Πανδημία, Covid-19, χρόνια νοσήματα, καρδιαγγειακή νόσος, σακχαρώδης διαβήτης, αυτοάνοσα.
Ασφαλιστικοί Φορείς - Δομές Υποστήριξης ΓΧΝ32
1
10
48
Περίληψη
Τα τρία τελευταία χρόνια ο πλανήτης βιώνει μία ιδιαίτερα δεινή κατάσταση λόγω της πανδημίας του Covid-19. Ολόκληρη η ανθρωπότητα κλήθηκε να αντιμετωπίσει μία πρωτόγνωρη κατάσταση έκτακτης ανάγκης, με συνέπεια την επιβάρυνση στο εθνικό σύστημα υγείας. Η πλειοψηφία των ατόμων που μολύνεται από τον ιό εμφανίζει απλά συμπτώματα κοινής γρίπης όπως κεφαλαλγίες, βήχα, πυρετό, μυαλγίες, ρινόρροια ή είναι ασυμπτωματικοί. Εντούτοις, η νόσος αυτή με την εξαιρετικά γρήγορη εξάπλωση της και την μεγάλη θνησιμότητα στους ηλικιωμένους αλλά και στις ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες όπως είναι τα άτομα με χρόνια νοσήματα επέβαλε την αντιμετώπιση νέων προκλήσεων. Η ελλιπής υποδομή για την πρωτόγνωρη αυτή κατάσταση είχε ως αποτέλεσμα την λήψη των περιοριστικών μέτρων και τις αλλαγές στις προτεραιότητες των περιστατικών από τις δομές δημόσιας υγείας με στόχο την αποσυμφόρηση τους. Τακτική που δημιούργησε φόβο και ανασφάλεια στον πληθυσμό και κυρίως στους ηλικιωμένους και στα άτομα με χρόνια νοσήματα. Η παρούσα αυτή Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία αναφέρεται στη Διαχείριση των Χρόνιων Νοσημάτων κατά την περίοδο της Πανδημίας.
Σκοπός: Η ερευνητική αυτή εργασία διερευνά την ανησυχία, την ψυχική ανθεκτικότητα και την προσβασιμότητα στις δομές υγείας κατά την περίοδο της πανδημίας για τα άτομα με χρόνια νοσήματα.
Μεθοδολογία: Για την πραγματοποίηση της έρευνας έλαβαν μέρος 100 άτομα με χρόνια νοσήματα τα οποία κλήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις κλειστού τύπου με την μορφή ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου.
Αποτελέσματα: Η ανασκόπηση έδειξε ότι η ηλικία, το φύλο, η επαγγελματική κατάσταση, το μορφωτικό επίπεδο, η οικογενειακή κατάσταση και η ασθένεια τους είναι καθοριστικοί παράγοντες που σχετίζονται με την ψυχική ανθεκτικότητα και τον έντονη ανησυχία.
Συμπεράσματα: Μέσα από την έρευνα παρατηρείται πως οι ερωτηθέντες θεωρούν κρίσιμη την κατάσταση με την πανδημία και πως μπορεί να προκαλέσει σοβαρά συμπτώματα σε συνδυασμό με την ασθένεια τους. Η πανδημία δημιούργησε ανασφάλεια στους συμμετέχοντες σε σχέση με την υγεία τους, επιβάρυνε την ψυχική τους ανθεκτικότητα και τους έκανες να αισθανθούν εγκλωβισμένοι και πως καταπατώνται τα δικαιώματα τους.
Abstract
In the last three years the planet has been experiencing a particularly dire situation due to the Covid-19 pandemic. All of humanity was called upon to face an unprecedented state of emergency, burdening the national health system. The majority of people infected with the virus show simple symptoms of common flu such as headaches, cough, fever, myalgia, rhinorrhea or are asymptomatic. However, this disease, with its extremely rapid spread and high mortality in the elderly as well as in vulnerable population groups such as people with chronic diseases, imposed new challenges. The insufficient infrastructure for this unprecedented situation resulted in the adoption of restrictive measures and changes in the priorities of the incidents by the public health structures in order to relieve congestion. A tactic that created fear and insecurity in the population, especially the elderly and people with chronic diseases. This present Master's Thesis refers to the Ηolding of Chronic Diseases during the Pandemic period.
Purpose: This research paper investigates fears, mental resilience as well as access to health structures during the pandemic for people with chronic diseases.
Methods: To carry out the research, 100 people with chronic diseases took part and were asked to answer closed-ended questions in the form of an electronic questionnaire.
Results: The review showed that age, gender, occupational status, educational level and marital status are determinants related to resilience and fear.
Conclusions: Through the research it is observed that the respondents consider the situation with the pandemic to be critical and that it can cause serious symptoms in combination with their illness. The pandemic created insecurity for the participants regarding their health, strained their mental resilience and made them feel trapped and that their rights were being violated.
