Η παρούσα διπλωματική αποτελεί μια προσπάθεια κριτικής διερεύνησης του αντίκτυπου της πανδημίας COVID 19 στην παραγωγή, διανομή, κατανάλωση και προώθηση των πολιτιστικών αγαθών. Η διερεύνηση του αντικτύπου της πανδημίας COVID 19 στον πολιτισμό γίνεται λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός πως, ήδη, οι πολιτιστικοί οργανισμοί, συντελούσαν οργανισμούς οι οποίοι είχαν μεταβεί στο στάδιο του ψηφιακού μετασχηματισμού. Ως διαδικασία, ο ψηφιακός μετασχηματισμός περιλαμβάνει την υιοθέτηση των νέων τεχνολογιών στη λειτουργία και στον τρόπο με τον οποίο επικοινωνεί ο οργανισμός με το κοινό του και με άλλους οργανισμούς, λαμβάνει πληροφορίες για τον ανταγωνισμό, παράγει και διανέμει τα αγαθά του. Οι τεχνολογίες αυτές περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, το διαδίκτυο, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τις έξυπνες συσκευές (κινητά και τάμπλετ) καθώς και τα λογισμικά γενικότερα όπως είναι τα προγράμματα ηλεκτρονικού υπολογιστή και οι βασικές εφαρμογές των κινητών. Για τα μουσεία, προκύπτει θεωρητικά πως η ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών είχε ήδη ξεκινήσει και, σε πολλές περιπτώσεις, ολοκληρωθεί από τις αρχές της δεκαετίας του 2010. Έτσι, οι εν λόγω οργανισμοί δεν ήταν απροετοίμαστοι για την κρίση που προέκυψε λόγω της πανδημίας COVID 19 και ήταν σε θέση να συνεχίσουν να προσφέρουν τα πολιτιστικά τους αγαθά και τις υπηρεσίες τους σε συνθήκες καραντίνας και κοινωνικής αποστασιοποίησης. Αντίστοιχα, το κοινό των μουσείων ήταν εξοικειωμένο με την κατανάλωση ψηφιακών πολιτιστικών αγαθών και, συνεπώς, μπορούσε να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της πανδημίας. Η κατανάλωση πολιτιστικών αγαθών και υπηρεσιών μέσω διαδικτύου, ως αποτέλεσμα, αυξήθηκε σε συνθήκες πανδημίας, ενώ τα μουσεία εκμεταλλεύτηκαν τις νέες τεχνολογίες για να προσφέρουν στο κοινό τους υπηρεσίες όπως είναι οι απευθείας μεταδόσεις εκδηλώσεων, οι ψηφιακές ξεναγήσεις, οι ψηφιακές αναμεταδόσεις παραστάσεων τύπου live streaming, καθώς και η δημοσίευση ψηφιακού υλικού το οποίο δημιουργήθηκε από καλλιτέχνες για το σκοπό αυτό. Τα παραπάνω διερευνήθηκαν κάνοντας χρήση της μεθόδου της μελέτης περίπτωσης και της ποσοτικής έρευνας με τη χρήση του ερωτηματολογίου. Η μελέτη περίπτωσης στην οποία επικεντρώθηκε η διπλωματική αυτή είναι το Μουσείο Πολιτιστικής Ιστορίας του Όσλο της Νορβηγίας. Για το Μουσείο αυτό, εξετάζεται το πως ο οργανισμός λειτουργούσε πριν και μετά την πανδημία COVID 19, καθώς και το πως ο οργανισμός ανταποκρίθηκε στην υγειονομική κρίση προσφέροντας ψηφιακά πολιτιστικά αγαθά στο κοινό του και διευρύνοντας τη βάση του κοινού του αξιοποιώντας τις νέες τεχνολογίες.
This dissertation is an attempt to critically investigate the impact of the COVID -19 pandemic on the production, distribution, consumption, and promotion of cultural goods. The impact of the COVID -19 pandemic on culture is being investigated taking into account the fact that, already, cultural organizations were among the types of organizations that had entered the stage of digital transformation. As a process, digital transformation involves the adoption of new technologies in the operation and the way in which the organization communicates with its public and with other organizations, receives information about its competition as well as produces and distributes its goods. These technologies include but are not limited to, the Internet, computers, smart devices (mobile phones and tablets) as well as software in general such as computer programs and basic mobile applications. For museums, it is discussed that the integration of new technologies had already begun and, in many cases, was completed by the beginning of 2010. Thus, these organizations were not unprepared for the crisis caused by the COVID -19 pandemic and were able to continue to offer their cultural goods and services in conditions of quarantine and social distancing. Similarly, museum audiences were familiar with the consumption of digital cultural goods and could therefore respond to the pandemic challenges. Consumption of cultural goods and services via the internet, as a result, increased during the pandemic, while museums took advantage of new technologies to offer their public services such as live event broadcasts, digital tours, and digital live streaming, as well as the publication of digital material created by artists for this purpose. The above were investigated using the method of case study and quantitative research using the questionnaire. The case study that this dissertation focused on is the Museum of Cultural History in Oslo, Norway. For this Museum, this dissertation examines how the organization operated before and after the COVID-19 pandemic, as well as how the organization responded to the health crisis by offering digital cultural goods to its audience and expanding its audience base by utilizing new technologies.
Η Ψηφιακή Τεχνολογία στις Πολιτισμικές Μονάδες σε συνθήκες επιδημιολογικής κρίσης. Το Μουσείο Πολιτιστικής Ιστορίας στο Όσλο Περιγραφή: 133793_ΝΤΟΥΝΤΟΥΓΛΙΔΟΥ__ΑΡΕΤΗ.pdf (pdf)
Book Reader Άδεια: Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές Πληροφορίες: Κυρίως σώμα διπλωματικής Μέγεθος: 1.5 MB
Η Ψηφιακή Τεχνολογία στις Πολιτισμικές Μονάδες σε συνθήκες επιδημιολογικής κρίσης. Το Μουσείο Πολιτιστικής Ιστορίας στο Όσλο - Identifier: 171520
Internal display of the 171520 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
Η Ψηφιακή Τεχνολογία στις Πολιτισμικές Μονάδες σε συνθήκες επιδημιολογικής κρίσης. Το Μουσείο Πολιτιστικής Ιστορίας στο Όσλο