Ανθρώπινο Κεφάλαιο | Τράπεζες | Προ κρίσης | Εντός κρίσης | Human Capital | Banks, | Pre-crisis | Intra-crisis
ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ (ΤΡΑ)
1
28
49
Ο άνθρωπος είναι το κέντρο αναφοράς στην επιχειρηματικότητα γενικά και ειδικά στον
τραπεζική βιομηχανία, καθώς η ατομική του απόδοση παρουσιάζει θετική σχέση με την
οργανωσιακή απόδοση και την αποτελεσματικότητα. Ο ανταγωνισμός αποτελεί διακριτικό
γνώρισμα του κλάδου και το ανθρώπινο κεφάλαιο με τις γνώσεις και τις επικοινωνιακές
δεξιότητες που διαθέτει διαμορφώνει την πελατειακή ικανοποίηση και την καλή φήμη του
οργανισμού.
Η συνεισφορά του στα αποτελέσματα εξαρτάται από τις πολιτικές ΔΑΔ, οι οποίες την
περίοδο πριν την οικονομική κρίση εστιάζουν στην επένδυση και στην ανάπτυξή του, ενώ
κατά την διάρκειά της επικεντρώνονται στην εξοικονόμηση οικονομικών πόρων με
βραχυπρόθεσμο αποτέλεσμα. Οι ανθρώπινοι πόροι πλέον υπολογίζονται ως κόστος και οι
τράπεζες στην προσπάθειά τους να το περιορίσουν εφαρμόζουν τρεις βασικές πρακτικές, την
μείωση του προϋπολογισμού για την εκπαίδευσή τους, την μείωση των αμοιβών τους και την
μείωση του αριθμού τους με εθελούσια προγράμματα εξόδου.
Η διεξαγόμενη εμπειρική έρευνα εξετάζει την συνεισφορά του ανθρώπινου δυναμικού
στο τραπεζικό σύστημα σε συνάρτηση με τις προαναφερόμενες πρακτικές, απ” όπου
προκύπτει ότι η απόδοσή του μπορεί να μειώνεται την περίοδο της οικονομικής κρίσης, όχι
όμως δραματικά, γεγονός που αναδεικνύει την σημαντικότητά του, καθώς ακόμα και σε
δύσκολες συνθήκες αποτελεί σταθερά ασφάλειας και επένδυσης. Από τα δημογραφικά και τα
εργασιακά χαρακτηριστικά διαπιστώνεται ότι κανένα από αυτά δεν παρουσιάζει στατιστικά
σημαντική επίδραση στην εργασιακή απόδοση, ωστόσο πλησιέστερα της στατιστικής
σημαντικότητας εμφανίζεται το τμήμα απασχόλησης σε επίπεδο μείωσης αμοιβών και
προσωπικού. Επιπλέον, η εργασιακή απόδοση των απασχολουμένων στα τμήματα ΔΑΔ
φαίνεται να επηρεάζεται περισσότερο από την πολιτική αμοιβών (p=0,179 κοντά στην
στατιστική σημαντικότητα) και από την πολιτική μείωσης προσωπικού (p=0,237 στατιστικά
μη σημαντικό).
The human is the center of reference in entrepreneurship in general and in the banking
industry in particular, as his individual performance has a positive relationship with
organizational performance and effectiveness. Competition is a distinctive feature of the
industry and human capital with the knowledge and communication skills it possesses shapes
customer satisfaction and the good reputation of the organization.
Its contribution to the results depends on the ΗΡΜ policies, which in the period before the
economic crisis focus on investment and its development, while during its duration they focus
on the saving of financial resources with a short-term effect. Human resources are now
calculated as a cost and banks in their effort to limit it apply three basic practices, reducing
the budget for their training, reducing their remuneration and reducing their number with
voluntary exit programs.
The conducted empirical research examines the contribution of human resources to the
banking system in relation to the above-mentioned practices, from which it follows that its
performance may decrease during the economic crisis, but not dramatically, which highlights
its importance, as still and in difficult conditions it is a constant of security and investment.
From the demographic and work characteristics, it can be seen that none of them presents a
statistically significant effect on work performance, however, the employment section
appears to be closer to statistical significance in terms of pay and staff reduction. In addition,
the work performance of employees in the HRM departments seems to be more affected by
the remuneration policy (p=0.179 close to statistical significance) and by the staff reduction
policy (p=0.237 statistically insignificant).
Κύριο μέρος της Διπλωματικής