Συμπερίληψη | Θέατρο | Αυτισμός | Νευροποικιλότητα | Κοινωνικό μοντέλο αναπηρίας | Πολιτισμός | Inclusion | Theater | Autism | Neurodiversity | Social model of disability | Culture
1
10
41
0
Η παρούσα εργασία προσεγγίζει την έννοια της προσβασιμότητας και συμπερίληψης στον Πολιτισμό ατόμων με αναπηρία, υπό το πρίσμα του κοινωνικού μοντέλου αναπηρίας. Το δικαίωμα της πρόσβασης και συμμετοχής στον Πολιτισμό διατυπώθηκε για πρώτη φορά στο α.27 της ΟΔΑΔ του 1948 και παρότι έκτοτε αναπτύχθηκε στα πλαίσια διαφόρων κοινωνικών κινημάτων και πολιτιστικών πολιτικών, ο εκδημοκρατισμός της τέχνης και η συμπερίληψη ατόμων με αναπηρία, όπως ατόμων στο φάσμα του αυτισμού, στον Πολιτισμό παραμένει αίτημα που καλούνται να απαντήσουν οι πολιτιστικοί οργανισμοί στο σχεδιασμό των δράσεών τους.
Ως προς τις νευροαναπτυξιακές αναπηρίες, με την εμφάνιση της έννοιας της νευροποικιλότητας ο ρόλος της Τέχνης επανεξετάζεται. Το θέατρο συγκεκριμένα, το οποίο από τον 19ο αι. μελετάται για το ρόλο του ως κοινωνική και εκπαιδευτική παρέμβαση, αναγνωρίζεται για την ικανότητά του να διευκολύνει τις οριακές εμπειρίες, δημιουργώντας έναν κοινωνικό χώρο όπου παγιωμένοι κανόνες και ιεραρχίες μπορούν να ανασταλούν ή και να αντιστραφούν, δημιουργώντας ευκαιρίες για ατομική και συλλογική αλλαγή. Παράλληλα, καθώς ακούγονται σταδιακά νέες φωνές καλλιτεχνών με αυτισμό, εμφανίζονται νέες, καινοτόμες και δημιουργικές ιδέες που συμβάλλουν στην εξέλιξη της ίδιας της Τέχνης του Θεάτρου.
Η παρούσα εργασία στοχεύει στη διερεύνηση και μελέτη καλών πρακτικών νευρο- συμπεριληπτικών (neuro-inclusive) πολιτιστικών οργανισμών θεάτρου, αναφορικά με τη συμπερίληψη ατόμων στο φάσμα του αυτισμού. Τα συμπεράσματα της μελέτης μπορούν δυνητικά να συμβάλλουν στο σχεδιασμό πολιτιστικών δράσεων που επιτρέπουν την ισότιμη συμμετοχή ατόμων στο φάσμα του Αυτισμού στο Θέατρο.
This thesis approaches the concept of accessibility and inclusion of people with disabilities in Culture, in the light of the social model of disability. The right of access and participation in Culture was first established in a.27 of the 1948 ICCPR and nevertheless it has since been developed within various social movements and cultural policies, the democratization of art and the inclusion of people with disabilities, such as people on the autism spectrum, in Culture, remains a need that cultural organizations are called to respond to in the planning of their projects.
Regarding neurodevelopmental disorders with the emergence of the concept of neurodiversity the role of Art is being re-examined. Theater in particular, which from the 19th c. is studied for its role as a social and educational intervention, is recognized for its ability to facilitate borderline experiences, creating a social space where established rules and hierarchies can be suspended or even reversed, creating opportunities for individual and collective change. At the same time, as new voices of artists with autism gradually arise, new, innovative and creative ideas appear that contribute to the development of the Art of Theater, itself.
This thesis aims to research and study good practices of neuro-inclusive cultural theater organizations regarding the inclusion of individuals on the autism spectrum. The findings of the study can potentially contribute to the planning of cultural activities that allow equal participation of individuals on the autism spectrum in Theater.
Διερεύνηση καλών πρακτικών Πολιτιστικών Οργανισμών ως προς τη συμπερίληψη ατόμων στο φάσμα του αυτισμού στο Θέατρο Περιγραφή: 143727_Μανωλιά_Ποθητή-Ελένη.pdf (pdf)
Book Reader Άδεια: Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές Πληροφορίες: Διπλωματική Εργασία Μανωλιά Μέγεθος: 0.5 MB
Διερεύνηση καλών πρακτικών Πολιτιστικών Οργανισμών ως προς τη συμπερίληψη ατόμων στο φάσμα του αυτισμού στο Θέατρο - Identifier: 171417
Internal display of the 171417 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)