Ο σχολικός εκφοβισμός αποτελεί ένα πολυδιάστατο φαινόμενο που απασχολεί διεθνώς όλη την εκπαιδευτική κοινότητα, εκπαιδευτικούς, γονείς, μαθητές και εμπλεκόμενους φορείς, άμεσα ή έμμεσα. Οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να είναι σε ετοιμότητα προκειμένου να μπορούν να διαχειριστούν και να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τα περιστατικά σχολικού εκφοβισμού, όταν αυτά εκδηλωθούν. Η παρούσα διπλωματική εργασία στοχεύει στη μελέτη των επιμορφωτικών αναγκών των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε θέματα διαχείρισης και αντιμετώπισης σχολικού εκφοβισμού, μέσα από τη διερεύνηση των απόψεών τους για την εμπειρία και την ετοιμότητά τους και την ενδεχόμενη ύπαρξη συνεργασίας με το οικογενειακό περιβάλλον των εμπλεκόμενων μαθητών. Για τον σκοπό αυτό διενεργήθηκε ποσοτική έρευνα σε εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης της Περιφερειακής Ενότητας Αιτωλοακαρνανίας, στην οποία συμμετείχαν 278 εκπαιδευτικοί που εργάζονται σε δημόσιες σχολικές μονάδες κατά το σχολικό έτος 2022-2023. Ερευνητικό εργαλείο αποτέλεσε ένα δομημένο ερωτηματολόγιο, το οποίο περιελάμβανε ερωτήσεις κλειστού τύπου. Από τα δεδομένα που συλλέχθηκαν και εφαρμόζοντας περιγραφική και συμπερασματική στατιστική ανάλυση (διερευνητική παραγοντική ανάλυση, ANOVA, t-test), διαπιστώθηκε ότι οι μισοί τουλάχιστον εκπαιδευτικοί έχουν παρατηρήσει κάποιο περιστατικό σχολικού εκφοβισμού, με επικρατέστερες μορφές εκδήλωσης του φαινομένου τον λεκτικό και σωματικό εκφοβισμό. Αν και οι εκπαιδευτικοί δηλώνουν στο μεγαλύτερο ποσοστό τους έτοιμοι να αναγνωρίσουν και να διαχειριστούν περιστατικά σχολικού εκφοβισμού, η συντριπτική πλειονότητα δηλώνει ότι επιθυμούν να επιμορφωθούν μελλοντικά σε θέματα σχολικού εκφοβισμού, κυρίως στον τομέα της συμβουλευτικής και στους τρόπους αντιμετώπισης του φαινομένου, προτιμώντας τη δια ζώσης και την ενδοσχολική επιμόρφωση. Σημαντικό εύρημα αποτελεί το γεγονός ότι κατά την άποψη των εκπαιδευτικών η συνεργασία με το οικογενειακό περιβάλλον των εμπλεκόμενων μαθητών είναι ύψιστης σημασίας, τόσο για την πρόληψη, όσο και για την αντιμετώπιση του φαινομένου, καθώς το οικογενειακό περιβάλλον φαίνεται να ασκεί σημαντική επίδραση στην ενίσχυση του φαινομένου. Ωστόσο, οι εκπαιδευτικοί δηλώνουν ότι υπάρχει δυσκολία στη συνεργασία με τους γονείς/κηδεμόνες των μαθητών, ιδιαίτερα εκείνων που αποτελούν θύτες σε περιστατικά σχολικού εκφοβισμού. Αν και η συνεργασία μεταξύ των εκπαιδευτικών και του οικογενειακού περιβάλλοντος των μαθητών έχει αναφερθεί και σε προηγούμενες έρευνες, στην παρούσα μελέτη δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη διερεύνηση των απόψεων των εκπαιδευτικών για την αναγκαιόητα και την αποτελεσματικότητα της συνεργασίας τους με το οικογενειακό περιβάλλον των εμπλεκόμενων σε περιστατικά σχολικού εκφοβισμού μαθητών. Τα ευρήματα μπορούν να συμβάλλουν στον σχεδιασμό και στην ανάπτυξη κατάλληλων επιμορφωτικών προγραμμάτων για εκπαιδευτικούς για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του φαινομένου του σχολικού εκφοβισμού.

School bullying is a multidimensional phenomenon that concerns the entire educational community internationally, teachers, parents, students and other involved entities, directly or indirectly. Teachers must be prepared to be able to effectively handle and deal with school bullying incidents when they occur. This dissertation aims to study the educational needs of Primary Education teachers in matters of handling and dealing with school bullying, through the investigation of their opinions on their experience and preparedness and the possible existence of cooperation with the family environment of the students involved. For this purpose, a quantitative survey was conducted among Primary Education teachers of the Regional Unit of Aitoloakarnania, in which 278 teachers working in public school units during the 2022-2023 school year participated. The research tool was a structured questionnaire, which included closed-ended questions. From the data collected, applying descriptive and deductive statistical analysis (exploratory factor analysis, ANOVA, t-test), it was found that at least half of the teachers have observed some incident of school bullying, with the most prevalent forms of manifestation of the phenomenon being verbal and physical bullying. Although the majority of teachers state that they are ready to recognize and handle school bullying incidents, the vast majority state that they wish to be trained in the future in matters of school bullying, mainly in the field of counseling and ways to deal with the phenomenon, preferring face-to-face and in-school training. An important finding is the fact that, from the point of view of the teachers, cooperation with the family environment of the students involved is of the utmost importance, both for the prevention and for handling the phenomenon, as the family environment seems to exert a significant influence on strengthening the phenomenon. However, teachers state that there is difficulty in cooperating with the parents/guardians of students, especially of those who are perpetrators in incidents of school bullying. Although the cooperation between teachers and students' family environment has been mentioned in previous research, this study places particular emphasis on investigating teachers' views on the necessity and effectiveness of their cooperation with the family environment of students involved in school bullying incidents. The findings can contribute to the design and development of appropriate training programmes for teachers to deal more effectively with the phenomenon of school bullying.