Για την ελεύθερη Ελλάδα το Πανεπιστήμιο του Όθωνα ήταν το εκπαιδευτικό ίδρυμα στο οποίο στηρίζονταν οι περισσότερες ελπίδες για την πνευματική αναγέννηση του έθνους. Από το 1837 που ιδρύθηκε μέχρι το 1863, όταν εκδιώχθηκε ο βασιλιάς Όθωνας και το πανεπιστήμιο μετονομάστηκε, γνώρισε σημαντική ανάπτυξη. Ανάμεσα στους εκατοντάδες φοιτητές υπήρξαν και αρκετοί που ερχόμενοι από τα Ζαγοροχώρια προσπάθησαν να σπουδάσουν προσδοκώντας κάποιο καλύτερο μέλλον. Πολλοί από αυτούς ξεπερνώντας πολλές δυσκολίες και συμμετέχοντας στα γεγονότα της εποχής εντάχθηκαν στην τότε φοιτητική κοινωνία και ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους καταφέρνοντας να ακολουθήσουν σημαντική επαγγελματική και πνευματική πορεία όχι μόνο στο ελληνικό κράτος αλλά και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Μεταξύ αυτών, ο Μιχαήλ Αναγνωστόπουλος ξεκινώντας από το Πάπιγκο γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή, μεταπήδησε αργότερα στη Νομική και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Όταν γνώρισε τον  S. Howe έγινε έμπιστος γραμματέας του και τον ακολούθησε στις ΗΠΑ όπου λίγα χρόνια μετά διοικώντας το Perkins Institution άφησε ένα πολύ σημαντικό έργο που μνημονεύεται ακόμα και στις μέρες μας.

For independent Greece, the Othonian University was the educational institution on which most hopes for the intellectual renaissance of the nation rested. From 1837, when it was founded, until 1863, when King Otto was ousted and the university was renamed, it experienced significant growth. Among the hundreds of students there were many who came from Zagorochoria and tried to study in the hope of a better future. Many of them, overcoming many difficulties and participating in the events of the time, joined the student society of the time, completed their studies and managed to follow an important professional and intellectual career not only in the Greek state but also in the Ottoman Empire. Among them, Michael Anagnostopoulos, starting from Papigo, enrolled in the Faculty of Philosophy, later transferred to the Law School and became involved in journalism. When he met S. Howe he became his trusted secretary and followed him to the USA where a few years later, while running the Perkins Institution, he left a very important work that is still remembered today.