Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο να διερευνηθούν οι πολύπλευρες διαστάσεις του πολιτιστικού τουρισμού, όπως αυτός αναπτύχθηκε στην μεταπολεμική Ελλάδα, κυρίως κατά την τελευταία δεκαετία της οικονομικής, κοινωνικής και υγειονομικής κρίσης. Πρόκειται για μία ανασκόπηση της σχετικής βιβλιογραφίας και αρθρογραφίας, καθώς και των διαθέσιμων στατιστικών ή άλλων στοιχείων που αφορούν στον ελληνικό τουρισμό, και δη τον πολιτιστικό, και τις διάφορες διαστάσεις του. Ο τουρισμός θεωρείται ότι μπορεί να έχει, μεταξύ άλλων μία σαφή συμβολή στη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς χάρη στη δυνατότητά του να καθιστά γνωστή αυτή την κληρονομιά σε ανθρώπους που, σε διαφορετική περίπτωση, δεν θα μπορούσαν να τη γνωρίσουν. Στη σύγχρονη εποχή, ο τουρισμός θεωρείται σκόπιμο να αναπτύσσεται με όρους βιωσιμότητας, έτσι ώστε οι πηγές του πολιτιστικού πλούτου να μην εξαντληθούν και να είναι διαθέσιμες και στις επόμενες γενιές, αλλά και να μην αλλοιώνονται τα μοναδικά χαρακτηριστικά της φυσιογνωμίας των τουριστικών προορισμών. Στην περίπτωση της Ελλάδας, η αξιοποίηση αυτών των πόρων γίνεται με την ευθύνη του ελληνικού κράτους, του Υπουργείου Τουρισμού, καθώς και του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού που έχει αναλάβει την προώθηση και την ανάδειξη του πολιτιστικού αποθέματος της χώρας, μεταξύ άλλων. Συνολικά, θεωρείται ότι η αξιοποίηση του τουριστικού προϊόντος της Ελλάδας είναι σημαντικό να γίνει με όρους βιωσιμότητας και δίνοντας έμφαση στην συνολική ανάπτυξη του τόπου μακροπρόθεσμα, όχι μόνο σε σχέση με τα πρόσκαιρα οφέλη, αλλά και με τις συνέπειες που η ανάπτυξη αυτή θα έχει για τις επόμενες γενιές.

This paper aims to investigate the multifaceted dimensions of cultural tourism, as it developed in post-war Greece, mainly during the last decade of the economic, social and health crisis. This is a review of the relevant literature and articles, as well as the available statistics or other data concerning Greek tourism, especially cultural tourism, and its various dimensions. Tourism is considered to be able to make, among other things, a clear contribution to the preservation of cultural heritage thanks to its ability to make this heritage known to people who, otherwise, would not be able to know it. In the modern era, tourism is considered appropriate to develop in terms of sustainability, so that the sources of cultural wealth are not exhausted and are available to future generations, but also that the unique characteristics of the physiognomy of the tourist destinations are not altered. In the case of Greece, the utilization of these resources is the responsibility of the Greek state, the Ministry of Tourism, as well as the Hellenic Tourism Organization, which has undertaken the promotion and highlighting of the country's cultural stock, among others. Overall, it is considered that the utilization of the tourism product of Greece is important to be done in terms of sustainability and emphasizing the overall development of the place in the long term, not only in relation to the temporary benefits, but also with the consequences that this development will have for the next generations.