Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να διερευνηθεί η συμβολή της ψηφιακής αφήγησης στην ανάπτυξη της ενσυναίσθησης των μαθητών προσχολικής ηλικίας γενικότερα, και ειδικότερα προς τα Άτομα με Αναπηρία ή/και Ειδικές Ανάγκες. Παράλληλα, μέσω της δημιουργίας ψηφιακής αφήγησης από τους μαθητές εξετάζεται η επίδρασή της στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων του 21^ου αιώνα.

 Για τις ανάγκες αυτού του σκοπού, σχεδιάστηκε μία εκπαιδευτική παρέμβαση που στόχευε στην δημιουργία ψηφιακής αφήγησης από τους ίδιους τους μαθητές. Πριν την έναρξη και μετά την λήξη της παρέμβασης, διεξήχθησαν συνεντεύξεις με ερωτηματολόγια σε 11 μαθητές νηπιαγωγείου, προκειμένου να συγκριθούν τα δεδομένα που θα συλλέγονταν . Για την καθαυτό δημιουργία της ψηφιακής ιστορίας, προηγήθηκε μία πρώτη φάση ευαισθητοποίησης των μαθητών πάνω στα ΑμεΑ και εν συνεχεία, στην δεύτερη φάση, αξιοποιήθηκε το μοντέλο του Καθοδηγούμενου Σχεδιασμού Μάθησης για την συγγραφή της ιστορίας. Στην ενότητα της ερευνητικής διαδικασίας παρουσιάζονται αναλυτικά τα βήματα που ακολουθήθηκαν, τα οποία συνοδεύονται από προσαρμογές για την υλοποίηση των δραστηριοτήτων σε εξ αποστάσεως περιβάλλοντα. Οι προσαρμογές αυτές αναδεικνύουν τις δυνατότητες αξιοποίησης της ψηφιακής αφήγησης, τόσο από εκπαιδευτικούς όσο και από μαθητές, σε συνθήκες εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.  

Τα αποτελέσματα που προέκυψαν κατέδειξαν την συμβολή της ψηφιακής αφήγησης τόσο στην ανάπτυξη της ενσυναίσθησης προς τα άτομα με ειδικές ανάγκες αλλά και στην γενικότερη καλλιέργεια της ενσυναίσθησης των μαθητών. Στην ενότητα των συμπερασμάτων και της συζήτησης γίνεται φανερός ο τρόπος που η ψηφιακή αφήγηση καλλιεργεί την ενσυναίσθηση των μαθητών. Επιπλέον, η αξιοποίηση των ΤΠΕ μέσω της δημιουργίας ψηφιακής αφήγησης από τους ίδιους τους μαθητές, επιβεβαίωσε την συνεισφορά της στην ανάπτυξη της συνεργασίας, της επικοινωνίας, της επίλυσης προβλημάτων και του ψηφιακού γραμματισμού, δεξιοτήτων απαραίτητων για τον μαθητή του 21^ου αιώνα. Καταλήγοντας, αναφέρονται οι περιορισμοί της έρευνας, που σχετίζονται με το μέγεθος του δείγματος και την αδυναμία εύρεσης συμμετεχόντων για εξ αποστάσεως εφαρμογή της και παρατίθενται προτάσεις για περαιτέρω έρευνα.

The purpose of this master’s thesis is to explore the contribution of digital storytelling in the development of the empathy of preschool children in general, and in particular towards people with disabilities. In parallel, the effect of creating a digital storytelling by the students themselves in the development of the 21^st century skills is examined.

In order to fulfil the needs of this purpose, an educational intervention was designed and aimed in the creation of a digital storytelling by the students themselves. A pre-test and post-test interview with questionnaires was conducted with 11 kindergarten students, in order to compare the collected data. For the creation of the digital story, a first phase of sensitization was proposed, followed by the actual creation of the story based on the model of ‘‘digital storytelling as a design thinking process’’. The steps of this intervention are presented in the chapter of the research process. Those steps are accompanied by adaptations to be made in order to use the activities of the intervention in distance education settings. These adaptations put forward the possibilities that digital storytelling offers for students and teachers in distance education contexts.

The results revealed the contribution of the digital storytelling in the development of empathy towards people with disabilities and also in the general improvement of the children’s empathy. At the chapter of conclusions and discussion, the ways in which the digital storytelling cultivates the empathy are presented. Moreover, the use of ICT by the students confirmed the benefits of creating a digital storytelling in the development of the skills of the 21^st century. Skills such as cooperation, communication, problem-solving and digital literacy were improved during the process. In the last chapter, the restrictions of this thesis are presented, with a focus on the small size of the sample of the survey and on the difficulty of finding participants willing to take part in the survey by distance. Propositions of future survey are also proposed here.