϊόντα απολέπισης προσώπου, συνθετικά υφάσματα και βιομηχανικά λειαντικά), γνωστά ως κύρια ΜΠ. Όταν διασπώνται τα ΜΠ τότε δημιουργούνται μικρότερα σωματίδια μεγέθους<0,1 μm τα νανοπλαστικά (ΝΠ).
Σκοπός της συγκεκριμένης διπλωματικής εργασίας είναι να διερευνήσει βιβλιογραφικά την υφιστάμενη κατάσταση παραγωγής μικροπλαστικών ( εστίες παραγωγής, εκτιμώμενες ποσότητες, επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον ), καθώς και τη στάση και συμπεριφορά των Ελλήνων καταναλωτών απέναντι στα πλαστικά απόβλητα και την παραγωγή των ΜΠ. Η διερεύνηση της στάσης και της συμπεριφοράς έγινε μέσω ερωτηματολογίου.
Plastics, due to their durable, lightweight, and cost-effective properties, have become an integral part our daily lives. They are easily processed, leading to the production of a wide range of products, such as fibers, films, sheets, pellets and coatings, as well as common disposable items like plastic straws bags, and bottles.
The two largest markets for plastics are packaging and , but their extensive use poses challenges to the sustainability of natural resources, as they are derived from petroleum. Since 1950, over 8.3 billion metric tons of plastics have been manufactured, and a staggering 80% of that has ended up as waste in the environment.
One of the major concerns is that most plastics are non-degradable in the environment, making plastic pollution a long-term problem and global environmental problem. Poor management of plastic waste has resulted in its accumulation in various environmental systems, including water, soil and air. Plastic waste undergoes decomposition, fragmentation and degradation processes due to physical, chemical and biological forces, such as hydrolysis, photodegradation, biodegradation and mechanical abrasion. Consequently, macroplastics break down into microplastics, which are particles < 5 mm in size.
Moreover microplastics can also be released into the environment from various plastic products during daily use, like food containers with PS foam (especially when exposed to high temperature), plastic bags and water bottles. These microplastics are considered secondary. On the other hand, primary microplastics are directly release as small particles from sources such as facial exfoliants, synthetic fabrics and industrial abrasives. When microplastics further break down, they form even smaller particles called nanoplastics, which are less than 0.1 µm in size.
The aim of this MSc Thesis is to examine the current state of microplastics production, including production sites, estimated quantities, and their effects on human health and the environment. Additionally, it will explore the attitude and behaviours of people towards plastic waste, shedding light on the broader impact of plastic usage on people’s surroundings.
Απόβλητα πλαστικών και παραγωγή μικροπλαστικών: εκτίμηση της υφιστάμενης κατάστασης Description: ΚΟΥΡΕΛΗΣ_ΧΡΟΝΗ_ΑΠΟΒΛΗΤΑ ΠΛΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΜΙΚΡΟΠΛΑΣΤΙΚΩΝ_ΔΕ.pdf (pdf)
Book Reader Size: 5.4 MB
Απόβλητα πλαστικών και παραγωγή μικροπλαστικών: εκτίμηση της υφιστάμενης κατάστασης - Identifier: 195247
Internal display of the 195247 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)