Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΣΤΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ

  1. MSc thesis
  2. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ, ΔΕΣΠΟΙΝΑ
  3. Δημιουργική Γραφή (ΔΓΡ)
  4. 17 July 2022 [2022-07-17]
  5. Ελληνικά
  6. 46
  7. ΣΥΜΕΩΝΙΔΗΣ, ΘΩΜΑΣ
  8. ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΠΑΣΧΑΛΗΣ | ΚΑΓΙΑΛΗΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
  9. χώρος | χρόνος | παρωδία | μιας ημέρας μυθιστόρημα | μοντερνισμός | μεταμοντερνισμός
  10. 8
  11. 14
  12. 0
    • Ένα ιδιαίτερο αναγνωστικό ενδιαφέρον είχαν πάντα για μένα τα μυθιστορήματα, των οποίων η πλοκή εκτυλίσσεται μέσα στο πολύ στενό φυσικό χρονικό πλαίσιο του ενός 24ώρου. Ενδεικτικά θα αναφέρω μερικά από αυτά όπως, το αξεπέραστο Οδυσσέας του James Joyce, που παρά τον θηριώδη όγκο που διαθέτει, η χρονική διάρκεια της υπόθεσής του δεν ξεπερνάει μία πλήρη μέρα. Άλλο παράδειγμα είναι το σύντομο σε έκταση, αλλά πλούσιο σε ένταση, Monderato Cantabile της Marguerite Duras, το οποίο μέσα σε ένα συνηθισμένο πρωινό λίγων μόλις ωρών, εξιστορεί με τρόπο συναρπαστικό και αγωνιώδη, το χρονικό ενός εγκλήματος πάθους. Η συγκεκριμένη εργασία χωρίζεται σε δύο διακριτά τμήματα: το θεωρητικό και το δημιουργικό. Το ερευνητικό μου ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στον τρόπο που επιδρά το περιορισμένο χρονικό πλαίσιο για τη συγγραφή ενός μυθιστορήματος, λαμβάνοντας υπόψιν κυρίως τους παράγοντες του χρόνου και του χώρου με την ευρεία τους έννοια. Η μελέτη μου εστιάστηκε στον εντοπισμό, την καταγραφή αλλά και τον σχολιασμό του τρόπου που εργαλειοποιείται ο χρόνος και ο χώρος και χρησιμοποίησα ως βάση για την άντληση παραδειγμάτων ένα διαφορετικό έργο για κάθε παράγοντα. Προσπάθησα να εντοπίσω τυχόν συγκλίσεις ή αποκλίσεις ανάμεσα στα δύο κείμενα-αναφοράς που χρησιμοποίησα και να καταγράψω τις όποιες ομοιότητες ή/και διαφορές μεταξύ τους. Προς μεγάλη μου έκπληξη η λίστα των έργων που εντόπισα και που πληρούσαν τον χρονικό περιορισμό της μιας ημέρας ήταν αρκετά πλούσια. Για τις ανάγκες όμως της συγκεκριμένης διπλωματικής εργασίας, επέλεξα ως βάση μελέτης δύο ξεχωριστά έργα, από γυναίκες συγγραφείς, κάθε ένα από από τα οποία έχει αφήσει το δικό του αποτύπωμα στο χώρο της λογοτεχνίας. Από την σπουδαία Virginia Woolf, επέλεξα το κλασσικό μυθιστόρημα Η κυρία Ντάλογουεη (1925) ενώ από την πολλά υποσχόμενη Rachel Cusk επέλεξα το πολυσυζητημένο Άρλινγκτον Παρκ (1996). Για το δημιουργικό σκέλος αυτής της εργασίας, επιχείρησα τη συγγραφή δύο σύντομων κειμένων-παρωδίες τα οποία προσπάθησα να ακολουθήσουν, στο μέτρο του δυνατού, τη φόρμα και το ύφος κάθε ενός από τα υπό μελέτη έργα. Το πρώτο από τα δύο κείμενα επικεντρώνεται εμφατικά στον παράγοντα του χώρου ενώ το δεύτερο, στον παράγοντα του χρόνου. Η εργασία ολοκληρώνεται με συμπεράσματα.
    • Of particular interest to me have always been the novels, the plot of which unfolds within the very narrow natural time frame of a 24-hour period. Indicatively, I will mention some of them, such as the unsurpassed Odysseus of James Joyce, who, despite his huge volume, the duration of his case does not exceed one full day. Another example is the short but intense Monderato Cantabile by Marguerite Duras, which in a typical morning of just a few hours, narrates in a fascinating and agonizing way, the chronicle of a crime of passion. This work is divided into two distinct sections: the theoretical and the creative. My research interest focused on how the limited time frame for writing a novel works, taking into account mainly the factors of time and space in their broadest sense. My study focused on identifying, recording and commenting on how time and space are instrumentalized and I used a different task for each factor as a basis for drawing examples. I tried to identify any convergences or discrepancies between the two reference texts I used and to record any similarities and / or differences between them. To my great surprise the list of works that I located and that met the time limit of one day was quite rich. However, for the needs of this dissertation, I chose as a basis for study two separate works, by women authors, each of which has left its own mark in the field of literature. From the great Virginia Woolf, I chose the classic novel Mrs. Dalloway (1925) while from the promising Rachel Cusk I chose the much-discussed Arlington Park (1996). For the creative part of this work, I attempted to write two short texts-parodies which I tried to follow, as much as possible, the form and style of each of the works under study. The first of the two texts focuses emphatically on the factor of space while the second, on the factor of time. The work is completed with conclusions.
  14. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.