Οι θέσεις του Ελευθέριου Βενιζέλου για τα αίτια της Μικρασιατικής Καταστροφής

Eleftherios Venizelos' views about the causes of the Asia Minor Catastrophe (english)

  1. MSc thesis
  2. Φουρλάς, Δημήτριος
  3. Δημόσια Ιστορία (ΔΙΣ)
  4. 24 July 2022 [2022-07-24]
  5. Ελληνικά
  6. 70
  7. Χριστοφής, Νικόλαος
  8. Βαφέας, Νίκος | Μποχώτης, Αθανάσιος
  9. Μικρασιατική Καταστροφή | αίτια | Βενιζέλος | χρεοκοπία | 1932
  10. 36
  11. 5
  12. 0
    • Τον Μάρτιο του 1932, η Ελλάδα βρισκόταν μπροστά στο φάσμα της χρεοκοπίας, με πρωθυπουργό τον Βενιζέλο και το κόμμα των Φιλελευθέρων στην διακυβέρνηση της χώρας. Ο Βενιζέλος προσπαθούσε εναγωνίως να βρει διέξοδο στο οικονομικό πρόβλημα που αντιμετώπιζε η χώρα και για αυτό πρότεινε σε όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα να σχηματίσουν οικουμενική κυβέρνηση. Το Λαϊκό Κόμμα, με αρχηγό τον Τσαλδάρη, ήταν το μόνο πολιτικό κόμμα που αρνήθηκε κατηγορηματικά να συμμετάσχει, επικαλούμενο, μεταξύ πολλών άλλων, την εκτέλεση των Έξι ηγετικών στελεχών της αντιβενιζελικής παράταξης την 15η/28η Νοεμβρίου του 1922, ως υπευθύνων της Μικρασιατικής Καταστροφής και την συνεχιζόμενη αξιοποίηση ηγετικών στελεχών της Επαναστάσεως του 1922, από την κυβέρνηση του Βενιζέλου, σε θέσεις κλειδιά του κρατικού μηχανισμού, γεγονός που το Λαϊκό Κόμμα θεωρούσε ηθικά απαράδεκτο και ανεπίτρεπτο. Ο Βενιζέλος από το βήμα της Βουλής, μέσα σε τρεις συνεχόμενες ημέρες-συνεδριάσεις, από τις 30 Μαρτίου έως και την 1η Απριλίου του 1932, με αφορμή τα επιχειρήματα του Τσαλδάρη και του Λαϊκού Κόμματος προβαίνει σε πολιτικού χαρακτήρα επίθεση εναντίον της αντιβενιζελικής παράταξης, κατηγορώντας την με μία πληθώρα επιχειρημάτων και σωρεία παράθεσης γεγονότων, ημερομηνιών, όποτε μπορούσε να τις επικαλεστεί και τηλεγραφημάτων ως τεκμηρίων, καθώς και με αναφορές στον Τύπο της χρονικής περιόδου 1919-1922, για να στοιχειοθετήσει και να αποδείξει ότι η αντιβενιζελική παράταξη και ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος, ήταν οι υπεύθυνοι για την τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής. Όμως, με την συμπλήρωση 100 χρόνων από την Μικρασιατική Καταστροφή, τίθενται ιστορικά ερωτήματα για το αν τα αίτια της Μικρασιατικής Καταστροφής, κατά τον Βενιζέλο, αποτελούν στην πραγματικότητα μία ικανή και αναγκαία εξήγηση, για την συντελεσθείσα τραγωδία σε βάρος, όχι μόνο των ελληνικών και ευρύτερα των χριστιανικών μειονοτήτων της Μικράς Ασίας, αλλά σε βάρος της ανθρωπότητας και γενικότερα του ανθρώπινου πολιτισμού. Οι ομιλίες του Βενιζέλου εξετάζονται εξονυχιστικά στο πλαίσιο της παρούσας ΔΕ και τα αίτια τα οποία παραθέτει ο Βενιζέλος, αντιπαραβάλλονται με τα πορίσματα της σύγχρονης ιστορικής έρευνας και μέσα από μία σειρά συγκρίσεων, αντιπαραθέσεων και συμφωνιών με τα συμπεράσματα της επιστημονικής εργασίας πολλών ιστορικών, διαπιστώνεται πως η αντιβενιζελική παράταξη μπορεί να είχε μεγάλη ευθύνη για την τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής, αλλά ερωτήματα υπάρχουν και για τις αποφάσεις του Βενιζέλου, όπως αυτή της κατοχής της Σμύρνης, και ακόμα περισσότερα ερωτήματα για τον ρόλο του διεθνούς παράγοντα. Στο πλαίσιο της παρούσας εργασίας, αναδεικνύεται ο πρωτεύοντας ρόλος των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής εκείνης και η καταλυτική τους επίδραση στην διαμόρφωση του σκηνικού εκείνου, που τελικά οδήγησε σε αυτή την ανθρώπινη τραγωδία.
    • «Eleftherios Venizelos’ views about the causes of the Asia Minor Catastrophe» Dimitrios Fourlas Abstract In March 1932, Greece was on the brink of bankruptcy, while Prime Minister Venizelos and his Liberal Party were in government. Venizelos was trying anxiously to find a way out of the financial crisis that the country was facing and therefore, he proposed to the other parliamentary parties to form an ecumenical government. The Popular Party, with Tsaldaris at its head, was the only political party which explicitly refused to participate, invoking among other excuses, the so-called Trial of the Six, the Anti-Venizelist officials who were held responsible for the Greek defeat in Asia Minor and tried for treason, in late 1922, and the continuing use of leading members of the Revolution of 1922, by the Venizelos’ government, in key positions of the state mechanism. The latter was for the Popular Party an inadmissible and impermissible act, by an ethical point of view. Against this background, from 30 March to 1 April 1932, Venizelos in three continuing daysessions in the Greek Parliament attempted to refute Tsaldaris’ and his party’s arguments. These speeches had been a fierce political attack against the antivenizelos’ political coalition, presenting a plethora of arguments, piles of evidence, dates, and whenever that was possible, with telegrams and evidence from the Press of the period of 1919-1922, in order to present a counter-argument where the anti-Venizelos’ political coalition and King Constantine were responsible for the Minor Asia Catastrophe. Nevertheless, after a century since the Asia Minor Catastrophe, historical questions are set about the causes of Asia Minor Catastrophe and begs the question whether Venizelos’ account was valid or not. In addition, the question concerns also if his account provides a valid and truthful explanation for the tragedy that was against, not only the Greek, and Christian, peoples of Asia Minor Asia, but also, against the humanity and the human civilization in general. Venizelos’ speeches are examined thoroughly against this background, while, at the same time, are juxtaposed with the findings of the current historical research. In other words, the proof presented in his speeches are compared to cross-reference for controversies and agreements with the conclusions of the work of other historians. Although, an emphasis has been placed on the responsibility of anti-Venizelist camp, and for a good reason, there are additional questions that should be asked and answered in regards to the decisions of Venizelos, like the one concerning the occupation of Smyrna, or even on the role of the international community. In this study, it is highlighted the primary role of the Great Powers of the time and their catalytic influence in the making of such a scenery, which finally had led to this unspeakable tragedy.
  14. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.