Οι συγκρούσεις στο χώρο του σχολείου αποτελούν ένα φαινόμενο, που τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε ένταση. Επομένως ο/η διευθυντής/ντρια καλείται να διαχειριστεί συγκρουσιακές καταστάσεις, με στόχο είτε την πρόληψη, είτε την αποτελεσματική διαχείριση της σύγκρουσης. Στόχος τους είναι να μην διαταραχτεί η ομαλή πορεία του σχολείου. Για να διαχειριστεί επιτυχημένα τέτοια φαινόμενα, δεν αρκούν μόνο οι διοικητικές ικανότητες, αλλά χρειάζεται και διαπροσωπικές ικανότητες. Η πιο σημαντική ικανότητα που συμβάλλει στην  αποτελεσματική διαχείριση και επίλυση των συγκρούσεων είναι η Συναισθηματική Νοημοσύνη. Εκτός από τη διαχείριση συγκρούσεων, η ικανότητα της Συναισθηματικής Νοημοσύνης επιδρά θετικά στην πορεία του σχολείου, ως οργανισμό μάθησης. Ο διευθυντής είναι πλέον ηγέτης, επομένως εμπνέει, καθοδηγεί και παρακινεί τα μέλη του προς την εξέλιξή τους και την προσωπική και επαγγελματική τους ανάπτυξη.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει έντονο ενδιαφέρον από τους επιστήμονες πολλών κλάδων προς τη συσχέτιση της υψηλής Συναισθηματικής Νοημοσύνης με την αποτελεσματική ηγεσία.

Η παρούσα έρευνα έχει ως σκοπό τη διερεύνηση του ρόλου της Συναισθηματικής Νοημοσύνης των διευθυντών/ντριών στη διαχείριση συγκρούσεων σε οργανισμούς μάθησης. Για τις ανάγκες της έρευνας επιλέχθηκε η ποιοτική μέθοδος και ως εργαλείο συλλογής δεδομένων η ημιδομημένη συνέντευξη. Για το δείγμα της έρευνας επιλέχθηκαν 15 διευθυντές/ντριες Δημοτικών Σχολείων του Νομού Αχαΐας, αστικών και ημιαστικών περιοχών. 

Από την ανάλυση των δεδομένων, προκύπτει ότι ο ρόλος της Συναισθηματικής Νοημοσύνης του διευθυντή επιδρά θετικά στη διαχείριση των συγκρούσεων στο χώρου του σχολείου και ιδιαίτερη σε συγκρούσεις μεταξύ εκπαιδευτικών. Η τεχνική που εφαρμόζεται από τους διευθυντές είναι η τεχνική της συνεργασίας, με έμφαση στον γόνιμο διάλογο. Με έναν συναισθηματικά νοήμων ηγέτη το Δημοτικό Σχολείο μπορεί να μετασχηματιστεί σε οργανισμό μάθησης, εάν ξεπεράσει ορισμένους ανασταλτικούς παράγοντες.

Conflicts in the school environment are a phenomenon that has been on the rise in recent years. Therefore, the principal is called upon to manage conflict situations, with the aim of either preventing or effectively managing the conflict. His/her aim is not to disturb the smooth running of the school. To successfully manage such phenomena, not only administrative skills are needed, but also interpersonal skills. The most important skill that contributes to effective conflict management and resolution is Emotional Intelligence. In addition to conflict management, the Emotional Intelligence skill positively affects the school's progress as a learning organization. The headteacher is now a leader, therefore inspiring, guiding and motivating members towards their development and personal and professional growth.

In recent years there has been a strong interest from scholars in many disciplines towards the correlation between high Emotional Intelligence and effective leadership.

The present research aims to investigate the role of Emotional Intelligence of managers in conflict management in learning organizations. Qualitative method was chosen for the purpose of the research and semi-structured interview was chosen as the data collection tool. Fifteen principals of primary schools in the prefecture of Achaia, urban and semi-urban areas, were selected as the sample for the research. 

From the analysis of the data, it was found that the role of Emotional Intelligence of the principal has a positive effect on the management of conflicts in the school environment and especially on conflicts between teachers. The technique applied by principals is the technique of collaboration, with emphasis on fruitful dialogue. With an emotionally intelligent leader, primary schools can be transformed into a learning organization if certain inhibiting factors are overcome.