Η επίπτωση της πανδημίας του Covid-19 στο Τμήμα Ανθρώπινου Δυναμικού των επιχειρήσεων.

The effect of the Covid-19 pandemic in the HR department of organizations. (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Γώρου, Αντιγόνη
  3. Διοίκηση Επιχειρήσεων (MBA)
  4. 10 Σεπτεμβρίου 2022 [2022-09-10]
  5. Αγγλικά
  6. 76
  7. Γρούγιου, Βασιλική
  8. Γρούγιου, Βασιλική | Λαγούδης, Ιωάννης
  9. change-related anxiety | HR practices | pandemic | retention | statistical analysis | Άγχος αλλαγών | Ανθρώπινοι Πόροι | διακράτηση | πανδημία | στατιστική ανάλυση
  10. 2
  11. 2
  12. 69
  13. Περιέχει: πίνακες, σχήματα, διαγράμματα
    • Η πανδημία του κορονοϊού έφερε αλλαγές στην προσωπική και επαγγελματική καθημερινότητα. Τάσεις για αλλαγές που προϋπήρχαν, επιταχύνθηκαν και ως συνέπεια οι επιχειρήσεις καλούνται να κάνουν αλλαγές στις πολιτικές και διαδικασίες τους, για να καταφέρουν να προσαρμοστούν με τα νέα δεδομένα της αγοράς. Η Διαχείριση Ανθρώπινου Δυναμικού δεν έμεινε ανεπηρέαστη, καθώς η πανδημία προκάλεσε αλλαγές στο εργασιακό περιβάλλον και ευθύνεται βάση ερευνών για εργασιακό άγχος. Επομένως, τόσο από ακαδημαϊκής, όσο και από πρακτικής άποψης, κρίνεται ως ιδιαίτερης σημασίας η κατανόηση των μηχανισμών του άγχους και της διακράτησης προσωπικού, καθώς συνδέονται με την εργασιακή απόδοση, την αποτελεσματικότητα και τη διαχείριση εξόδων. Με τη βοήθεια του μοντέλου Εργασιακών Απαιτήσεων- Εργασιακών Πόρων και της στατιστικής ανάλυσης πρωτογενών δεδομένων από διαδικτυακό ερωτηματολόγιο, η παρούσα έρευνα εξετάζει την επίδραση της πανδημίας στην πρόθεση των εργαζομένων να παραμείνουν στην επιχείρηση, παρουσία συγκεκριμένων χαρακτηριστικών εργασιακού περιβάλλοντος. Πιο συγκεκριμένα, από την ανάλυση δείγματος 171 Ελλήνων εργαζομένων, προέκυψε ότι η Πληροφόρηση, οι Ευκαιρίες εκπαίδευσης και η Διαθεσιμότητα αποδοχών λόγω επίδοσης επιδρούν σημαντικά και θετικά στη διακράτηση προσωπικού. Επιπλέον, ενώ το Άγχος λόγω αλλαγών επιδρά αρνητικά στην πρόθεση των εργαζομένων να παραμείνουν στον οργανισμό, δεν αποτελεί ρυθμιστικό παράγοντα για την σχέση των εργασιακών χαρακτηριστικών με την πρόθεση τους να παραμείνουν. Παρ’ όλα αυτά, διακρίνεται αρνητική σχέση μεταξύ των χαρακτηριστικών του περιβάλλοντος εργασίας και της πρόθεσης για παραμονή, όταν το άγχος λόγω αλλαγών εισάγεται σαν ρυθμιστικός παράγοντας στα στατιστικά μοντέλα. Τέλος, παρατηρείται ότι εργαζόμενοι με μεγαλύτερη προϋπηρεσία στον οργανισμό που εργάζονται και μεγαλύτερες διευθυντικές ευθύνες αναπτύσσουν ισχυρότερες προθέσεις παραμονής, ενώ το φύλο αποτελεί σημαντικό παράγοντα στα επίπεδα των προθέσεων παραμονής, όταν παρατηρούνται υψηλότερα επίπεδα πληροφόρησης, περισσότερες ευκαιρίες εκπαίδευσης και υπάρχει η αντίληψη μεγαλύτερης διαθεσιμότητας αποδοχών λόγω επίδοσης.
    • The Covid-19 pandemic has accelerated already existing trends. Organizations are adapting procedures and policies to new market data. Human Resources are also affected, since the pandemic has not only changed the work environment, but evidence also shows that it is responsible for work-related stress. Therefore, both from an academic and a practical point of view, understanding stress mechanisms and staff retention drivers is of great importance, due to relations to organizational performance, effectiveness and cost minimization. Job Demands-Resources model is consulted as a central theory and combining it with an online survey and statistical analysis, this study examines the pandemic effects on employees’ intention to stay with their organization, when certain work environment characteristics exist. Specifically, from a sample of 171 Greek employees, results have shown that the HR practices of Information Sharing, Availability of rewards and Learning Opportunities affect significantly and positively employees’ retention. Moreover, while Change-related anxiety is proven to play a significant and negative role on intention to stay, it seems that there is no significant moderation of the work environment characteristics and intention to stay. However, a negative relationship is observed, when change-related anxiety is entered as a moderator to the tested models. In addition, employees with longer organizational tenure and higher managerial responsibility have stronger intentions to stay with their organization, while female employees have stronger intentions to stay, when higher levels of Information Sharing, more Learning Opportunities and higher levels of Availability of rewards for performance are perceived.
  14. Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές