Τα μουσεία ιστορικής τραυματικής μνήμης ως ενεργές κοινότητες και η σχέση τους με το νεότερο κοινό. Μελετώντας το Μουσείο Πολιτικών Εξορίστων Άη Στράτη στην Αθήνα και το District Six Museum στο Cape Town

The museums of historical trauma as active communities and their relationship with a younger audience. A study of the Exile Museum-Ai Stratis in Athens and of the District Six Museum in Cape Town (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Κωνσταντιδέλλη, Αλεξάνδρα-Μαρία
  3. Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων (ΔΠΜ)
  4. 25 Σεπτεμβρίου 2022 [2022-09-25]
  5. Ελληνικά
  6. 119
  7. Καλαμαρά, Παρασκευή
  8. Τζαναβάρα, Αντωνία | Γκαντζιάς, Γεώργιος
  9. τραυματική μνήμη | μνημονική κοινότητα | εκθεσιακές πρακτικές | νεότερο κοινό
  10. 2
  11. 27
  12. 28
  13. Εμπεριέχονται διαγράμματα, πίνακες και εικόνες.
  14. Γλύτση Ε. (2002), Η Ιστορία των Μουσείων Στην Ευρώπη. Ειδική Αναφορά στην Ελλάδα, στο Αθανασοπούλου Α., Γλύτση Ε. Και Χαμπούρη-Ιωαννίδου Αικ., Οι Διαστάσεις των Πολιτιστικών Φαινομένων, Τόμος Β’, Πολιτιστικό Πλαίσιο, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Πάτρα.
    • Τα μουσεία τραυματικής ιστορικής μνήμης έχουν την ιδιαιτερότητα να λειτουργούν και σαν ενεργές κοινότητες, αφού συνήθως ιδρύονται και διευθύνονται από άτομα που έχουν βιωματική σχέση με τη θεματική τους και ως εκ τούτου κοινές προσωπικές μνήμες. Η πραγμάτωση της αποστολής των μουσείων αυτών, λαμβάνει για τους συντελεστές τους προσωπική διάσταση, καθώς καλούνται να αφηγηθούν την ιστορία των μνημονικών τους κοινοτήτων μέσω της δόμησης μουσειακών εκθέσεων, οι οποίες παράλληλα λειτουργούν για το κοινό ως πηγές γνώσης. Η πρόκληση για τη δόμηση μίας έκθεσης που πραγματεύεται ένα θέμα δύσκολης κληρονομιάς, είναι να παρουσιάσει τη θεματική της με αντικειμενικότητα και να μην εγείρει στον επισκέπτη ακραία συναισθήματα, ώστε να μπορέσει ο ίδιος να φιλτράρει τη μουσειακή εμπειρία μέσα από τα προσωπικά του βιώματα και τις γνώσεις που ήδη έχει. Η αποστολή των μουσείων τραυματικής ιστορικής μνήμης, είναι στενά συνδεδεμένη με την προσπάθεια της επικοινωνίας του μηνύματος των μνημονικών τους κοινοτήτων στις νεότερες γενιές. Ωστόσο, ο διαγενεακός αυτός διάλογος δεν πραγματοποιείται πάντοτε με επιτυχία στο περιβάλλον του μουσείου. Η παρούσα έρευνα μελετά δύο μουσεία τραυματικής ιστορικής μνήμης, το Μουσείο Πολιτικών Εξορίστων Άη Στράτη στην Αθήνα και το District Six Museum στο Cape Town, καθώς αμφότερα πραγματεύονται τη δύσκολη κληρονομιά της πολιτικής καταπίεσης, κάθε ένα όμως σε διαφορετικό κοινωνικό, οικονομικό και γεωγραφικό φόντο.
    • Museums of historical trauma have the uniqueness of functioning as active communities, as they are usually founded and run by individuals who have an experiential relationship with their subject matter and therefore shared personal memories. The realization of the mission of these museums to take on a personal dimension for their contributors, as they are called to tell the story of their mnemonic communities through the construction of museum exhibitions, which also function for the public as sources of knowledge. The challenge in building an exhibition that deals with a difficult heritage theme is to present its theme objectively and not to evoke extreme emotions in the visitor, so that one can filter the museum's experience through one's own personal experiences and prior knowledge. The mission of museums of historical trauma is closely linked to the effort of communicating the message of their mnemonic communities to the younger generations. However, this intergenerational dialogue is not always successful in the museum's environment. This study examines two museums of historical trauma, the Exile Museum-Ai Stratis in Athens and the District Six Museum in Cape Town, both of which deal with the difficult heritage of political oppression, but each in a different social, economic and geographical context.
  16. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.