Η εργασία μελετά τη θέση των κοινών στην εκπαίδευση και διερευνά εάν μια τυπική δημόσια δομή προσχολικής αγωγής έχει τη δυνατότητα να διαμορφώσει ένα πλαίσιο εκπαίδευσης που να διαπνέεται από τα εκπαιδευτικά κοινά. Ως εκπαιδευτικά κοινά θεωρούμε εκπαιδευτικές δομές στις οποίες οι εμπλεκόμενοι (εκπαιδευτικοί, παιδιά και κηδεμόνες) λειτουργούν συλλογικά σε μία λογική ισότιμης ομαδοσυνεργατικής και κοινοτικής παιδαγωγικής με σκοπό την από κοινού παραγωγή του κοινωνικού αγαθού εκπαίδευση. Ειδικότερα σκοπός της εργασίας είναι να αναλύσει τις αντιλήψεις, πεποιθήσεις, στάσεις, και πρακτικές που εφαρμόζονται από παιδαγωγούς προσχολικής ηλικίας και να διερευνήσει το βαθμό που προάγουν την προσχολική εκπαίδευση στην λογική των κοινών. Η μεθοδολογία που ακολουθεί η έρευνα είναι ποιοτική και τα δεδομένα συλλέχτηκαν μέσω ημι-δομημένων συνεντεύξεων από 10 παιδαγωγούς του Δημοτικού Βρεφονηπιακού Σταθμού Κηφισιάς (ΠΣ Αθηνών) που έλαβαν χώρα τον Οκτώβριο και Νοέμβριο του 2022. Η ανάλυση αναδεικνύει ότι οι παιδαγωγοί επισημαίνουν την αξία της συνεργασίας και τα οφέλη που μπορούν να αποκομίσουν οι μαθητές αλλά και οι ίδιοι, ωστόσο εκτιμούν ότι το ισχύον εκπαιδευτικό πλαίσιο λειτουργεί μάλλον ανασταλτικά προς αυτή την κατεύθυνση, αφού οι δομές διοικούνται ιεραρχικά και στερούνται στρατηγικού οράματος. Ως αποτέλεσμα, ενώ αναγνωρίζεται η αξία τέτοιων δομών κοινών, υπάρχουν πραγματικές δυσκολίες να ενσωματωθούν τέτοιες διαδικασίες συνεργατικής εκπαίδευσης και ισότιμης συμμετοχής όλων (παιδαγωγών, κηδεμόνων και παιδιών) σε αυτό. Έχει δε ενδιαφέρον το γεγονός ότι ενώ οι εκπαιδευτικοί προκρίνουν την συνεργασία σε όλα τα επίπεδα, βλέπουν με επιφύλαξη την ισότιμη συμμετοχή των κηδεμόνων σε αυτή τη διαδικασία, θεωρώντας ότι επί του παρόντος δεν υπάρχει η απαιτούμενη ωριμότητα μιας τέτοιας προσέγγισης.
This dissertation explores the place of commons in education, examining whether a typical public preschool institution has the capacity to develop an educational scheme that is imbued with commons. The concept of educational commons refers to educational structures in which all parties involved (educators, children and parents) act collectively, in collaboration, aiming to the provision and development of education, which constitutes a merit common good. More specifically, the aim of this work is to analyse the perceptions, beliefs, stances and practices endorsed by preschool educators, as well as to investigate their contribution to preschool education as a commons. The methodological approach followed is qualitative and the data have been collected through semi – structured interviews with ten (10) preschool educators of the Public Primary nursery school in Kifissia, during October and November 2022. The outcome of the analysis brings out the fact that educators lay particular stress on the value of cooperation and the great benefits deriving from it, for both the students and themselves. However, educators feel they are unable to act collaboratively within the current educational framework, since the educational system is very hierarchically structured and institutions lack such a strategic vision. As a result, while the worth of embracing the values of educational commons is acknowledged, it is practicality difficult to incorporate such values and behaviours promoting collaboration and equal participation (educators, children and parents) in the process of education. It is worth noting that although educators claim that they foster cooperation at all levels, they seem hesitant and remain skeptical about the equal participation of parents in the process of education, because they tend to believe that the required level of maturity in such an approach has not been reached.
