Κατά την διάρκεια της καραντίνας στην Ελλάδα δημιουργήθηκαν πολλές δράσεις αλληλεγγύης που σκοπό είχαν να βοηθήσουν τους ανθρώπους που είχαν ανάγκη. Για να κατανοήσουμε τις δράσεις αυτές που ξεπήδησαν μέσα από κινηματικές πρωτοβουλίες σε μια περίοδο ωστόσο που δεν επιτρεπόταν η συνάθροιση, θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τα χαρακτηριστικά τους αλλά και να τα δούμε σε σχέση με τις κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια.

Αρχικά, θα επιχειρήσουμε μια θεωρητική προσέγγιση των κοινωνικών κινημάτων για να καταλάβουμε το θεωρητικό πλαίσιο στο οποίο κινούνται. Στην συνέχεια, θα στραφούμε στην πρακτική της προεικόνισης που βρίσκει εφαρμογή στα εγχειρήματα της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας (ΚΑΛΟ). Στο δεύτερο κεφάλαιο της εργασίας θα περάσουμε από την θεωρία στην πράξη και θα χαρτογραφήσουμε τα κοινωνικά κινήματα που αναδύθηκαν στην Ελλάδα την δεκαετία του 2010-2020. Την περίοδο εκείνη οι κοινωνικοί επιστήμονες αλλά και οι πολίτες βλέπουν ότι η λύση βρίσκεται στην δημιουργία εναλλακτικών εγχειρημάτων και όντως οι πρακτικές ΚΑΛΟ την περίοδο εκείνη πολλαπλασιάστηκαν με γρήγορους ρυθμούς. Παράλληλα, έρχεται στο προσκήνιο και ένα άλλο ζήτημα, αυτό της προσφυγικής ‘κρίσης’.

Το τρίτο κεφάλαιο θα επικεντρωθεί στην περίοδο της πανδημίας, όπου οι πολίτες δεν μπορούσαν να βγουν στον δρόμο και να διεκδικήσουν όπως αρχικά την περίοδο της κρίσης. Για να κατανοήσουμε καλύτερα το τι συμβαίνει στην περίοδο εκείνη, έχοντας υπόψιν όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω για την θεωρία των κοινωνικών κινημάτων αλλά και το οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο των προηγούμενων χρόνων πριν την πανδημία θα παρουσιάσουμε τρεις χαρακτηριστικές δράσεις με σκοπό να εντοπίσουμε ξεχωριστά στην κάθε μια τα κινηματικά χαρακτηριστικά τους αλλά και τα χαρακτηριστικά που συναντάμε στην ΚΑΛΟ. Για τον σκοπό αυτό, θα εστιάσουμε στα περιεχόμενα των δράσεων τους και τον λόγο που παρήγαγαν, μέσα από τις ιστοσελίδες και τις δικτυώσεις τους, όπως αναδύθηκαν την περίοδο της πανδημίας στο διαδίκτυο.

During the quarantine in Greece, many solidarity actions were created with the aim of helping people in need. In order to understand these actions that sprung up through initiatives of social movements in a period when socially gatherings were not allowed, we will try to analyze their characteristics but also to see them in relation to the social and economic changes that took place in the previous years.

First, we will attempt a theoretical approach to social movements to understand the theoretical framework in which they move. Next, we will turn to the practice of visualization that is applied in the projects of the Social and Solidarity Economy. In the second chapter of the paper we will go from theory to practice throw the mapping of the social movements that emerged in Greece in the decade 2010-2020. During that period, social scientists and citizens alike see that the solution lies in the creation of alternative ventures and indeed the Social and Solidarity Economy practices during that period multiplied at a rapid pace. At the same time, another issue is coming at the forefront, that of the refugee 'crisis'.

The third chapter will focus on the period of the pandemic where citizens could not go out on the street and claim the rights as initially could during the crisis. In order to better understand what is happening in that period, bearing in mind everything that was mentioned above about the theory of social movements as well as the economic and social context of the previous years before the pandemic, we will present three typical actions with the aim of identifying in each one of them their characteristics but also the characteristics found in Social and Solidarity Economy. For this purpose, we will focus on the contents of their actions and the discourse they produced, through their websites and their networks, as they emerged during the pandemic period on the internet.