Die vorliegende Diplomarbeit beschäftigt sich mit den Sprachlernspielen als Mittel zur Förderung von kommunikativen Fertigkeiten. Die wachsenden Anforderungen hängen eng mit dem Fortschritt und der Entwicklung in verschiedenen Bereichen zusammen und bedürfen einer adäquaten Kommunikationsfähigkeit, um den zwischenmenschlichen Kontakt zu fördern. Die Forderung nach Fremdsprachenbeherrschung benötigt ein immer auf den aktuellsten Stand bleibendes Unterrichtsverfahren. Es wurde schon immer diskutiert, ob und inwieweit die Sprachlernspiele untrennbarer Teil dieses Unterrichtverfahrens bzw. -geschehens bilden oder sein sollten. Ziel der vorliegenden Masterarbeit ist herauszufinden, inwieweit und in welchem Umfang die Sprachlernspiele von griechischen Lehrenden im Unterricht als Mittel zur Förderung der Sprachproduktion bzw. Sprachbeherrschung eingesetzt werden, welche Lernziele bzw. welche Fertigkeiten und Sprachmittel dabei gefördert werden und gleichzeitig welche anderen wissenschaftlichen Bereiche damit verbunden sind oder davon profitiert werden.

Die Masterarbeit beinhaltet einen theoretischen und einen empirischen Teil, wobei sich der theoretische Teil mit der Theorie bzw. den Charakteristika der Sprachlernspiele, der wichtigsten Erkenntnissen aus der Hirnforschung, nämlich mit der Motivation, den Emotionen, der Konzentration und den Sinneswahrnehmungen, und mit der Förderung der kommunikativen Fertigkeiten und der Sprachmittel durch die Sprachlernspiele befasst. Im empirischen Teil wird durch die Ergebnisse eines von griechischen Lehrenden beantworteten Fragenbogens versucht, Einsicht in den Sprachlernspeileinsatz und dessen Vorteile für den Fremdspracherwerb zu gewähren. Dabei werden Fragen unter anderem betreffs der Spielarten, der Einsatzhäufigkeit, der Lernziele und –effekte oder der Einsatzschwierigkeiten beantwortet. Aus den Ergebnissen der Untersuchung wird schließlich festgestellt, welche Erkenntnisse der Sprachlernspieltheorie bzw. der Hirnforschung und in welchem Maß in der Praxis bestätigt werden.

Η παρούσα διπλωματική εργασία ασχολείται με τα παιχνίδια για την εκμάθηση της γλώσσας ως μέσο προώθησης επικοινωνιακών δεξιοτήτων. Οι αυξανόμενες απαιτήσεις στην χρήση της ξένης γλώσσας, οι οποίες συσχετίζονται με την πρόοδο και την εξέλιξη σε διάφορους τομείς χρειάζονται μια αντίστοιχα αυξημένη ικανότητα επικοινωνίας, προκειμένου να ενισχυθεί η διαπροσωπική επικοινωνία. Η απαίτηση για γνώσεις ξένων γλωσσών χρειάζεται μια μέθοδο διδασκαλίας που βρίσκεται πάντα στο πιο σύγχρονο σημείο εξέλιξης. Υπήρξε πάντα θέμα συζήτησης, εάν και κατά πόσο τα παιχνίδια για την εκμάθηση της γλώσσας αποτελούν ή θα έπρεπε να είναι αναπόσπαστο μέρος της μεθόδου διδασκαλίας και των δρώμενων του μαθήματος. Στόχος της παρούσας μεταπτυχιακής εργασίας είναι να εξακριβώσει, κατά πόσο και σε ποιά κλίμακα τα παιχνίδια χρησιμοποιούνται από τους Έλληνες διδάσκοντες/ουσες της Γερμανικής ως μέσο προώθησης της γλωσσικής παραγωγής και γλωσσικής ικανότητας, ποιοί στόχοι μάθησης και ποιές ικανότητες και γλωσσικά μέσα προωθούνται μέσω αυτών και ταυτοχρόνως ποιοί άλλοι επιστημονικοί τομείς συνδέονται με αυτά και επωφελούνται μέσω αυτών.

Η μεταπτυχιακή εργασία αποτελείται από ένα θεωρητικό και ένα εμπειρικό μέρος. Στο θεωρητικό μέρος παρουσιάζεται το θεωρητικό πλαίσιο σχετικά με τα χαρακτηριστικά των παιχνιδιών για τη μάθηση της γλώσσας, οι σημαντικότερες διαπιστώσεις σχετικά με την έρευνα του εγκεφάλου, δηλαδή το κίνητρο, τα συναισθήματα, τη συγκέντρωση και την αντίληψη αισθήσεων και η προαγωγή των επικοινωνιακών και γλωσσικών δεξιοτήτων μέσων μέσω των παιχνιδιών για την εκμάθηση της γλώσσας. Στο εμπειρικό μέρος επιχειρείται μέσω των αποτελεσμάτων ενός ερωτηματολογίου που απαντήθηκε από εκπαιδευτικούς γερμανικής γλώσσας στην Ελλάδα να διαφωτιστούν ζητήματα όπως η χρήση των παιχνιδιών για την εκμάθηση της γλώσσας και των συνεπειών (θετικών και αρνητικών) που προκύπτουν από αυτήν την επιλογή. Παρουσιάζονται οι απόψεις των εκπαιδευτικών σχετικά με τα είδη των παιχνιδιών, τη συχνότητα εφαρμογής τους, τους μαθησιακούς στόχους και τα μαθησιακά αποτελέσματα και τις δυσκολίες στην χρήση τους στο μάθημα. Ακολουθεί η συζήτηση των αποτελεσμάτων στην οποία εκτίθενται τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τις απόψεις των εκπαιδευτικών και τη σύνδεσή τους με το θεωρητικό πλαίσιο.