Σκοπός της παρούσας ήταν να διερευνηθεί, μέσα από τις απόψεις εκπαιδευομένων αγροτών και εκπαιδευτών τους σε δομή εκπαίδευσης αγροτών, η ανταπόκριση των προσφερόμενων εκπαιδευτικών προγραμμάτων στις σύγχρονες ανάγκες των αγροτών ως ενήλικων εκπαιδευομένων με ιδιαίτερο μορφωτικό/μαθησιακό προφίλ, προκειμένου συνακόλουθα να διατυπωθούν προτάσεις  για την βελτίωση της αποτελεσματικότητας του συστήματος γεωργικής εκπαίδευσης.

Η υπό μελέτη εκπαιδευτική μονάδα (ΑΧΕΠΑ Κορινθίας) ήταν το Πρακτικό Γεωργικό Σχολείο ΑΧΕΠΑ ΒΕΛΟΥ και η ερευνητική μέθοδος που επιλέχθηκε είναι η ποιοτική έρευνα. Συγκεκριμένα, πραγματοποιήθηκαν συνεντεύξεις ημιδομημένου τύπου, σε 8 εκπαιδευόμενους αγρότες και 8 εκπαιδευτικούς και τα πρωτογενή δεδομένα  αναλύθηκαν μέσω θεματικής ανάλυσης.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας οι περισσότεροι εκπαιδευτές δεν έκαναν συγκεκριμένο Σχέδιο Μαθήματος και αρκούνται σε ένα power point, στο οποίο συγκεντρώνουν τις απαραίτητες πληροφορίες / γνώσεις που καλούνται να μεταδώσουν. Οι περισσότεροι, χρησιμοποιούσαν την ενισχυμένη εισήγηση, η οποία εμπλουτιζόταν με σχετικά μεγάλα αρχεία ηλεκτρονικών παρουσιάσεων που περιλαμβάνουν φωτογραφίες, βίντεο και πληροφορίες. Η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ εκπαιδευτών και εκπαιδευόμενων φάνηκε να είναι πρότυπη και αναφέρθηκε ότι ενυπάρχει αμφίπλευρος «σεβασμός» και «ενδιαφέρον» από πλευράς των εκπαιδευτών. Ίσως το σημαντικότερο εύρημα της παρούσας μελέτης όσον αφορά στις δυσλειτουργίες είναι το γεγονός ότι οι γεωπόνοι εκπαιδευτές αναλαμβάνουν πιο πολύ το ρόλο του συμβούλου γεωπόνου σχετικά με τα τρέχοντα προβλήματα καλλιέργειας παρέχοντας οδηγίες και συμβουλές στους εκπαιδευόμενους και όχι του εκπαιδευτή γεωπόνου. Τέλος, οι εκπαιδευτές φάνηκαν να είναι δύσπιστοι απέναντι σε νέες τάσεις στον αγροτικό τομέα και η έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης δεν φάνηκε να έχει ενσωματωθεί στο πρόγραμμα κατάρτισης

The purpose of this paper was to investigate, through the opinions of farmers and their trainers in a structure of farmer training, the response of the offered training programs to the modern needs of farmers as adult trainees with a special educational/learning profile, in order to subsequently formulate proposals for the improvement the effectiveness of the agricultural education system.

The educational unit under study (ACHEPA of Corinth) was the Practical Agricultural School AHEPA VELOU and the research method chosen is qualitative research. Specifically, semi-structured interviews were conducted with 8 trainee farmers and 8 educators and the primary data were analyzed through thematic analysis.

According to the conclusions from all the research of the instructors, most instructors did not make a specific Lesson Plan and are content with a power point, in which they gather the necessary information / knowledge they are asked to convey. Thus, most educators used augmented lecture, which was enriched with relatively large electronic presentation files that include photos, videos, and information. The relationship developed between trainers and trainees appeared to be exemplary and it was reported that there was mutual "respect" and "interest" on the part of the trainers. Perhaps the most important finding of the present study in terms of dysfunctions is the fact that agricultural educators assume more of the role of agronomist consultant giving directions to the trainees about the cultivating problems of their students rather than agronomist educator. Finally, the trainers appeared to be skeptical of new trends in the agricultural sector and the concept of sustainable development did not seem to be integrated into the training program.