Οι Πολιτιστικοί Οργανισμοί Παιδικής Τέχνης. Η Επικοινωνιακή τους Στρατηγική και το Κοινό τους. Μελέτες περιπτώσεων: «Το Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης και το Μουσείο και Ακαδημία Παιδικής Τέχνης ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ»

The Cultural Organizations of children's art. Their communication strategy and their audience. Case studies: Greek Children's Art Museum and the Children's Art Museum and Academy - OIKOUMENI " (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Θεοδωροπούλου, Χαρίκλεια
  3. Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων (ΔΠΜ)
  4. 24 Σεπτεμβρίου 2022 [2022-09-24]
  5. Ελληνικά
  6. 141
  7. Τσενέ, Σπυριδούλα
  8. Διαμαντάκη, Αικατερίνη | Γκαντζιάς , Γεώργιος
  9. Μουσεία Παιδικής Τέχνης | Επικοινωνιακή Στρατηγική & Κοινό
  10. 4
  11. 50
  12. 44
  13. Περιέχει : πίνακες, διαγράμματα, εικόνες
    • Περίληψη Η ανά χείρας εργασία είναι μια έρευνα πεδίου που επιδιώκει να διερευνήσει την επικοινωνιακή στρατηγική των Μουσείων Παιδικής Τέχνης (ΜΠΤ) και τη σχέση με το κοινό τους. Σκοπός της έρευνας είναι να αναζητηθούν οι τρόποι και τα μέσα, με τα οποία διεξάγεται η εν λόγω επικοινωνιακή στρατηγική, να ανιχνευθεί ο βαθμός αποτελεσματικότητας αυτής, να κατανοηθεί η ταυτότητα του κοινού των ΜΠΤ και ο βαθμός αλληλεπίδρασης μεταξύ μουσείων και κοινού. Για την ανάπτυξη της μελέτης γίνεται χρήση δευτερογενών και πρωτογενών πηγών, αντλώντας αντίστοιχα πληροφορίες από την υπάρχουσα βιβλιογραφία, αλλά και ποσοτικά και ποιοτικά δεδομένα με εφαρμογή ποιοτικής έρευνας και δειγματοληπτικού ερωτηματολογίου. Μελέτη περίπτωσης αποτελούν δύο Ελληνικοί Πολιτιστικοί Οργανισμοί (ΠΟ) και δη μουσεία, το Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης (ΜΕΠΤ) και το Μουσείο και Ακαδημία Παιδικής Τέχνης ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ (ΜΑΠΤΟ). Η μελέτη των δύο οργανισμών θα οδηγήσει σε συγκεκριμένες πληροφορίες, που θα βοηθήσουν στην αρτιότερη κατανόηση της γενικής παραμέτρου “Επικοινωνιακή στρατηγική”, επί του ειδικότερου πεδίου των ΜΠΤ. Εν προκειμένω θα τονιστεί η ιδιαιτερότητα των συγκεκριμένων πολιτιστικών οργανισμών, ως προς τις υπηρεσίες που παρέχουν και το αντικείμενο που εκπροσωπούν. Αυτός είναι ένας τρόπος να κατανοηθεί καλύτερα η επικοινωνιακή τους πολιτική, αλλά και τα όποια πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα αυτής. Έχοντας ως βάση την επιστημονική θεώρηση δόμησης ενός επικοινωνιακού στρατηγικού πλάνου (Καστόρας, 2002, σελ. 79), διαπιστώνεται συγκριτικά, αν, πώς και πόσο αυτό ακολουθείται από τα μουσεία του είδους και ειδικότερα από τις μονάδες ανάλυσης (ΜΕΠΤ) και (ΜΑΠΤΟ). Ξεκινώντας με μια περιγραφή των μουσείων, ως προς τη φύση και την ταυτότητά τους, παρουσιάζονται οι στόχοι της επικοινωνίας τους με το κοινό, το επικοινωνιακό μήνυμα που τα ενδιαφέρει να μεταδώσουν και ερμηνεύεται η χρησιμότητά του. Περιγράφονται επίσης οι προσπάθειες και τα μέσα που αξιοποιούν, προκειμένου να ευαισθητοποιήσουν και να προσελκύσουν τους επισκέπτες τους. Η εξέταση αυτών των παραμέτρων καταλήγει σε μια ικανή αναφορά των δυνατών και αδύνατων σημείων του επικοινωνιακού τους πλάνου και της αποτελεσματικότητας της στρατηγικής που εφαρμόζουν. Ο βαθμός αποτελεσματικότητας διαφαίνεται και από τα αποτελέσματα της δειγματοληπτικής έρευνας στο ευρύ κοινό, που φανερώνει μειωμένη, σε πολλές περιπτώσεις, ανταπόκριση του κοινού στις δράσεις και την πρόσκληση των μουσείων. Τέλος, η σύγκριση των δυο μουσείων μεταξύ τους, ως προς το επικοινωνιακό τους γίγνεσθαι, φωτίζει καλύτερα τις αιτίες και τους παράγοντες του εσωτερικού και εξωτερικού περιβάλλοντος τους, που τα οδηγούν να αποκλίνουν ή να συγκλίνουν με τους τιθέμενους στόχους τους. Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι Πολιτιστικοί Οργανισμοί ΜΕΠΤ και ΜΑΠΤΟ παρουσιάζουν μειονεκτήματα στην επικοινωνιακή τους στρατηγική, ειδικότερα στον τομέα της ψηφιακής επικοινωνίας. Αποδεικνύεται ότι τα ψηφιακά επικοινωνιακά μέσα αποτελούν την πρώτη επιλογή του κοινού για την προσέγγιση των ΜΠΤ. Η αδυναμία των παραπάνω μουσείων να ανταποκριθούν σε αυτή την επιλογή αποκαλύπτεται, ως η βασικότερη αιτία της μειωμένης διάχυσης και γνωστοποίησης του έργου τους στο κοινό που προσδοκούν να τα επισκεφτεί.
    • Abstract The present work is field research, which seeks to explore the communication strategy of the Museums of Children's Art (MCA) and the relationship with their audience. The purpose of the research is to look for the ways and means by which this communication strategy is carried out, to detect the degree of its effectiveness, to understand the identity of the MCA audience. and the degree of interaction between museums and the public. For the development of the study, secondary and primary sources are used, respectively deriving information from the existing literature but also quantitative and qualitative data by applying qualitative research and sampling questionnaire. A case study consists of two Greek Cultural Organizations, especially museums, the Museum of Greek Children's Art (MGCA) and the Museum and Academy of Children's Art OIKOUMENI, (MACAO). The study of the two organizations will lead to specific information that will help in a better understanding of the general parameter "Communication strategy" on the specific field of MCA. In this work the unique characteristics of the specific cultural organizations in terms of the services they provide and the object they represent will be emphasized. This is a way to better understand their communication tactics but also any advantages and disadvantages. Based on the scientific view of the construction of the basic communication strategic plan, (Kastoras, S., 2002, p. 79) it is determined, comparatively, if and how much this is followed by the museums of the genre and in particular by the units of analysis: (MGCA) and (MACAO). Starting with a description of the museums in terms of their nature and identity, the goals of their communication with the public are presented, the communication message they are interested in conveying and its usefulness is interpreted, the efforts and the means they utilize, in order to raise awareness and attract their visitors are also described. Examining these parameters leads to a competent reference of the strengths and weaknesses of their communication plan and the effectiveness of the strategy they implement. The degree of effectiveness is also evident from the results of the sample survey to the general public, which shows a reduced, in many cases, public response to the actions and the invitation of the museums. Finally, the comparison between the two museums, in terms of their communication, will shed light on the causes and internal and external environment factors, which lead each of these entities to diverge or converge with their set goals. We conclude that the Cultural Organizations CO MGCA and MACAO have disadvantages in their communication strategy, especially in the field of digital communication. It turns out that digital media is the first choice of the public for the approach of MCA. The inability of the above museums to meet this choice is revealed as the main reason for the reduced publication and dissemination of their work to the public who expect to visit them.
  14. Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές