Επείγουσα απομακρυσμένη διδασκαλία, συναισθήματα, παιδιά πρώτης σχολικής ηλικίας, σχολική εξ αποστάσεως εκπαίδευση, κλίμακα Pekrun
ΕΤΑΔΕ
3
16
36
Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να διερευνήσει τα συναισθήματα παιδιών
πρώτης σχολικής ηλικίας κατά την διάρκεια της επείγουσας από απόσταση
διδασκαλίας και μετά απ` αυτή. Για το σκοπό αυτόαξιοποιήθηκε η τυπολογία Pekrun
για τα συναισθήματα χαράς, περηφάνιας, αλλά και μοναξιάς, πλήξης και λύπης. Η
μέθοδος της έρευνας ήταν μελέτη περίπτωσης και ως εργαλείο της έρευνας
αξιοποιήθηκε δομημένη συνέντευξη. Οι συμμετέχοντες στην έρευνα ήταν 28 παιδιά
της 3
ηςκαι 4
ηςτάξης δυο Δημοτικών σχολείων, τα οποία κατά την διάρκεια της
πανδημίας ήταν στην 1η
και 2α
τάξη. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι πολλά
παιδιά δεν δυσκολεύτηκαν κατά τη διαδικασία και οι κύριες δυσκολίες αφορούσαν
προβλήματα σύνδεσης αλλά και το ότι δεν ήταν ‘κοντά’ τους ο/η εκπαιδευτικός για
να τους στηρίξει τόσο εκπαιδευτικά όσο και ψυχολογικά. Η πλειοψηφία δεν βίωσε
αρνητικά συναισθήματα, και τα θετικά συναισθήματα φαίνεται να υπερτερούν. Παρ`
όλα αυτά, τα περισσότερα παιδιά δεν επιθυμούν να ξανακάνουν τηλεκπαίδευση,
κυρίως επειδή επιθυμούν να είναι ‘μαζί’ με τους φίλους τους και τους δασκάλους
τους ώστε να κατανοούν καλύτερα τα μαθήματα και να αλληλεπιδρούν.
Συνοψίζοντας, φαίνεται πως παρόλα τα θετικά συναισθήματα, τα οποία υπερίσχυσαν
ως προς τα αρνητικά, τα παιδιά προτιμούν τον δια ζώσης τρόπο εκπαίδευσης. Η
κοινωνικοποίησή τους μέσω της συναναστροφής με τους φίλους τους και τον/την
εκπαιδευτικό και η εντονότερη αλληλεπίδραση κατά την διάρκεια των μαθημάτων
είναι μεγάλης σημασίας για τα παιδιά των συγκεκριμένων ηλικιών.
The aim of this study was to investigate the emotions of first school-age children
during emergency remote teaching and after it. To do this, the Pekrun typology was
used based on the feelings of joy, pride, but also loneliness, boredom, and sadness.
The method of the case study and the structured interview was used to carry out the
research. The participants in the research were 28 children from two primary schools,
studying at the 3rd and 4th grade meaning that during the pandemic they were studying
at 1st and 2nd grade. The results showed that not many children had difficulties and the
main difficulties were connection problems. Most of the children think that the lesson
was not the same as the lesson in the classroom with the teacher close to them. Also,
the majority of the children did not experience negative emotions, although some did.
On the contrary, positive emotions prevailed. Nevertheless, the most children do not
wish to participate in distance education again, mainly because they wish to be with
their friends and to their teachers, although there were also some different answers.
Summarizing, the conclusion from the research is that despite all the positive feelings,
which prevailed over the negative ones, the children prefer the face-to-face type of
education. Their socialization through communication and coworking with their
friends and the teacher as well as the stronger interaction during lessons are of the
utmost importance for children of the certain ages.
