Στην πρόσφατη ιστορία της Γουατεμάλας διαδραματίστηκε ένας αιματηρός εμφύλιος πόλεμος (1960-1996), κατά τη διάρκεια του οποίου περίπου 200.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους ενώ πάνω από ένα εκατομμύριο έφτασαν εκείνοι που εκτοπίστηκαν από τις εστίες τους. Σύμφωνα με την Επιτροπή Ιστορικής Διαλεύκανσης στην οποία  ανατέθηκε η ευθύνη της διερεύνησης των συνθηκών κάτω από τις οποίες έλαβαν χώρα οι δολοφονίες και οι εξαφανίσεις, η πλειονότητα των θυμάτων ήταν αυτόχθονες Μάγια, ενώ οι καταγγελίες για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αφορούσαν σχεδόν στο σύνολό τους κρατικές στρατιωτικές ή παραστρατιωτικές ομάδες. Η περίοδος μάλιστα 1981-83 σηματοδοτήθηκε ως η χειρότερη, καθώς τότε πραγματοποιήθηκαν τρομακτικές πράξεις, εγκλήματα που συνιστούν «γενοκτονία».

Στη Γουατεμάλα η συζήτηση για την ιστορική μνήμη και τα ανθρώπινα δικαιώματα ήταν ταμπού εδώ και πολλές δεκαετίες. Υπήρξαν όμως λίγοι κινηματογραφιστές που παρ’ όλες τις αντιξοότητες προσπάθησαν να προβάλλουν στο κοινό το παρελθόν που είχε απωθηθεί. Καινούριες κινηματογραφικές παραγωγές έρχονται να εξερευνήσουν το παρελθόν και να το επαναφέρουν στο δημόσιο λόγο. Οι νέες αυτές παραγωγές προσφέρουν στους θεατές ιστορικές γνώσεις, διαμορφώνουν την ιστορική σκέψη, ενώ όσον αφορά την κοινωνία της Γουατεμάλας, επαναδιαπραγματεύονται τη σχέση των ανθρώπων με το παρελθόν τους.

In the recent history of Guatemala, a bloody civil war took place (1960-1996), during which about 200.000 people were killed, while more than one million ones were dislocated.

 According to the Commission for Historical Clarification (CEH), which was delegated to investigate the circumstances under which the murders and dislocations in question took place, the majority of the victims were indigenous Maya, whilst the accusations concerning human rights violations dealt mostly with state military or paramilitary groups.  The years 1981-1983 were in fact characterized as the worst, since it was when terrifying actions and crimes that constitute genocide occurred.

In Guatemala, the debate regarding historical memory and human rights has been regarded as a taboo subject for decades. There have been, however, a few filmmakers who did their best to present to the audience the repelled past, despite the difficulties they came across.

New productions explore the past and bring the past back into the public discourse. These film productions provide viewers with new historical knowledge and shape the historical thinking and as far as the society of Guatemala is concerned, they reassess the relationship between people and their own past.