Το ξέσπασμα της πανδημίας και των περιοριστικών μέτρων που επέφερε τα τρία προηγούμενα έτη  επαναπροσδιόρισε, λόγω του πλήγματος που δέχθηκε, ένα από τα σημαντικότερα προϊόντα της Ελλάδας, τον τουρισμό. Η πιθανή ανάδειξη και ενίσχυσή του μέσω σύνδεσής του με τα αγροδιατροφικά ελληνικά δίκτυα τα οποία απαρτίζονται κυρίως από συνεταιριστικές επιχειρήσεις, οι οποίες αποτελούν σημαντικές κοινωνικές επιχειρήσεις της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας, αποτελεί μια πολύ μεγάλη πρόκληση. Μια τέτοια επιτυχής διασύνδεση αναδεικνύει το έργο που επιτελούν οι κοινωνικές επιχειρήσεις, στις τοπικές κοινότητες στις οποίες δρουν και αναπτύσσονται, ενισχύοντας τον συμμετοχικό σχεδιασμό μιας «από κάτω προς τα πάνω» ανάπτυξης με δυνατότητες δικτύωσης με παρόμοια εγχειρήματα και σε άλλες κοινότητες. Η διασύνδεση των συνεταιρισμών με το τουριστικό προϊόν βασίζεται στην παραδοχή της ποιότητας των προϊόντων τους ως κινήτρου των τουριστών να επισκεφθούν την χώρα και να την προτείνουν περεταίρω μέσω της γαστρονομικής τους εμπειρίας. Η μοναδικότητα της γαστρονομικής εμπειρίας αποτελεί την πρόταση διασύνδεσης του τουρισμού ( τριτογενής τομέας ) με την αγροδιατροφή (πρωτογενής τομέας ) με μέσο υλοποίησης τις συνεταιριστικές επιχειρήσεις, οι οποίες ως επιχειρήσεις του τρίτου τομέα επιτυγχάνουν τριπλή στόχευση (οικονομική, περιβαλλοντική και κοινωνική) προωθώντας προϊόντα υψηλής διατροφικής αξίας (μέσω των ελεγχόμενων μεθόδων παραγωγής ) και με μικρό περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Στην παρούσα διατριβή προσεγγίζονται οι έννοιες της αγροδιατροφής και της γαστρονομίας υπό το πρίσμα της συνεισφοράς σε αυτές των κοινωνικών επιχειρήσεων (στην συγκεκριμένη περίπτωση των αγροτικών συνεταιρισμών) και πώς αυτές μπορούν να συνεισφέρουν στην ενίσχυση και ανάδειξη του προϊόντος του τουρισμού μέσω εναλλακτικής γαστρονομίας που προσφέρεται σε τοπικό επίπεδο μέσω των συνεταιρισμών, της τοπικής κοινωνίας και των τουριστών. Τα ερευνητικά ερωτήματα που προκύπτουν, μέσω της ανάλυσης του αγροδιατροφικού και τουριστικού κλάδου, καθώς και της τοπικότητας, αφορούν στην εύρεση των λόγων που δυσχεραίνουν την διασύνδεση αγροδιατροφής και τουρισμού μέσω της γαστρονομίας καθώς και τα πλεονεκτήματα που προκύπτουν από την μεταξύ τους διασύνδεση. Ως μεθοδολογία έρευνας έχει επιλεγεί συνδυασμός ποιοτικής έρευνας ( μέσω συνεντεύξεων ) και ποσοτικής ( μέσω της διάθεσης ερωτηματολογίου ).

After the outbreak of the pandemic and the restrictive measures, it brought about in the previous three years, perhaps the most essential product of Greece was redefined, which is none other than that of tourism due to the blow it received. Its possible emergence and strengthening through its connection with the Greek agri-food networks which consist mainly of cooperative enterprises which are essential social enterprises of the Social and Solidarity Economy is a very big challenge. Such a successful interconnection highlights the work done by social enterprises in the communities in which they operate and grow by enhancing participatory planning and bottom-up development with networking possibilities with similar ventures in other communities. The interconnection of cooperatives with the tourist product is the assumption of the quality of their products as an incentive for tourists to visit the country and propose it further through their gastronomic experience. The high quality of this gastronomic experience is the proposal to link tourism (tertiary sector) with agri-food (primary sector) which, however, is carried out by cooperative enterprises which as enterprises of the third sector achieve triple targeting (economic, environmental, and social) promoting products of high nutritional value (through the controlled methods they use) while at the same time, their ecological footprint is much smaller than that of conventional businesses since the distance from the place of production of their products to the final destination (their community itself) is minimal ensuring fresh products. In this thesis, the concepts of agri-food and gastronomy are approached in the light of the contribution to them of social enterprises (in this case agricultural cooperatives) and how they can contribute to the strengthening and promotion of the product of tourism through alternative gastronomy offered at the local level through the community of cooperative members, of the local community and tourists. The research questions that arise through the analysis of the agri-food and tourism industry, as well as the promotion of locality through the quality of the cooperatives' products, concern the finding of the reasons that hinder the interconnection of agri-food and tourism through gastronomy as well as the advantages arising from the interconnection between them. A combination of qualitative research ( through interviews ) and quantitative ( through the availability of a questionnaire ) has been chosen as a research methodology.