Ο κατασκευαστικός κλάδος έχει μεγάλη συνεισφορά στην εθνική οικονομία και προσφέρει διαχρονικά μεγάλο αριθμό θέσεων εργασίας. Ωστόσο, οι συνθήκες εργασίας στα εργοτάξια και η φύση των εκτελούμενων εργασιών είναι τέτοιες που οδηγούν στη συγκέντρωση αυξημένων επαγγελματικών κινδύνων. Μάλιστα, όπως φαίνεται, ακόμη και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπου η νομοθεσία περί υγιεινής και ασφάλειας είναι πιο αυστηρή από ό, τι στην Ελλάδα ή τηρείται πιο αυστηρά από ό, τι στην Ελλάδα, εντούτοις ο κατασκευαστικός κλάδος παρουσιάζει τη μεγαλύτερη συχνότητα τόσο θανατηφόρων όσο και μη θανατηφόρων ατυχημάτων σε σχέση με άλλους κλάδους της οικονομίας. Οι πρόνοιες και οι απαιτήσεις του νομοθέτη σε ζητήματα υγιεινής και ασφάλειας, ειδικά σε εργοτάξια, έχουν συγκεντρωθεί και εκσυγχρονιστεί την τελευταία δεκαετία, με την εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας με την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Καταγράφεται μία στροφή στη μετάθεση μεγάλου μέρους των ευθυνών από τις δημόσιες αρχές και τους δημόσιους φορείς στους υπεύθυνους – επιβλέποντες μηχανικούς, καθώς και μία στροφή στη ψηφιοποίηση των απαραίτητων εγγράφων τα οποία πρέπει να κατατίθενται, να καταρτίζονται και να τηρούνται, σε μία προσπάθεια υποστήριξης της εφαρμογής της νομοθεσίας και εν γένει σε μία προσπάθεια βελτίωσης της υγιεινής και ασφάλειας στα εργοτάξια.

The construction sector has been contributing significantly to the Greek economy, offering many job positions over time. However, the working conditions on construction sites and the nature of the works carried out are such that they lead to the concentration of increased occupational risks. In fact, it seems that even at a European level, where health and safety legislation is stricter than in Greece or is strictly applied than in Greece, the construction sector has the highest frequency of both fatal and non-fatal accidents compared to other sectors of the economy. The provisions and requirements of the legislator in matters of health and safety, especially on construction sites, have been consolidated and updated over the last decade, with the harmonization of the Greek legislation with the European legislation. A shift in transferring a large part of the responsibilities from public authorities and public bodies to the responsible – supervising engineers, as well as a shift in the digitization of the necessary documents that must be submitted, compiled and kept in construction sites, in an effort to support the implementation of the legislation and generally in an effort to improve health and safety on construction sites.