Η παρούσα διπλωματική εργασία θα προσπαθησει να αναδείξει το ζήτημα της διαφορετικης σωφρονιστικής μεταχείρισης των εγκληματιών του λευκού περιλαιμίου σε σχέση με τους τοξικοεξρτημένους δράστες. Παρόλο που η βιβλιογραφία είναι περιορισμένη και η πρόσβαση στα σωφρονηστικά ιδρύματα σχεδόν απαγορευτική, απο τα στοιχεία που συλλέχθηκαν είναι γεγονός πως υπάρχει επιλεκτικότητα στην μεταχείριση των κρατουμένων και οι παράγοντες που επηρεάζουν αυτην την κατάσταση είναι κοινωνικοοικονομικοί. Η επιλεκτικότητα ενισχύεται απο τα Μ.Μ.Ε. και τον ποινικό λαϊκισμό που αναπαράγουν τα στερεότυπα του επικίνδυνου εγκληατία, μετατρέποντας κάποιες ομάδες (στην συγκεκριμένη περιπτωση τους τοξικοεξαρτημένους) σε κοινωνικά αποκλεισμένες. Απ΄την άλλη η θεσμική αντιμετώπιση των κρατικών φορέων σε περιπτώσεις δραστών του λευκού περιλαιμίου είναι διαφορετική και πολλές φορές ευνοϊκότερη. Τέλος, όσον αφορά τα καταστήματα κράτησης η διαφοροποιημένη μεταχείρηση έγκειται ατις συνθήκες διαβίωσης, την διάρκεια και τον τρόπο εγκλεισμού, την πρόσβαση στην Υγειονομική Περίθαλψη και στην διασφάλιση των θεμελειωδών δικαιωμάτων των κρατουμένων.