ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Το mobbing, γνωστό και ως εκφοβισμός στο χώρο εργασίας, είναι ένα διάχυτο και επιβλαβές φαινόμενο που επηρεάζει τους εργαζόμενους σε όλους τους τύπους οργανισμών, συμπεριλαμβανομένου του τομέα της υγείας και των νοσοκομείων. Ο τομέας της υγείας είναι ένα περιβάλλον υψηλής πίεσης, το οποίο μπορεί να δημιουργήσει ένα πρόσφορο έδαφος για mobbing. Στα νοσοκομεία, το mobbing μπορεί να απευθύνεται σε νοσηλευτές, γιατρούς, διοικητικό προσωπικό και άλλους επαγγελματίες υγείας και μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη ικανοποίηση από την εργασία, χαμηλότερη παραγωγικότητα και αυξημένες απουσίες και εναλλαγή θέσεων εργασίας.

ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση του επιπέδου εργασιακού εκφοβισμού στον χώρο των υγειονομικών φορέων παίρνοντας ως παράδειγμα το Γενικό Νοσοκομείου Πατρών «Ο Άγιος Ανδρέας»

ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Για την ολοκλήρωση της παρούσας έρευνας, επιλέχθηκε η μη πειραματική ποσοτική συγχρονική μελέτη μέσα από τη διενέργεια έρευνας με τη χρήση ερωτηματολογίου. Το ερωτηματολόγιο που χρησιμοποιήθηκε είναι το Mobbing and Single Cases of Harassment in Employees’ Relations MSCH, το οποίο χρησιμοποιείται για τη μελέτη σχετικά με την παρενόχληση και τον εκφοβισμό στο χώρο εργασίας, αλλά και τον εντοπισμό πιθανών τομέων ανησυχίας και να αναπτυχθούν στρατηγικές για την πρόληψη τέτοιων συμπεριφορών από οργανισμούς. Το δείγμα της έρευνας ήταν 114 εργαζόμενοι του Γενικού Νοσοκομείου Πατρών «Ο Άγιος Ανδρέας» με ποσοστό ανταπόκρισης (≈65%).  Η συλλογή των δεδομένων έγινε κατά το χρονικό διάστημα από 5/4/23 έως 1/5/23. Η στατιστική ανάλυση των απαντήσεων πραγματοποιήθηκε μέσω εξειδικευμένου προγράμματος και πιο συγκεκριμένα του IBM SPSS statistics 28.0.0.0. Πιο συγκεκριμένα, ελέγχθηκε η ύπαρξη κανονικής κατανομής, έγινε συσχέτιση τους με την παρενόχληση, μέσω του chi-square test και της παραμέτρου phi, ορίζοντας το όριο αξιοπιστίας σε 95% (p=0,05).

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η έρευνα έδειξε ότι υπάρχουν φαινόμενα εκφοβισμού στον χώρο της υγείας εμφανίζεται στο (42,1%) των εργαζομένων κυρίως από τους συναδέλφους (45,3%). Το φαινόμενο μπορεί να χαρακτηριστεί ως συχνό, αφού διαρκεί περισσότερο από μία εβδομάδα (50%). Συνολικά το φαινόμενο του εκφοβισμού διαρκεί παραπάνω από 6 μήνες (51,1%) και τα θύματα αναλαμβάνουν κατά κύριο λόγο από μόνα τους να αντιμετωπίσουν τον θύτη ζητώντας του να σταματήσει σε ποσοστό 33,3%. Χαρακτηριστικό είναι ότι την βασική υποστήριξη στα θύματα τη δίνουν οι φίλοι και η οικογένεια (58,3%). Επίσης, λαμβάνοντας υπόψη τις παραμέτρους του ερωτηματολογίου (θέση, πλήθος εργατικού δυναμικού, ηλικία, φύλο, ειδικότητα, χρόνια εμπειρίας, επίπεδο εκπαίδευσης κ.α.) και την στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων παρατηρούμε μικρή έως μέτρια συσχέτιση του φαινομένου παρενόχλησης με τις ανωτέρω παραμέτρους με βάση τις τιμές ανάλυσης της παραμέτρου phi. Επιπρόσθετα, παρατηρούμε μεγάλη σχέση της παραμέτρου φύλο με το φαινόμενο της παρενόχλησης (p=0,044) καθώς το 77,08% των ατόμων που έχουν δεχτεί παρενόχληση είναι γυναίκες.

INTRODUCTION: Mobbing, also known as workplace bullying, is a pervasive and harmful phenomenon that affects employees in all types of organisations, including health care and hospitals. The healthcare sector is a high-pressure environment, which can create a fertile ground for mobbing. In hospitals, mobbing can be directed at nurses, doctors, administrative staff and other health professionals and can lead to reduced job satisfaction, lower productivity and increased absenteeism and job turnover.

OBJECTIVE: The aim of this study is to investigate the level of workplace bullying in health care institutions, taking the General Hospital of Patras "Agios Andreas" as an example.

MATERIALS AND METHODS: To complete the present study, a non-experimental quantitative synchronic study was chosen through a survey using a questionnaire. The questionnaire used is the Mobbing and Single Cases of Harassment in Employees' Relations MSCH, which is used to study about harassment and bullying in the workplace, but also to identify potential areas of concern and to develop strategies to prevent such behaviors by organizations. The sample of the survey was 114 employees of the General Hospital of Patras "Agios Andreas" with a response rate (≈65%).  The data collection was carried out during the period from 5/4 to 1/5. The statistical analysis of the responses was performed through a specialized program, namely IBM SPSS statistics 28.0.0.0. More specifically, the existence of a normal distribution in the demographic variables was checked, their correlation with harassment was performed through the chi-square test and the phi parameter, setting the confidence limit at 95% (p=0.05).

RESULTS: The survey showed that bullying in the health sector occurs in (42.1%) of employees mainly by colleagues (45.3%). The phenomenon can be characterized as frequent, since it lasts more than a week (50%). Overall, the bullying phenomenon lasts more than 6 months (51.1%) and the victims mainly take it upon themselves to confront the bully by asking him to stop at a rate of 33.3%. Typically, the main support for victims is provided by friends and family (58.3%).

CONCLUSIONS: The phenomenon of workplace bullying is real, but both individual and organizational responses to it are inadequate. Both the individual must recognise the nature of the phenomenon so that he or she can report it, and the management mechanism must develop ways of prevention and response so that the victim does not feel isolated.