Στόχος της διπλωματικής εργασίας είναι η εμβάθυνση στην έννοια της αναβαλλόμενης φορολογίας. Εξετάζεται πως η αναβαλλόμενη φορολογία μπορεί να επιμερίζει το βάρος των ζημιών σε μελλοντικές χρήσεις καθώς και πως αυτός χρησιμοποιήθηκε διαχρονικά από τις Ελληνικές τράπεζες μέχρι σήμερα. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στο άρθρο 27Α του νόμου 4172/2013 σχετικά με τη μεταφορά ζημιών στις αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις και τις προϋποθέσεις για την είσοδο του Ελληνικού Δημοσίου στο μετοχικό τους κεφάλαιο. Παρατίθενται οι περιπτώσεις των τεσσάρων συστημικών τραπεζών και πώς αυτές διαχειρίστηκαν τις αναβαλλόμενες φορολογικές τους απαιτήσεις κατά τα έτη 2010-2020. Επίσης τονίζεται ο ρόλος των αναβαλλόμενων φορολογικών απαιτήσεων στην κεφαλαιακή τους επάρκεια αλλά και οι επιπτώσεις τους στον πιστωτικό κίνδυνο.
The aim of the dissertation is to deepen the concept of deferred taxation. It is examined how deferred tax assets can distribute the burden of losses in future years and how it haw been used over time by Greek banks until today. Special emphasis has been placed on article 27A of law 4172/2013 regarding the transfer of losses to the deferred tax credits and the conditions for the entry of Greek State in their share capital. There is also a presentation of the cases of the four systemic banks, as well as the management techniques they used on their deferred tax assets during the years 2010-2020. The role of deferred tax credits in their capital adequacy and their impact on credit risk are also emphasized.
Αναβαλλόμενες Φορολογικές Απαιτήσεις. Η περίπτωση των τεσσάρων συστημικών Τραπεζών.