Im Rahmen der modernen Fremdsprachendidaktik gibt es einen immer höheren Bedarf an alternativen Lern- und Lehrmethoden. Im Gegensatz zum traditionellen frontalen Unterricht, bei dem die Lehrkraft den Lernenden das neue Wissen direkt vermittelt, wird durch den Einsatz von alternativen Lernansätzen versucht, die Lernenden selbst ins Zentrum des Unterrichtsvorgehens zu stellen und ihre persönlichen Eigenschaften und Merkmalen bei der Planung und Organisation einer Unterrichtseinheit zu berücksichtigen.  Eine solche alternative Lernmethode ist das Stationenlernen oder das Lernen an Stationen.

Diese Methode bietet den Lernenden die Möglichkeit selbstständig -allein oder in Gruppen- an verschiedenen Stationen zu arbeiten, die von Lehrkraft nach ihren Bedürfnissen und Merkmalen organisiert werden. Den Hauptansätzen der Binnendifferenzierung kommt eine zentrale Rolle bei der Durchführung einer Unterrichtseinheit zu, die nach der Methode des Stationenlernens geplant und gestaltet ist. Kooperatives und selbständiges Lernen, Lernerautonomie, Toleranz, Verstärkung der Lernmotivation usw. sind einige der Hauptaspekten der Binnendifferenzierung.

In der vorliegenden Diplomarbeit wird versucht, die positiven Ergebnisse des Einsatzes der Stationenlernen-Methode im DaF-Unterricht auf dem Sprachniveau A1 in einer Klasse einer öffentlichen Grundschule in Griechenland zu untersuchen und darzustellen. Es werden zu diesem Zweck zwei verschiedene Unterrichtseinheiten von zwei Schulklassen dargestellt; bei beiden Schulklassen besuchen die SchülerInnen die sechste Klasse einer öffentlichen Grundschule. Was den zwei Forschungsfragen über die Effektivität der Methode betrifft und nach der Darstellung des empirischen Teils dieser Arbeit wurde es festgestellt, dass die Anwendung der Stationenlernen-Methode im DaF-Unterricht an öffentlichen Grundschulen positive Ergebnisse beweisen kann und zusätzlich können die Lernenden dadurch maßgeblich profitiert werden. Schließlich entsteht sich die Frage nach der Häufigkeit der Anwendung dieses Ansatzes im DaF-Unterricht an öffentlichen Grundschulen.

Στο πλαίσιο της σύγχρονης διδακτικής των ξένων γλωσσών, υπάρχει μία αυξανόμενη ανάγκη για εναλλακτικές μεθόδους μάθησης και διδασκαλίας. Αντίθετα με την παραδοσιακή διδασκαλία, όπου ο/η εκπαιδευτικός διαβιβάζει τις νέες γνώσεις απευθείας στους μαθητές/στις μαθήτριες, οι εναλλακτικές προσεγγίσεις μάθησης προσπαθούν να τοποθετήσουν τους ίδιους τους μαθητές/τις μαθήτριες στο επίκεντρο της διαδικασίας διδασκαλίας και να λάβουν υπόψη τα προσωπικά τους χαρακτηριστικά και τις ιδιαιτερότητες κατά τον προγραμματισμό και την οργάνωση μίας διδακτικής ενότητας. Μία τέτοια εναλλακτική μέθοδος είναι η μάθηση σε σταθμούς.

Αυτή η μέθοδος προσφέρει στους μαθητές/στις μαθήτριες τη δυνατότητα να εργαστούν αυτόνομα -μόνοι τους ή σε ομάδες- σε διάφορους σταθμούς εργασίας, που οργανώνονται από τον/την εκπαιδευτικό ανάλογα με τις ανάγκες και τα χαρακτηριστικά τους. Οι κύριες προσεγγίσεις της διαφοροποίησης παίζουν ένα κεντρικό ρόλο στην υλοποίηση μίας διδακτικής ενότητας, που σχεδιάζεται και διαμορφώνεται με τη μέθοδο της μάθησης σε σταθμούς. Η συνεργατική και αυτόνομη μάθηση, η μαθητική αυτονομία, η ανοχή, η ενίσχυση του κινήτρου για μάθηση κλπ. είναι μερικά από τα κύρια στοιχεία της διαφοροποίησης.

Στην παρούσα διπλωματική εργασία επιχειρείται να εξεταστούν και να παρουσιαστούν τα θετικά αποτελέσματα της ένταξης της μεθόδους της μάθησης σε σταθμούς στο μάθημα της Γερμανικής ως Ξένης Γλώσσας στο επίπεδο Α1, σε μία τάξη ενός δημόσιου Δημοτικού Σχολείου στην Ελλάδα. Για τον σκοπό αυτό, παρουσιάζονται δύο διαφορετικές διδακτικές ενότητες από δύο τάξεις της έκτης δημοτικού. Μέσω των δύο διερευνητικών ερωτημάτων σχετικά με την αποτελεσματικότητα της μεθόδου και μετά την παρουσίαση του εμπειρικού μέρους της εργασίας, διαπιστώθηκε ότι η εφαρμογή της μεθόδου της μάθησης σε σταθμούς στο μάθημα της Γερμανικής ως Ξένης Γλώσσας σε δημόσια δημοτικά σχολεία μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα και επιπλέον μπορούν οι μαθητές/μαθήτριες να επωφεληθούν  σημαντικά. Τέλος, προκύπτει το ερώτημα σχετικά με την συχνότητα της εφαρμογής αυτής της μεθόδου στο μάθημα της Γερμανικής ως Ξένης Γλώσσας στα δημόσια δημοτικά σχολεία.