Στην παρούσα διπλωματική εργασία, στο πρώτο μέρος, γίνεται απόπειρα μιας οριζόντιας ανάγνωσης των βιβλίων του Ζοζέ Σαραμάγκου με μια κάθετη κοινωνική, φιλοσοφική, πολιτική ερμηνεία. Το έργο του Σαραμάγκου διατρέχουν συντεταγμένες έννοιες πάνω στις οποίες στήνεται η αφήγηση. Ο Άνθρωπος, ο Τόπος και η Αλληγορία χρησιμοποιούνται από τον συγγραφέα προκειμένου να μιλήσει για εκείνα τα οποία τον απασχολούν, να σχολιάσει τις σχέσεις εξουσίας, τις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες μέσα από μια, πάντοτε, συναρπαστική αφήγηση και πλοκή. Στο δεύτερο μέρος γίνεται μια δημιουργική προσπάθεια να αφομοιωθούν τα θέματα, το ύφος και οι χαρακτήρες του Σαραμάγκου σε ένα πρωτότυπο διήγημα. Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε ήταν εκείνη της ενδελεχούς ανάγνωσης του πρωτογενούς υλικού του έργου του Σαραμάγκου και ο ερμηνευτικός σχολιασμός πάνω στους παραπάνω άξονες, ενώ για το διήγημα “εργαλειοποιήθηκαν” ορισμένοι αγαπημένοι χαρακτήρες των βιβλίων του καθώς και επιχειρήθηκε να ακολουθηθεί το ύφος και η γλώσσα του.
In the present dissertation, in the first part, an attempt is made at a horizontal reading of Jose Saramago's books with a vertical social, philosophical, political interpretation. Saramago's work runs through axes on which the narrative is based. Man, Place and Allegory are used by the author in order to talk about what concerns him, to comment on power relations, social and political conditions through an, always, fascinating narrative and plot. In the second part, a creative effort is made to assimilate the themes, the writing style and the characters of Saramango’s in an original short story. The methodology that was followed was the reading of the source material of Saramago's work and the interpretive comment on the above axes, while for the short story some favorite characters of his books used as tools as well as an attempt was made to follow his style and language.
Ο ΤΟΠΟΣ, Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΑΡΑΜΑΓΚΟΥ