Ένα σημαντικό θέμα που απασχολεί την εκπαιδευτική κοινότητα είναι αυτό της διαχείρισης κρίσεων στις σχολικές μονάδες. Στο πλαίσιο της παρούσης εργασίας εξετάζονται οι πρωτοβάθμιες σχολικές μονάδες. Στόχος είναι να διερευνηθούν τα είδη των κρίσεων που αναδεικνύονται σ’ αυτές και το πώς αυτά αντιμετωπίζονται είτε εντός του σχολείου, είτε με τη συμβολή τρίτων. Για το σκοπό αυτό διεξήχθη ποιοτική έρευνα με συνεντεύξεις από 15 Δ/ντές σχολικών μονάδων πρωτοβάθμιας εκπ/σης στην Αττική. Από την έρευνα προέκυψε ότι, εκτός από τις γνωστές πηγές κρίσεων (έκτακτα φυσικά φαινόμενα, επιδημίες, διαπροσωπικές και κοινωνικο-οικονομικές σχέσεις), τα τελευταία χρόνια έχουμε τουλάχιστον ακόμη δύο, την τηλεκπαίδευση και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Επίσης, αναδείχτηκε η ποιότητα της συνεργασίας των σχολικών μονάδων με άλλους φορείς, καθώς και η ανάγκη για άμεση πρόσληψη μόνιμου ειδικού βοηθητικού προσωπικού στις σχολικές μονάδες για την αντιμετώπιση σχολικών κρίσεων.
An important issue that concerns the educational community is that of crisis management in schools. In the context of this work, the focus is on the primary school units. Τhe aim is to investigate the types of crises that emerge in them and how they are dealt either within the school or with the contribution of third parties. For this purpose, a qualitative research was conducted with interviews by 15 Principals of primary schools in Attica, Greece. The research showed that in addition to the known sources of crises (extraordinary natural phenomena, epidemics, interpersonal and socio-economic relations), in recent years we have at least two more, namely, distance education and the evaluation of educational staff. Also, the quality of the cooperation of the school units with other bodies as well as the immediate recruitment of permanent special purpose support staff in the school units, for the confrontation of school crises was highlighted.