Τα εγκλήματα που συνδέονται με φαινόμενα όπως το ξέπλυμα χρήματος, τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες ενέργειες και τη διαφθορά έχουν έρθει στο προσκήνιο την τελευταία εικοσαετία λόγω μιας σειράς από σκάνδαλα τα οποία έγιναν γνωστά σε παγκόσμιο επίπεδο το διάστημα αυτό. Για την έξαρση των οικονομικών εγκλημάτων, ορισμός που περιλαμβάνει όλες τις περιπτώσεις των παραπάνω παράνομων ενεργειών, κρίθηκε αναγκαίο σε διεθνές επίπεδο να θεσπιστεί μια κοινή αντεγκληματική πολιτική μεταξύ των κρατών για την αντιμετώπιση τους. Η παρούσα εργασία έρχεται να πλαισιώσει το φαινόμενο της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες ενέργειες, τους τρόπους με τους οποίους αυτό γίνεται εμφανές αλλά και τις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν από τους διεθνείς θεσμούς για την πάταξη αυτού. Στο πρώτο μέρος της εργασίας θα καταγράφουν ο ορισμός των εγκληματικών πράξεων που συνδέονται με τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες ενέργειες και του ξεπλύματος. Στη συνέχεια θα γίνει αναφορά στη σύνδεση του ξεπλύματος με το Οργανωμένο Έγκλημα και με το έγκλημα του λευκού κολάρου όπως και με τις έννοιες της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής.

   Στο δεύτερο μέρος καταγράφονται οι τεχνικές που οι δράστες χρησιμοποιούν για να επιτύχουν το ξέπλυμα χρήματος. Γνωστές έννοιες όπως οι offshore εταιρείες και οι φορολογικοί παράδεισοι θα συμπεριληφθούν στο μέρος αυτό μέσα από παραδείγματα γνωστών σκανδάλων όπως τα Panama Papers και η Υπόθεση Siemens, που έγιναν παγκοσμίως γνωστά. Ο ρόλος των τραπεζικών ιδρυμάτων θα μας απασχολήσει σημαντικά σε σχέση με το ξέπλυμα μαύρου χρήματος γεγονός που θα γίνει πιο εύκολα κατανοητό μέσα από την ανάλυση του παραδείγματος του σκανδάλου της τράπεζας HSBC και των ευρημάτων που εντοπίστηκαν στον υπολογιστή του υπαλλήλου της τράπεζας Falciani, από τον οποίο έγινε γνωστό το σκάνδαλο.

   Στο τρίτο κεφάλαιο γίνεται αναφορά των βλαπτικών συνεπειών που έχουν τα οικονομικά εγκλήματα και κατ’ επέκταση τα παράγωγά τους, όπως το ξέπλυμα, σε όλους τους τομείς της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής σφαίρας. Ακριβώς, λόγω της κοινωνικής βλάβης που τα εγκλήματα προκαλούν η διεθνής κοινότητα προχώρησε σε μια Αντεγκληματική Πολιτική την οποία θα εντοπίσουμε στο τέταρτο μέρος. Στο σημείο αυτό θα καταγραφούν οι Διεθνείς Οργανισμοί που πήραν μέρος στον πόλεμο για την πάταξη των εγκλημάτων αυτών, αλλά και οι Συμβάσεις που θεσπίστηκαν και κυρώθηκαν τόσο σε διεθνές όσο και σε εθνικό επίπεδο. Το ερώτημα που δημιουργείται στο επόμενο μέρος είναι αν εν τέλει ο όλος αγώνας έναντι του ξεπλύματος και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες ενέργειες είναι αποτελεσματικός ή αν η όλη διαδικασία αποτελεί μια προσχηματική πρακτική που δεν οδηγεί στη ρίζα του προβλήματος αλλά εντείνει το πρόβλημα. Τέλος, δεδομένου ότι η εγκληματολογική θεωρία αποτελεί το προοίμιο κάθε αντεγκληματικής πολιτικής ή την αξιολόγηση αυτής θα γίνει αναφορά στην θεωρία η οποία μας έχει οδηγήσει στο να απαντήσουμε σε όποια απορία δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της συγγραφής της. Ενώ ταυτόχρονα θα βοηθήσει στην εξαγωγή συμπερασμάτων που θα ακολουθήσουν στο τελευταίο και συμπερασματικό μέρος της εργασίας.

   Crimes linked to phenomena such as money laundering and corruption have come to the fore in the last twenty years due to a series of scandals that have become known globally during this period. Due to the rise of financial crimes, a definition that includes all cases of the above mentioned illegal activities, it has been deemed necessary at the international level to establish a common counter-crime policy between states to deal with them. This paper comes to frame the phenomenon of money laundering, the ways in which it becomes evident and the methods used by international institutions to combat it. The first part of the paper will record the definition of criminal acts related to money laundering. It will then refer to the link between money laundering, Organized Crime and white collar crime as well as the concepts of corruption and tax evasion.

  The second part lists the techniques used by the perpetrators to achieve money laundering. Well-known concepts such as offshore companies and tax heavens will be included in this part through examples of well-known scandals such as the Panama Papers and the Siemens case, which have become world-famous. The role of banking institutions will be a major concern in relation to money laundering which will be more easily understood through the analysis of the example of the HSBC bank scandal and the findings found on the computer of the bank employee Falciani, from whom the scandal became known.

   The third chapter discusses the damaging consequences of economic crime and by extension its products, such as money laundering, in all sectors of the social, economic and political sphere. Because of the social damage caused by these crimes, the international community has developed an anti-crime policy, which we will identify in part four. In this section we will list the International Organizations that took part in the war to combat these crimes, as well as the Conventions that were adopted and signed both at the international and national level. The question that arises in the next part is whether, in the final analysis, the whole war against money laundering is effective or whether the whole process is a pretextual practice that does not get to the root of the problem but rather increases it. Finally, since criminological theory is the prelude to any anti-crime policy or the evaluation of it, reference will be made to the theory which has led us to answer any question that has arisen during the writing of this paper. While at the same time it will help in reaching the conclusions that will follow in the last and concluding part of the paper.