Οι συμπράξεις μεταξύ Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα («ΣΔΙΤ»), εδώ και δεκαετίες, θεωρούνται ένα καθοριστικής σημασίας εργαλείο για την υλοποίηση μεγάλων και σύνθετων έργων υποδομής σε διεθνές επίπεδο, καθώς αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά το κρίσιμο πρόβλημα της χρηματοδότησης, που αναπόφευκτα συνεπάγεται η υλοποίηση μεγάλων έργων.

Ήδη όμως, οι ΣΔΙΤ, εκτός από την ανάπτυξη των υποδομών, χρησιμοποιούνται για την προώθηση της Βιο-οικονομίας, και ειδικότερα για την ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ), με στόχο να αντιμετωπιστούν οι πιεστικές περιβαλλοντικές προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής και να προωθηθεί ένα οικονομικό μοντέλο που θα χαρακτηρίζεται από χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.

Η εφαρμογή του μοντέλου των ΣΔΙΤ για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από βιομάζα, που σήμερα αποτελεί την μεγαλύτερη μορφή ανανεώσιμης πηγής ενέργειας στην Ευρώπη, εμφανίζει ως κύριο πλεονέκτημα την  διεύρυνση  των χρηματοδοτικών μεθόδων,   ως κύριο μειονέκτημα την υψηλή αρχική επένδυση και την σχετικά χαμηλή οικονομική απόδοση,  ενώ επηρεάζεται αρνητικά και από τη συχνά υψηλή εξάρτηση από την κρατική στήριξη.

Ο βαθμός ελκυστικότητας μίας ΣΔΙΤ πράσινης ενέργειας στους ιδιώτες επενδυτές, εξαρτάται από τους κινδύνους που αυτοί θα αναλάβουν, τον μηχανισμό πληρωμής τους και τη διάρκεια της σύμβασης. Οι ΣΔΙΤ εκείνες στις οποίες ο ιδιώτης αναλαμβάνει περισσότερες αρμοδιότητες και η κύρια πηγή των εσόδων προέρχονται από πληρωμές απ’ ευθείας από τους καταναλωτές, εμφανίζονται ελκυστικότερες για τους επενδυτές, ενώ οι ευνοϊκές και σταθερές οικονομικές συνθήκες, καθώς και η στήριξη από θεσμικούς οικονομικούς φορείς επηρεάζουν επίσης θετικά την απόφαση τους.

Η προετοιμασία μιας ΣΔΙΤ για την λειτουργία μιας μονάδας παραγωγής καθαρής ηλεκτρικής ενέργειας με τη χρήση βιομάζας και αγροτικών υπολειμμάτων, αρχίζει με την επιλογή της χωροθέτησης της μονάδας και προϋποθέτει την ανάλυση της γεωγραφικής περιοχής, από άποψη διαθεσιμότητας της βιομάζας, οδικού δικτύου, κόστους μεταφοράς της και  ύπαρξης άλλων ομοειδών μονάδων στην ευρύτερη περιοχή, καθώς και των αναγκών που θα καλύψει. Ιδιαίτερα σημαντικό, είναι επίσης το στάδιο της δημόσιας διαβούλευσης, προκειμένου να εξασφαλιστεί η υποστήριξη της τοπικής κοινωνίας.

Θα πρέπει επίσης να συνταχθεί ανάλυση βιωσιμότητας, να προϋπολογιστεί το αρχικό κόστος της επένδυσης και το κόστος λειτουργίας, συντήρησης και μισθοδοσίας, η χρηματοδότηση της, η παραγωγική δυναμικότητα, το κόστος προμήθειας, αποθήκευσης και επεξεργασίας των πρώτων υλών και η στρατηγική πωλήσεων, τόσο της ενέργειας που θα παράγεται όσο και των διαφόρων εμπορεύσιμων υποπροϊόντων.

Η μελέτη της περίπτωσης εφαρμογής ΣΔΙΤ σε αντίστοιχη μονάδα στον Πλατύκαμπο Λάρισας, καταδεικνύει αφ’ ενός, ότι η κατασκευή και λειτουργία της μονάδας αυτής θα ήταν οικονομικά αποδοτική, και αφετέρου ότι αποτελεί αποτελεσματικό τρόπο συστράτευσης του Δημοσίου και του Ιδιωτικού Τομέα, καθώς θα είναι ωφέλιμη, τόσο για το δημόσιο συμφέρον, ικανοποιώντας πολιτικές, κοινωνικές και αναπτυξιακές ανάγκες, όσο και για τους πολίτες, ενώ τέλος εξασφαλίζει και στον ιδιώτη ικανοποιητικό περιθώριο κέρδους.

Τhe partnerships between the public and private sectors (PPPs) have been considered crucial tools for implementing large and complex infrastructure projects at international level for decades as  they effectively address the critical issue of financing, that inevitably arises when undertaking major projects.

However, PPPs are already being utilized not only for infrastructure development but also for promoting the bioeconomy, specifically the development of renewable energy sources, with the aim of addressing pressing environmental challenges posed by climate change and promoting an economic model characterized by low carbon emissions.

The application of PPP models to produce electricity from biomass, which currently represents the largest form of renewable energy source in Europe, presents the broadening of financing methods as its main advantage, while the high initial investment cost and relatively low economic performance are seen as its main disadvantage. It is also negatively affected by the often-high dependence on government support.

The attractiveness of a green energy PPP to private investors depends on the risks they will undertake, the payment mechanism, and the duration of the contract. PPPs in which private investors assume more responsibilities and the primary source of revenue comes directly from consumers' payments appear more appealing. Favorable and stable economic conditions, as well as support from institutional financial mechanisms, also positively influence their decision.

The preparation of a biomass-based PPP for the production of clean electricity begins with site selection, which requires analyzing the geographic area in terms of biomass availability, road networks, transportation costs, and the presence of similar facilities in the broader region. Additionally, public consultation is particularly important, in order to ensure the support of the local community.

Conducting a feasibility study, estimating the initial investment cost, operation and maintenance expenses, funding options, production capacity, procurement, storage, and processing costs of raw materials, as well as sales strategies for both the energy produced and various marketable by-products, are also vital aspects.

The case study of a PPP implementation in an energy plant in Platikampos, Larissa, Greece, demonstrates, on the one hand, that the construction and operation of such a unit would be financially efficient, and on the other hand, it represents an effective mean of mobilizing both the public and private sectors, beneficial for the public interest by satisfying political, social, and developmental needs, as well as for the citizens, while  ensuring satisfactory profit for the private investors involved.