Το οργανωμένο έγκλημα αποτελεί μείζονος σημασίας κίνδυνο για την κοινωνία, την οικονομία, την πολιτική, αλλά και ολόκληρο το οικοδόμημα σχέσεων του πολιτειακού γίγνεσθαι. Τα παραπάνω διαφαίνονται και από την αναγωγή του ως ζήτημα ιδιάζουσας προτεραιότητας προς ποινική αντιμετώπιση στο διεθνές πολιτικό στερέωμα. Ωστόσο, η προσπάθεια απόταξής του από την επιφανή οικονομία και την πολιτική σκηνή αποδεικνύεται ιδιαίτερα δύσκολη, καθώς σε χώρες όπως η Ελλάδα δομικές αιτίες σύστασης, ήδη από την προεπαναστατική περίοδο, προσδίδουν στο φαινόμενο όρους πολιτισμικής κανονικοποίησης, αλλά και ευόδωσης του. Σαφώς, το οργανωμένο έγκλημα δεν είναι ελληνική πρωτοτυπία, αλλά συναντάται διαχρονικά -ακόμα και αν δεν μπορεί να προσδιοριστεί ως τέτοιο- και υπερεθνικά. Συνεπώς, ο τύπος της οικονομίας και δη, η ελεύθερη καπιταλιστική αγορά, διαφαίνεται να συμπαρασύρει, να αναπροσαρμόζει και εν τέλει, να προσδίδει γνωρίσματα κρατικής εξουσίας στην οργανωμένη εγκληματική δραστηριότητα. Στη σύγχρονη πραγματικότητα, το οργανωμένο έγκλημα έχει πολυπαραγοντικούς σκοπούς, γι’ αυτό απαιτεί υψηλά επίπεδα εξειδίκευσης και ριζικές μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες από το επίσημο κράτος, ώστε να το αποκηρύξει σαν κοινωνική πρακτική και τελικώς να το αντιμετωπίσει.

    Στην παρούσα εργασία, αρχικώς, θα εξεταστούν τα βασικά νομοθετήματα που τυποποιούν το φαινόμενο και του προσδίδουν χαρακτηριστικά για τη νομική κύρωση σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο.

   Στη συνέχεια, θα αναφερθούν τα μοντέλα θεωρίας για το οργανωμένο έγκλημα από εγκληματολογική – κοινωνιολογική σκοπιά στην εξελικτική πορεία τους.

   Στο τρίτο κεφάλαιο, θα παρουσιαστούν ιστορικά δεδομένα και ποιοτικά χαρακτηριστικά του modus operandi του οργανωμένο εγκλήματος στην Ελλάδα την εξεταζόμενη περίοδο. Επιπλέον, θα αναλυθούν περιπτωσιολογικές υποθέσεις που αδράζουν ευκαιρία από τις δομικές αυτές αποκλίσεις.

    Στο τέταρτο κεφάλαιο, θα επιχειρηθεί μια κριτική ανάλυση της νομολογίας και τυπολογίας για το οργανωμένο έγκλημα στο ιστορικό συνεχές και μέσα από θέματα που ταλανίζουν την επικαιρότητα.

    Τέλος, στο πέμπτο κεφάλαιο, θα προταθούν λύσεις για την περιστολή του οργανωμένου εγκλήματος από διεθνή πρότυπα και άξονες αντιμετώπισης, όπως ο θεσμός των μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος, η ερευνητική δημοσιογραφία, αποποινικοποιητικά πρότυπα αντεγκληματικής πολιτικής και το φαινόμενο της ανάκλησης των αντιπροσώπων.

    Organized crime is a vital danger to society, economy, politics and the whole relationship construct of civil statehood. All the above have bring the focus of international political scene as an issue of major magnitude in the field of law confrontation. However, the disqualification efforts from the legal economy and political life are proven very difficult, because in countries like Greece dominant casualties, early on from the pre-revolutionary era, have given to the phenomenon terms of cultural normalization and development. Plainly, organized crime is not only a greek issue, but we can meet it perennially -although it is not adapted as it is- and internationally. Consequently, economy type and especially free capitalist market, it appears to drag along and readjust organized criminal operations and finally it lends to attribute it as a state authority. In modern reality, organized crime has multiply purposes and that’s why it demands high levels of specialization and radical reforms from the state authorities, in order to repudiate it as a social practice and eventually face it.

    In the current study, firstly, we will examine the vital laws that set the standards for law sanctions of the phenomenon in international, european and national level.

    Subsequently,  we will mention theory models of organized crime from a criminological and sociological spectrum in their evolved procedure.

    In the third chapter, we will present historical data and quality characteristics of organized crime in Greece in the examined period of the study. Furthermore, we will analyze case studies that they are in active with the greek political system.

    In the fourth chapter, we will attempt a critical analysis of jurisprudence and typology of organized crime in the historical continuous and from the topic of today.

    Finally, in the fifth chapter, we will propose solutions from international norms such as whistleblowers, investigative journalism, legalization reforms in the anti-crime policy and the phenomenon of the recall of representatives in accordance to restrict organized crime.