Σύμφωνα με τις σύγχρονες θεωρίες ανάπτυξης η προσχολική εκπαίδευση επιδρά καθοριστικά στην εξελικτική, ψυχοκινητική, νοητική και κοινωνικο-συναισθηματική εξέλιξη του παιδιού. Τα παιδιά που συμμετέχουν σε ποιοτικά προγράμματα προσχολικής αγωγής, εμφανίζουν αυξημένες πιθανότητες να ακολουθήσουν μια επιτυχημένη ακαδημαϊκή πορεία, δεδομένου ότι ενισχύεται η γλωσσική και νοητική τους ανάπτυξη, οι κοινωνικές δεξιότητες και συμπεριφορές τους (Shaffer, 2008). Συνεπώς, επιβεβαιώνεται η σημαντικότητα της προσχολικής ηλικίας και γίνεται αντιληπτή η σχέση ανάμεσα ψυχοσυναισθηματική εξέλιξη του παιδιού με την εκπαιδευτική διαδικασία σε συνδυασμό με την εξαιρετικά μεγάλη ικανότητά του για μάθηση (Κιτσαράς, 2001). Στην παρούσα έρευνα μελετήθηκε η περίπτωση της διεύρυνσης στρατηγικών Διοίκησης Ολικής Ποιότητας στην Προσχολική Εκπαίδευση για να εντοπιστούν από πλευράς εκπαιδευτικού προσωπικου το πως η διοίκηση ποιότητας επιδρά στην εκπαιδευτική διαδικασία αλλά και στις σχέσεις μεταξύ εκπαιδευτικών – διευθυντή και γονέων, μέσα από 58 δομημένες ερωτήσεις κλειστού τύπου που δόθηκαν σε 120 εκπαιδευτικούς. Παράλληλα, αναζητήθηκαν τυχόν ελλείψεις στην ήδη υπάρχουσα παρεχόμενη ποιότητα όπου εντοπίστηκαν σημαντικές ελλείψεις στα περισσότερα σχολεία δημόσιου φορέα. Επιπλέον, το θέμα της συνεχούς επιμόρφωσης τόσο των εκπαιδευτικών όσο και του διευθυντή χρειάζεται περαιτέρω πρακτική εφαρμογή όπως και η σύσφιξη σχέσεων εκπαιδευτικών και γονέων με τους τελευταίους να χρειάζεται να συμμετέχουν πιο ενεργά στην εκπαιδευτική πραγματικότητα. Η εκπαίδευση χρειάζεται ποιοτική αναβάθμιση και για τον σκοπό αυτό χρειάζεται τόσο τους εκπαιδευτικούς και την ηγεσία του σχολείου οι οποίοι έχουν την ευθύνη της αποτελεσματικής λειτουργίας του όσο και τους μαθητές, τους γονείς και την κτιριακή και υλικο τεχνική υποδομή.
According to modern development theories, pre-school education has a decisive impact on the child's developmental, psychomotor, mental and socio-emotional development. Children who participate in quality pre-school programs are more likely to follow a successful academic course, as their language and mental development, social skills and behaviors are enhanced (Shaffer, 2008). Therefore, the importance of pre-school age is confirmed and the relationship between the psycho-emotional development of the child and the educational process is understood, in combination with his exceptionally high capacity for learning at this age(Κιτσαράς, 2001).
In the present research, the case of the expansion of Total Quality Management strategies in Early Childhood Education was studied in order to identify from the point of view of the educational staff how quality management affects the educational process and the relations between teachers – head teacher and parents, through 58 structured closed-ended questions given to 120 teachers. At the same time, any deficiencies in the already existing quality provided were sought, which identified that to a large extent in most schools of public sector, there are significant deficiencies. In addition, the issue of continuous training of both teachers and the school head needs further practical implementation as well as the strengthening of teacher-parent relations with the latter participating more actively in the educational reality.
Education needs a qualitative upgrade and in order to be achieved it needs the teachers and the leadership of the school who are responsible for their effective operation, with individual factors the improvement of the quality of the educational work, the students, the parents, the classroom and the building and material technical infrastructure.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Main Files
Διερεύνηση στρατηγικών Διοίκησης Ολικής Ποιότητας σε Μονάδες Προσχολικής Εκπαίδευσης Description: 129388_ΚΟΥΒΕΛΙΩΤΟΥ_ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ.pdf (pdf)
Book Reader Info: Κυρίως σώμα διπλωματικής Size: 5.1 MB
Διερεύνηση στρατηγικών Διοίκησης Ολικής Ποιότητας σε Μονάδες Προσχολικής Εκπαίδευσης