Ο κύριος σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση της σχέσεως μεταξύ των στυλ ηγεσίας και της διαχείρισης συγκρούσεων. Με άλλα λόγια, η παρούσα διπλωματική εργασία θα μελετήσει το κατά πόσο τα στυλ ηγεσίας συμβάλλουν θετικά ή αρνητικά στη διαχείριση συγκρούσεων στον ελληνικό ξενοδοχειακό κλάδο και ιδιαίτερα σε ξενοδοχεία 4 και 5 αστέρων. Η έρευνα ήταν ποσοτική και έγινε σε δείγμα εργαζόμενων σε ξενοδοχεία από όλη την Ελλάδα. Το ερωτηματολόγιο αποτελείται από 2 σταθμισμένα εργαλεία, το Πολυπαραγοντικό Ερωτηματολόγιο Ηγεσίας (Multifactor Leadership Questionnaire) (M.L.Q.-5X) (Avolio & Bass, 2004) μεταφρασμένο και προσαρμοσμένο στα ελληνικά από τον Μπελιά (2015), το οποίο μετρά τα διάφορα στυλ ηγεσίας: μετασχηματιστικό, διεκπεραιωτικό, παθητικό-προς αποφυγή, ενώ για την διερεύνηση της διαχείρισης συγκρούσεων χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα Rahim Organizational Conflict Inventory (Rahim, 1983). Η κλίμακα περιλαμβάνει 28 ερωτήσεις (items) και αποτελείται από 5 μεταβλητές: 1) Collaborating style, 2) Accommodating style, 3) Competing style, 4) Avoiding style, 5) Compromising style. Οι απαντήσεις δόθηκαν σε πενταβάθμια κλίμακα Likert. Οι συμμετέχοντες ήταν 170 άτομα. Σε ό,τι αφορά τα αποτελέσματα, τα κύρια εφαρμοζόμενα στυλ διαχείρισης συγκρούσεων ήταν η συνεργασία και ο συμβιβασμός, ενώ η αποφυγή, η εξυπηρέτηση και ο ανταγωνισμός παρουσιάζονταν λιγότερο συχνά ενώ προκύπτει ότι όντως υπάρχει μια τάση προς την συναλλακτική και την μετασχηματιστική ηγεσία. Η συναλλακτική ηγεσία προέβλεπε στατιστικά σημαντικά και θετικά τη διαχείριση συγκρούσεων, με το management κατ’ εξαίρεση ενεργό να προβλέπει τέσσερα από τα πέντε στυλ διαχείρισης συγκρούσεων και την έκτακτη κατ’ εξαίρεση ανταμοιβή να προβλέπει την υπολειπόμενη διάσταση του ανταγωνισμού. Από την άλλη πλευρά, αν και οι διαστάσεις της μη ηγεσίας αποτελούσαν παράγοντες πρόβλεψης των στυλ διαχείρισης συγκρούσεων, δεν είχε την ισχύ που είχαν τα άλλα στυλ ηγεσίας. Τέλος, σε σχέση με τα δημογραφικά και τα υπηρεσιακά χαρακτηριστικά και κατά σειρά μεγέθους, η εργασιακή εμπειρία, το εκπαιδευτικό επίπεδο και η ηλικία διαδραμάτιζαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των απαντήσεων στις διαστάσεις των στυλ ηγεσίας και των στυλ διαχείρισης συγκρούσεων. Η εργασιακή εμπειρία και το εκπαιδευτικό επίπεδο επηρέαζαν σχεδόν όλες τις διαστάσεις (15 και 14 από τις 17, αντίστοιχα), ενώ και η ηλικία διαφοροποιούσε τις απαντήσεις σε 8 από τις διαστάσεις. Το φύλο επηρέαζε μόνο μία διάσταση, την αποφυγή ως στυλ διαχείρισης συγκρούσεων, όπου οι γυναίκες ανέφεραν σημαντικά περισσότερη αποφυγή.

The main purpose of this research is to investigate the relationship between leadership styles and conflict management. In other words, this thesis will study whether leadership styles contribute positively or negatively to conflict management in the Greek hotel industry and especially in 4 and 5 star hotels. The research was quantitative and was done on a sample of hotel workers from all over Greece. The questionnaire consists of 2 weighted instruments, the Multifactor Leadership Questionnaire (M.L.Q.-5X) (Avolio & Bass, 2004) translated and adapted to Greek by Belias (2015), which measures the different leadership styles: transformational, processing, passive-to be avoided, while the Rahim Organizational Conflict Inventory scale (Rahim, 1983) was used to investigate conflict management. The scale includes 28 questions (items) and consists of 5 variables: 1) Collaborating style, 2) Accommodating style, 3) Competing style, 4) Avoiding style, 5) Compromising style. Responses were given on a five-point Likert scale. The participants were 170 people. Regarding the results, the main applied conflict management styles were cooperation and compromise, while avoidance, service and competition were presented less often, while it appears that there is indeed a tendency towards transactional and transformational leadership. Transactional leadership significantly and positively predicted conflict management, with exceptionally active management predicting four of the five conflict management styles and exceptional exceptional reward predicting the residual dimension of competition. On the other hand, although dimensions of non-leadership were predictors of conflict management styles, it did not have the strength that other leadership styles had. Finally, relative to demographic and job characteristics and in order of magnitude, work experience, education level, and age played a significant role in shaping responses to the dimensions of leadership styles and conflict management styles. Work experience and educational level influenced almost all dimensions (15 and 14 out of 17, respectively), while age also differentiated responses in 8 of the dimensions. Gender influenced only one dimension, avoidance as a conflict management style, with females reporting significantly more avoidance.