Η σημασία μιας μουσειακής συλλογής έχει αλλάξει με τα χρόνια, στον τρόπο διαχείρισης και φροντίδας και στο πώς αντιμετωπίζεται από το κοινό. Η βέλτιστη πρακτική απαιτεί την ανάπτυξη επαγγελματικών πολιτικών και κατευθυντήριων γραμμών για την τυποποίηση της απόκτησης, της φροντίδας και της χρήσης όλων των αντικειμένων ή αντικειμένων που φυλάσσονται σε ένα μουσειακό περιβάλλον. Αν και τα ανθρώπινα λείψανα δεν αποτελούν εξαίρεση σε αυτές τις πολιτικές, κατέχουν μοναδική θέση στα μουσεία -  τυποποιημένες κατευθυντήριες γραμμές για τη φροντίδα και τη διαχείρισή τους εξακολουθούν να αναπτύσσονται. Η ακόλουθη διατριβή θα εξετάσει τις πολιτικές και τα ζητήματα στέγασης ανθρώπινων καταλοίπων  μέσα στα μουσεία, τόσο εντός όσο και εκτός δημόσιας έκθεσης. Μέσω έρευνας και περιπτωσιολογικών μελετών, θα εξερευνήσει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της φροντίδας και της διαχείρισης ανθρώπινων υπολειμμάτων σε συλλογές μουσείων.

Αυτή η διατριβή εξετάζει τις προηγούμενες ανησυχίες και τις πολιτικές για την κατανόηση της τρέχουσας κατάστασης των μουσειακών προτύπων και αντιμετωπίζει το ζήτημα της φροντίδας και της διαχείρισης των ανθρώπινων λειψάνων σε ένα μουσειακό περιβάλλον. Με βάση τις ιστορικές συλλογικές παραδόσεις και τις τρέχουσες ευαισθησίες για την επιμέλεια των ανθρώπινων υπολειμμάτων, ο στόχος αυτής της έρευνας είναι να εξακριβωθεί εάν υπάρχει συναίνεση για αυτήν την κατηγορία αντικειμένων. Αυτά τα πρότυπα θα επανεξεταστούν στη συνέχεια υπό το φως της κοινής γνώμης και της τρέχουσας πρακτικής για να αποκαλυφθούν πιθανές μελλοντικές επιπτώσεις. Θα συζητηθεί η ανάγκη για κατάλληλα πρότυπα και διαδικασίες και θα προταθούν πιθανά νέα πρότυπα.

The importance of a museum collection has changed over the years, in how it is managed and cared for, and how it is viewed by the public. Best practice requires the development of professional policies and guidelines to standardize the acquisition, care and use of all objects or objects held in a museum setting. Although human remains are no exception to these policies, they hold a unique place in museums—standardized guidelines for their care and management are still being developed. The following thesis will examine the policies and issues of housing human remains within museums, both on and off public display. Through research and case studies, it will explore the past, present and future of the care and management of human remains in museum collections.

This thesis examines past concerns and policies to understand the current state of museum standards and addresses the issue of the care and management of human remains in a museum setting. Based on historical collective traditions and current sensitivities for the curation of human remains, the aim of this research is to ascertain whether there is a consensus for this class of objects. These standards will then be reviewed in light of public opinion and current practice to reveal possible future implications. The need for appropriate standards and procedures will be discussed and possible new standards will be proposed.