Ως ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας του 19^ου και 20^ου αιώνα, η υπερπόντια μετανάστευση δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο τον τομέα της οικονομικής ανάπτυξης. Εστιάζοντας στη μεταφορά των μεταναστών, η παρούσα εργασία επιχειρεί να διαφωτίσει τους παράγοντες που συνέδεσαν κατά την εποχή αυτή την ανάπτυξη της ναυτιλίας με την εξέλιξη του μεταναστευτικού φαινομένου. Στηριζόμενη στις προϋπάρχουσες εμπορικές διαδρομές, η υπερωκεάνια ναυτιλία αναπτύχθηκε χάρη στη μέριμνα τόσο των ενδιαφερόμενων ναυτιλιακών οίκων, όσο και κρατικών ή κοινοτικών αρχών που αναγνώρισαν στη δυναμική των μεταναστευτικών ροών την ευκαιρία για οικονομική ανάπτυξη των λιμένων τους. Η μετάβαση στην εποχή του ατμού υπήρξε για τη μεταναστευτική ναυτιλία το κλειδί για την ανάπτυξη και επιτυχία της. Τα ατμόπλοια παρείχαν περισσότερες δυνατότητες για γρηγορότερο και ασφαλέστερο ταξίδι και γρήγορα κέρδισαν την εμπιστοσύνη των μεταναστών. Για να αντιμετωπίσουν τον αθέμιτο ανταγωνισμό που αναπτύχθηκε ανάμεσά τους οι ναυτιλιακές εταιρείες προχώρησαν στη δημιουργία ναυτιλιακών τραστ, τα οποία –παρά τις περιπτώσεις παραβιάσεων των κανονισμών - λειτούργησαν ευεργετικά γι’ αυτές. Μολονότι η Ελλάδα υπήρξε χώρα εξαγωγής μεταναστών, καθυστέρησε να αναπτυχθεί στον τομέα της μεταναστευτικής ναυτιλίας. Η πορεία των ελληνικών υπερωκεανίων ξεκίνησε το 1907, στιγματίστηκε από πλήθος δυσχερειών και ολοκληρώθηκε μετά από εβδομήντα χρόνια, αδυνατώντας να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό της αεροπλοΐας. Πολύτιμοι συνεργάτες των ναυτιλιακών εταιρειών, οι πράκτορες μετανάστευσης παρείχαν πλήθος υπηρεσιών με σκοπό να προσελκύσουν πελάτες εκ μέρους των συνεργατών τους. Ο αποκλεισμός μέρους των επίδοξων μεταναστών λόγω νομικών περιορισμών από τις χώρες αποστολής και υποδοχής οδήγησε τις ναυτιλιακές εταιρείες και τους πράκτορες να αναπτύξουν παράνομα δίκτυα μεταφοράς μεταναστών. Τέλος, οι δύσκολες συνθήκες που αντιμετώπιζαν οι μετανάστες κατά τη μεταφορά στους προορισμούς τους καθιστούσαν το ταξίδι μία δυσάρεστη εμπειρία. Οι προσπάθειες για βελτίωση της ταξιδιωτικής ποιότητας θα γίνουν ορατές μεταπολεμικά.

As an important part of 19^th and 20^th century history, transoceanic migration could not but affect financial development. By focusing on the transport of immigrants, this thesis attempts to enlighten the factors that connected the development of the shipping industry to the evolution of immigration during this era. Following the pre-existing commercial routes, transoceanic shipping was developed due to the concern of the involved shipping houses as well as state or city authorities who saw the power of the migrant flows as an opportunity for the financial development of their ports. The transaction to the steam era was the key to the development and success of immigration shipping. Steamships provided the possibility of a faster and safer voyage and soon gained the immigrants’ trust. In order to confront the imperfect competition, shipping companies created shipping cartels which, in spite of the cases of rule violation, were beneficial for them. Although many immigrants originated from Greece, the country was delayed in the development of immigrant shipping. The course of greek ocean liners began on 1907, faced many difficulties and was concluded seventy years later, unable to confront the aviation competition. As valuable partners of the shipping companies, migration agents provided many services in order to attract customers on behalf of their partners. The exclusion of hopeful immigrants due to legal restrictions led shipping companies and migrant agents to organize illegal networks for migrant transportation. The hard conditions that the immigrants confronted during their transfer made the voyage an unpleasant experience. The efforts for the improvement of the trip quality had a positive outcome postwar.