Η παρούσα διπλωματική εργασία στοχεύει στην εμβάθυνση της κατανόησης της έννοιας της αναβαλλόμενης φορολογίας. Εξετάζει πώς η αναβαλλόμενη φορολογία μπορεί να μοιραστεί το κόστος των ζημιών σε μελλοντικές χρήσεις, καθώς και πώς οι ελληνικές τράπεζες το έχουν χρησιμοποιήσει ιστορικά και σήμερα. Αναφορικά με τη μεταφορά ζημιών σε αναβαλλόμενες φορολογικές δηλώσεις και τις προϋποθέσεις για την είσοδο του Ελληνικού Δημοσίου στο μετοχικό τους κεφάλαιο, εφιστάται ιδιαίτερη προσοχή στο άρθρο 27Α του Ν. 4172/2013. Παρατίθεται η μελέτη περίπτωσης της συστημικής τράπεζας Πειραιώς μαζί με τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε τις αναβαλλόμενες φορολογικές υποχρεώσεις της μεταξύ των ετών 2011 και 2021. Τονίζεται επίσης η σημασία των αναβαλλόμενων φορολογικών απαιτήσεων στην κεφαλαιακή της δραστηριότητα καθώς και εκείνων που κρίθηκαν ως πιστωτικός κίνδυνος.

This thesis aims to deepen the understanding of the concept of deferred taxation. It examines how deferred taxation can share the cost of losses in future uses, as well as how Greek banks have used it historically and today. Regarding the transfer of losses in deferred tax returns and the conditions for the entry of the Greek State into their share capital, special attention is drawn to article 27A of Law 4172/2013. The case study of Piraeus Systemic Bank is provided along with how they managed their deferred tax liabilities between 2011 and 2021. The importance of deferred tax assets in their capital activity as well as those deemed credit risk is also highlighted.