Η εργασία εστιάζει στη μελέτη και ανάλυση του φωτισμού στην ταινία In the Mood for Love (2000) με στόχο να διερευνηθούν οι σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ των φωτιστικών επιλογών και της φιλμικής αφήγησης. Η επίδραση του φωτισμού στην αισθητική ανάγνωση της ταινίας και η σημασία του στη μεταφορά του μηνύματος του σκηνοθέτη αποτελούν το βασικό άξονα της έρευνας. Παράλληλα διερευνάται η σχέση δυτικής και ανατολικής κουλτούρας, τόσο μέσα από τη συνεργασία του Wong Kar- Wai με τον Αυστραλό δ/ντη φωτογραφίας Christopher Doyle, όσο και μέσα από τις ιδιαίτερες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που επικρατούν στο πρώην Βρεττανικό Χονγκ Κονγκ.

Επιχειρείται, επίσης, να συνδεθεί το φως με το χρόνο και τη μνήμη, στο μέτρο που η τελευταία καθορίζει τις αισθητικές επιλογές ενός σκηνοθέτη και διαμορφώνει τελικά την κινηματογραφική του αφήγηση.

The paper emphasizes in the study and analysis of the lighting design in the Wong Kar Wai’s film “In the mood for Love”(2000). The objective is, not only, to investigate the nature of the relationship formed between lighting and storytelling, but, also, to define how the first affects the aesthetics of the film and therefore the decoding of the director’s message by the audience. Moreover, it is questioned, the extent to which certain light options can assist the auteur with his cause, the visualization of his vision. 

The relation of Western and Eastern culture, as seen through the collaboration of Wong Kar Wai with Christopher Doyle, is also part of the research. The same goes for the special political conditions in Hong Kong until 2047 – British Hong Kong until 1997 –that have resulted to a more Western like society in the  Eastern China.

Another axis is the use of light and it’s role in the representation of memory. Additionally, interest is taken in the way memories can influence director’s choices regarding light and thus form his narration.