Ο δημόσιος λόγος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας για τις ετερότητες την περίοδο του Μεσοπολέμου διαμορφώθηκε υπό την επίδραση της κεντρικής γραμμής της Κομμουνιστικής Διεθνούς προς όλα τα Κομμουνιστικά Κόμματα της Βαλκανικής και των βασικών αρχών που το κόμμα πρέσβευε. Η υιοθέτηση των δύο διαφορετικών συνθημάτων αναφορικά με το Μακεδονικό ζήτημα («Ενιαία και Ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη μέχρι αποχωρισμού» και «Πλήρης ισοτιμία προς όλες τις μειονότητες») το 1924 και 1935 αντίστοιχα και η συνεπακόλουθη άποψή του για τη θέση των μειονοτήτων (αρχικά εκτός και στη συνέχεια μέσα) στο ελληνικό κράτος καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την επίσημη θέση του κόμματος, την κριτική που δέχτηκε (τόσο από τους πολιτικούς αντιπάλους όσο και στο εσωτερικό του) αλλά και τις διώξεις που υπέστη. Η ενασχόληση του κόμματος με τις μειονότητες, όπως αποτυπώθηκε στο επίσημο δημοσιογραφικό του όργανο, το Ριζοσπάστη, επικεντρώθηκε στην ανάδειξη της «τριπλής καταπίεσης» (πολιτικής, εθνικής, οικονομικής) προς αυτές εκ μέρους του επίσημου ελληνικού κράτους. Στην επιμέρους ενασχόληση του Ριζοσπάστη με καθεμία μειονότητα ξεχωριστά, επίμαχο διακύβευμα για την εφημερίδα υπήρξε αφενός η ανάδειξη των καταπιέσεων που υφίσταντο οι πληθυσμοί αυτοί εξαιτίας της μειονοτικής τους ιδιότητας και αφετέρου η ανάδειξη της ταξικής διαφοροποίησης στο εσωτερικό κάθε μειονότητας αλλά και ευρύτερα στο πλαίσιο του κράτους, σε μια αντίστιξη των συμφερόντων της ελληνικής (και διεθνούς) «μπουρζουαζίας» με αυτά του εργαζόμενου λαού. Ανάγοντας με τον τρόπο αυτό το εθνικό ζήτημα (όπως το έθεταν οι ελληνικές κυβερνήσεις και ο «αστικός τύπος») σε ζήτημα της πάλης των τάξεων, τόνιζε την ανάγκη κοινής πλεύσης μειονοτήτων και εργαζόμενου ελληνικού λαού για διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους και καλυτέρευση των συνθηκών ζωής τους από τη μία και για αποφυγή ενός επαπειλούμενου πολέμου από την άλλη πλευρά.
KKE's (Communist Party of Greece) public discourse on otherness during the interwar period was shaped by the Communist International's central line for all Balkan Communist parties and the party's basic principles. The adoption of two different slogans regarding the Macedonian issue ("United and Independent Macedonia and Thrace until separation" and "Full equality to all minorities") in 1924 and 1935 respectively, and the consequent view on the position of the minorities -being excluded at first but later becoming integrated- in the Greek state, played a vital role in the official position of the party, the criticism it received -both from its political opponents and from members of the party itself- and the persecution it suffered. The party's involvement with minorities, as reflected in its official journal “Rizospastis”, focused on highlighting the "triple oppression" (political, national, economic) towards them, on behalf of the Greek State. “Rizospastis”, after meticulous study of each and every one of the minorities, pointed out that the contentious issue was the oppression that these populations suffered due to their minority status, as well as class differentiation within each minority and the Greek state simultaneously, because of the conflict of interests of the Greek (and international) "bourgeoisie" with those of the working people. Thus, by raising this national question (as the Greek governments and the "bourgeois press" put it) to a question of class struggle, it stressed the need for a joint movement of minorities and the Greek working force to assert their rights and improve their living conditions in order to avoid an imminent war.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
Ο δημόσιος λόγος του ΚΚΕ για τις ετερότητες την περίοδο του Μεσοπολέμου (1920-1936) Περιγραφή: 513621_Θεοδωροπούλου_Όλγα.pdf (pdf)
Book Reader Μέγεθος: 1.5 MB
Ο δημόσιος λόγος του ΚΚΕ για τις ετερότητες την περίοδο του Μεσοπολέμου (1920-1936) - Identifier: 171813
Internal display of the 171813 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)