The present study delves into the possible advantages of utilising digital Escape Rooms (ERs) as an educational aid for dyslexic learners. The focus was on the development of the metacognitive strategies (MS) and more particularly the MS of paying selective attention, planning and evaluating learning. The qualitative method adopted followed the Action Research approach and focused on gathering on-site data. A cohort of four B1 dyslexic learners of English of a Foreign Language Center was selected. They were all Greek learners, 12-13 years old, officially diagnosed with dyslexia. They learn English as a Foreign Language (EFL) and their L1 is Greek. The learners were first instructed on the MS and then they interacted with two digital ERs designed to simulate their learning barriers and incorporated tasks to cultivate the MS. Their encounter with the ERs was assessed via observations, think-aloud protocols and semi-structured interviews to acquire understanding of the participants’ viewpoints regarding their metacognitive procedures through the ERs.

Through the investigation of the amalgamating of dyslexia, metacognition and ERs, this research endeavoured to foster efficacious learning approaches for dyslexic learners, resulting in better academic achievements and amplified proficiency in problem-solving skills. Particularly, the outcomes indicated that the immersive environment of ERs along with the provided tasks, which required critical thinking and cooperation, supported learners in cultivating the MS of paying selective attention, planning and setting goals. The evaluating strategies, which were also investigated, were partially developed, indicating the necessity for further practise to internalise these strategies. Finally, a noteworthy finding displayed cooperation as a crucial component in the development of MS, which aligns with research on the importance of social metacognition in the learning process.

H παρούσα μελέτη εμβαθύνει στα πιθανά πλεονεκτήματα της χρήσης των ψηφιακών Δωματίων Απόδρασης (ΔΑ) ως εκπαιδευτικού εργαλείου για την ανάπτυξη των μεταγνωστικών στρατηγικών μαθητών με δυσλεξία. Η έρευνα επικεντρώθηκε στις μεταγνωστικές στρατηγικές της επιλεκτικής προσοχής, της οργάνωσης και θέσπισης στόχων και της αξιολόγησης της μάθησης. Η ποιοτική μέθοδος, που υιοθετήθηκε, ακολούθησε τα βήματα της Έρενας Δράσης και η συλλογή δεδομένων διενεργήθηκε μέσω των εργαλείων της παρατηρήσης, των πρωτοκόλλων προφορικής εξωτερίκευσης σκέψεων και των ημιδομημένων συνεντεύξεων. Για την μελέτη επιλέχθηκε μία ομάδα τεσσάρων μαθητών, που είναι επίσημα διαγνωσμένοι με δυσλεξία και μαθαίνουν τα αγγλικά ως ξένη γλώσσα σε Κέντρο Ξένων Γλωσσών. Οι συγκεκριμένοι μαθητές ήταν επιπέδου Β1 και έχουν ως πρώτη γλώσσα την ελληνική. Αρχικά διδάχθηκαν τις στρατηγικές και στη συνέχεια αλληλεπίδρασαν με δύο ψηφιακά ΔΑ που είχαν σχεδιαστεί ως προσομοίωση των μαθησιακών τους δυσκολιών και περιείχαν δραστηριότητες που στόχευαν στην ανάπτυξη των συγκεκριμένων μεταγνωστικών στρατηγικών.

Μέσω της διερεύνησης του συσχετισμού της δυσλεξίας, της μεταγνώσης και των ΔΑ, τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι το ελκυστικό περιβάλλον των ΔΑ σε συνδυασμό με τις υπάρχουσες δραστηριότητες, που απαιτούσαν κριτική σκέψη και συνεργασία, υποστήριξαν τους μαθητές στην καλλιέργεια των μεταγνωστικών στρατηγικών της επιλεκτικής προσοχής, οργάνωσης και θέσπισης στόχων. Οι στρατηγικές αξιολόγησης, οι οποίες επίσης διερευνήθηκαν, αναπτύχθηκαν εν μέρει, υποδεικνύοντας την ανάγκη για περαιτέρω εξάσκηση. Τέλος, τα ευρύματα κατέδειξαν την συνεργασία ως αξιοσημείωτο παράγοντα για την καλλιέργεια των μεταγνωστικών στρατηγικών, αποτέλεσμα που ενισχύει την υπάρχουσα βιβλιογραφία για τη θετική επίδραση της κοινωνικής μεταγνώσης στη μαθησιακή διαδικασία.