Τα τελευταία χρόνια αυξάνεται το ενδιαφέρον του κοινού για την -κοινωνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά - υπεύθυνη συμπεριφορά των επιχειρήσεων του κατασκευαστικού κλάδου. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να διερευνήσει κατά πόσο οι εταιρείες του κατασκευαστικού κλάδου στην Ελλάδα δημοσιεύουν στις εκθέσεις βιωσιμότητας τους, πληροφορίες που είναι σχετικές με τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ) των Ηνωμένων Εθνών. Ειδικότερα αξιολογείται κατά πόσο αναφέρουν ότι ακολουθούν μια στρατηγική βιώσιμης ανάπτυξης, ποιες πρακτικές ακολουθούν για την επίτευξη κάθε Στόχου Βιώσιμης Ανάπτυξης, και με ποιους δείκτες αξιολογούν τις επιδόσεις τους. Για το σκοπό της μελέτης αναλύθηκαν ποιοτικά οι εκθέσεις εταιρικής βιωσιμότητας από 12 μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες στην Ελλάδα.  Διαπιστώθηκε πρώτον πως λίγες εταιρείες του δείγματος έχουν μια ολοκληρωμένη και σαφώς καθορισμένη στρατηγική εταιρικής βιωσιμότητας με δομημένους στόχους, όραμα, στρατηγικές και προτεραιότητες. Οι 3 ΣΒΑ που στηρίζονται περισσότερο από τις εταιρείες είναι η Καλή Υγεία και Ευημερία (#3), η Αξιοπρεπής Εργασία (#8) και Οικονομική Ανάπτυξη και η Ζωή στη Στεριά (#15), ενώ μικρότερο είναι το ενδιαφέρον για ΣΒΑ όπως η Μηδενική Πείνα (#2), η Ζωή κάτω από το Νερό (#14) και η Καθόλου Φτώχεια (#1). Οι εταιρείες αναλαμβάνουν ένα μεγάλο πλήθος πολιτικών/ενεργειών/πρακτικών για τη συμβολή τους στους ΣΒΑ, αλλά από τη συγκριτική ανάλυση φάνηκε πως δεν υπάρχει ένα κοινό πλαίσιο για το πώς μια δράση/πρακτική συνεισφέρει σε έναν ή περισσότερους ΣΒΑ. Επίσης οι εταιρείες θέτουν ποσοτικούς στόχους ή χρησιμοποιούν ποσοτικούς δείκτες για την αξιολόγηση των επιδόσεων τους, ωστόσο σε ορισμένες περιπτώσεις αυτά τα στοιχεία που χρησιμοποιούν δεν συνδέονται άμεσα με έναν Στόχο Βιώσιμης Ανάπτυξης στις εκθέσεις τους. Σε ορισμένες εταιρείες υπάρχουν ζητήματα με την ποιότητα της αναφοράς και της πληροφόρησης, καθώς μπορεί να αναφέρουν ότι ένας ΣΒΑ επιτεύχθηκε, χωρίς να παρουσιάζουν ποσοτικά ή άλλα δεδομένα που να το αποδεικνύουν. Συνολικά φαίνεται πως υπάρχουν διαφορές στο εύρος και την ποιότητα των πληροφοριών που αποκαλύπτονται από τις εταιρείες για κάθε ΣΒΑ.

In recent years, public's interest about - social, economical and environmental - responsible behavior of companies in the construction industry has been increasing. The purpose of this thesis is to study whether the companies of the construction sector in Greece publish in their sustainability reports, information that is relevant to the Sustainable Development Goals (SDGs) of the United Nations. In particular, it was evaluated whether they report that they follow a sustainable development strategy, which practices they follow to achieve each SDG, and with which indicators they evaluate their performance. For the purpose of the study, the corporate sustainability reports from 12 large construction companies in Greece were analyzed qualitatively. First, it was found that few companies in the sample have a comprehensive and clearly defined corporate sustainability strategy with structured goals, vision, strategies and priorities. The 3 SDGs most supported by companies are Good Health and Well-Being (#3), Decent Work and Economic Development (#8) and Living in Land (#15), while there is less interest in SDGs such as Zero Hunger (#2), Life Under Water (#14) and No Poverty (#1). Companies undertake a wide range of policies/actions/practices to contribute to the SDGs, but the comparative analysis showed that there is no common framework for how an action/practice contributes to one or more SDGs. Companies also set quantitative targets or use quantitative indicators to evaluate their performance, however in some cases these figures are not directly linked to an SDG in their reports. In some companies there are issues with the quality of reporting and information, as they may report that an SDG has been achieved without presenting quantitative or other data to prove it. Overall, it seems there are differences in the range and quality of information disclosed by companies for each SDG.